رو باد هوا؟
طرف از منظر تکنولوژی 100 سال از ما جلوتر هست.
فقط بودجه نظامیش صدها برابر ما هست.
کل دنیا در حال همکاری با او هستند که اگر بودجه و توان نظامی آنها را حساب کنیم بگذاریم روی آمریکا یک چیز فضایی می شود.
اکثریت افکار عمومی دنیا با آنها موافق هستند و آنها را دارای یک حکومت آزاد می دانند، شاید تعدادی از مردمشان از آنها انتقاد کنند اما همانها هم از حکومت و افکار حکومت ایران بیشتر بدشان می آید و انتقاد می کنند.
توان اقتصادی که بزرگترین مولفه ی قدرت هست را قیاس کنیم.ارزش پول آنها 40 هزار برابر ارزش پول ما می باشد.
ما هنوز نمی توانیم یک جنگنده در حد اف 5 یا اف 4 50 سال پیش آنها به طور کامل تولید کنیم( نه فقط ما ، بلکه اکثر کشورهای دنیا
. تعمیر و اورهال می توانیم. ولی تقاوت یک مکانیکی با کارخانه ی به مانند ایران خودرو زمین تا آسمان است . هنر کنیم 2 عدد قطعه بسازیم و بقیه را از بازار به قیمت دهها برابر بخریم و بالگردهایمان را ارتقا دهیم.
منبع تامین اصلی بودجه ما نفت است که و مقدار بودجه مشخص است. اما آنها اکثر بودجه هایشان از سرمایه گذاری است که " پول پول می آورد" است
بماند که همین منابع نفتی و گاز را هم دارند.
روز به روز مردمشان در رفاه بیشتری زندگی می کنند، اینجا روز به روز مردم به وضعیت مردم آفریقا نزدیک می شوند.
بروید نیروی دریایی چین و هند و ... را نگاه کنید. سپس با ایران قیاس کنید
آنها کجا و ما کجا، ولی با این حال چون مردم عادی بر آنها حکومت می کنند و نه عده قلیل خل و چلی که در همه کشورها وجود دارند، یک محاسبه ساده می کنند و حد خود را می دانند و سعی بر بالا بردن قدرت خود بر اساس تعامل میکنند و بر اساس آن روز به روز اهرم بیشتری در دنیا خواهند داشت
.
ما جز 4 تا موشک و در یک فرض خوشبینانه یکی دوتا اقلام دیگر در دیگر نیروها چه چیز دیگری داریم؟
وضعیت زرهی و نیروی زمینی و نیروی دریایی و نیروی هوایی و هوانیروز که مشخص است
هنوز اکثر سربازان ما جیب خشاب درست و حسابی ندارند. هنوز تکاوران دریایی ما از یوزی! استفاده می کنند که دیگر امروزه در برابر جلیقه ها و وسائل نیروی های دشمن هیچ تاثیری ندارد
تلاش زیاد بوده است. ولی با بی عقلی مسئولان و دیکتاتوری آنها
کشور در حال از بین رفتن است.
این تلاش باید با تعامل با دیگر کشورها ترکیب می شد تا به حایی می رسیدیم.
ترکیه از 10 سال پیش رشد خوب اقتصادیش شروع شد. امروز ببینید در کجا ایستاده است
؟
با دنیا تعامل کرده است و امتیاز می گیرد و انتقال تکنولوژی صورت می دهد
.
در طی یک دهه به اینجا رسیده است.
از دهه ی 90 سعی بر این کرد تا سیستم اقتصادیش را به سوی بازار آزاد ببره. که بالاخره توانست.
ایران ما پس از جنگ جهانی دوم به سمت بازار آزاد رفت و 30 سال را طی کرد تا انقلاب شد. کره جنوبی 15 20 سال پس از ما شروع کرد که امروزه همچین جایگاهی دارد، صنایع الکترونیکش دنیا را گرفته است. گلکسی، ال جی ، سامسونگ و ... صنایع نظامی اش هم همینطور. ترک ها آرزوی همکاری با آنها دارند و آنها را یک کشور برای انتقال تکنولوژی می بینند و سعی بر همکاری با آنها دارند. کشور ما از کره 15 20 سال جلوتر بود. در ضمن نفت و منابع هم داشتیم .
امروز کجا بودیم؟
تمام زیرساختهای ما مربوط به آن دوره است. با عقل و شعوری که داشتند در عین حال که زیرساختها را برای صنعتی کردن مهیا می کردند در عین حال خرید نظامی هم می کردند تا قدرت کم نشود .
اکثریت امکانات صنعتی و اقتصادی تا تفریحی مربوط به آن دوره است
.
تولید موشکهای ضد زره که در دهه ی شصت به سرانجام می رسید که ما در دهه ی 80 با استفاده از همان زیرساختنها و برنامه ها به سرانجام رساندیم.
تولید جنگنده و بالگرد که در حال ساخت تاسیسات و زیرساختها بودند.
6 نیروگاه هسته ای که بر روی 2 تای آنها در حال کار بود.
پروژه ساخت بمب اتم.
کار بر روی سوخت موشکهای قاره پیما در مجتمع پارچین.
اکثر حوضچه ها و تاسیسات نیروی دریایی که با آن اقدام به تعمیر و ساخت ناوچه کرده ایم مربوط به آن دوره است.
اگر امروز بالگردهایمان وضعیت خوبی دارند به علت بزرگترین مرکز تعمیر و نگهداری بالگرد در خاورمیانه بود که زمان دیکتاتور سابق شاه ساخته شد. همین وضع در مورد جنگنده ها و هواپیماها هم صدق می کند. تعمیر می توانیم بکنیم .ولی ساخت نمی توانی. نمی توانیم خط تولید جنگنده به راه بیاندازیم چون زیرساختش را نداریم.
چند روز پیش خبری بود مبنی بر اینکه ترکیش ایرلاین در حدود 117ایرباس جدید سفارش داده است، تا به الان 230 فروند هم دارد.
بماند دیگر ایرلاینهایش که 100 فروند تا بیشتر خریده اند و ترکیش ایرلاین در حال تبدیل شدن به بهترین ایرلاین اروپاست.
همیئ طور قطر و امارات را نگاه کنید.
قبل از انقلاب ایران ایر آنچنان اعتباری عظیمی داشت که کمک خرج دولت بود! سریعترین رشد را داشت و جزو ایرلاینهای برتر دنیا بود که از این سر دنیا توکیو به ایران و به آمریکا پرواز مستقیم داشت.
الان ایران ایر ورشکسته شده است.و با پول نفت و دولت فقط باقی مانده تا یک عده از نون خوردن نیافتند.
مال چه زمانی است؟ دهه ی 70 میلادی و هنوز دارم با 2013 قیاس می کنم.
در آن زمان این کشورها کجا بودند؟
چند دهه ما جلوتر بودیم؟ اگر همان سیر پیشرفت ادامه پیدا می کرد الان وضعیت زندگی مردم و کشور ما چگونه بود؟ حتی اگر ترکیه باز مثل امروز بود باز ما دهه ها از آنها جلوتر بودیم. بماند که درضد عطیمی از رشد اقتصادی و اعتبار سیاسی که ترکیه و امارات در طی این دهه اخیر کسب کرده اند به علت خلاء نبود ما بوده است و الا کدام شرکتی تمایندگی خود در غرب اسیا را به جای ایران به امارات می برد؟
در همان خبر بود که استانبول سومین فرودگاه بین المللی خود را در حال ساخت است.
زمان شاه طرح فرودگاه امام بود که قرار بود ایران به مرکز ترانزیت مسافر و بار در غرب آسیا تبدیل شود و این فرودگاه قرار به آماده شدن در سالهای 61 62 بود.
فرودگاه امام 6 فاز داشت که پس از 30 سال امروزه تنها یک فاز آن ساخته شده است. و مسلما آن فرودگاه بر اساس برنامه های اقتصادی آن دوران بوده است و امروزه دیگر تاثیر گذاری آن دوره را ندارد.
حرف زیاد است. شاه دیکتاتور بود، یک دیتاتور سیاسی، ولی در تمام زمینه ها بهتر بود. چون افراد لایق بر سر کار بودند. خود شاه درس خوانده بود و ارزش آن را می دانست. افراد بر اساس لیاقتشان در پستها باشند، بر اساس شایستگی که دارند،
تا زمانی که ملا بر سر کار است روز به روز بدبخت تر می شویم و باید با سخنان وحشتناک و متحجرانه آنها سر کنیم که باعث اشک ما و جوک خارجی ها هستند.
امیدوارم روزی در این مملکت فرا برسد که عکس هیچ فردی بر بالای دیواری نباشد و فرد اول ممکلت حال می خواهد هر عنوانی داشته باشد هر 4 سال توسط رای مستقیم مردم و در انتخابات آزاد انتخاب شود.
زمانی که یک فرد تحت هر عنوانی می خواهد شاه باشد، رهبر باشد، رئیس جمهور مادام العمر باشد و با ... برای مدت طولانی در راس قدرت باقی بماند فساد آور است.
