What's new

Page of Honour for Pakistan and Türkiye Brotherhood

A nice thread from @xenon54 though you being a Swiss, wonder who would be your brotha on paper :lol:
My opinion,
But one advice to all, the societies in ME, South Asia, Far East...etc. are way too emotional. And with AKP taking office this leaped on our country politics just like any other muslim country.

I have no bad feelings towards Pakistan. But one should understand that there is no brotherhood nor friendship called emotional titles in international relations. As xenon mentioned the only odd and certain exception would be Azerbaijan. But it is same culture, same ethnicity, same language, same roots.

The reality in this regard can be speculated as much as it can be radicalised, a classic nature of muslim majority societies. i.e the Middle East and North Africa themselves.

Let me give an example. Turkey is a NATO member state, the organization that once launched an attack on Pakistani border posts just a couple years ago, isn't that right? I could like Pakistan as much as I like NATO. But the way I was trained to was to put "national interests" first. You get to train to fight Pakistani or even the US military one day if deemed necessary. These are very absurd descriptions for public. But this case is the same for Pakistan, US, China and anyone else. China and Turkey? How long can you rely them? Would China assist you once it finds no interests in there? Or what would happen if all of a sudden Turkey shifts towards India if they suceed to become a great power?...you can list many possibilities. In a environment of quantity of possibilities there borns the partnerships as long as interests are crossed.

I know for my text above, some may call me traitor of jedism (!), arrogant of Pak-Turkey relations (!)...but I don't care nor I do give a sh.it about it. That's a reality. A reality that not only your governance but also your society should adopt...for your goodness.
 
A nice thread from @xenon54 though you being a Swiss, wonder who would be your brotha on paper :lol:
My opinion,
But one advice to all, the societies in ME, South Asia, Far East...etc. are way too emotional. And with AKP taking office this leaped on our country politics just like any other muslim country.

I have no bad feelings towards Pakistan. But one should understand that there is no brotherhood nor friendship called emotional titles in international relations. As xenon mentioned the only odd and certain exception would be Azerbaijan. But it is same culture, same ethnicity, same language, same roots.

The reality in this regard can be speculated as much as it can be radicalised, a classic nature of muslim majority societies. i.e the Middle East and North Africa themselves.

Let me give an example. Turkey is a NATO member state, the organization that once launched an attack on Pakistani border posts just a couple years ago, isn't that right? I could like Pakistan as much as I like NATO. But the way I was trained to was to put "national interests" first. You get to train to fight Pakistani or even the US military one day if deemed necessary. These are very absurd descriptions for public. But this case is the same for Pakistan, US, China and anyone else. China and Turkey? How long can you rely them? Would China assist you once it finds no interests in there? Or what would happen if all of a sudden Turkey shifts towards India if they suceed to become a great power?...you can list many possibilities. In a environment of quantity of possibilities there borns the partnerships as long as interests are crossed.

I know for my text above, some may call me traitor of jedism (!), arrogant of Pak-Turkey relations (!)...but I don't care nor I do give a sh.it about it. That's a reality. A reality that not only your governance but also your society should adopt...for your goodness.

"America has no permanent friends or enemies, only interests" Henry Kissinger
 
@Neptune Sorry brother, you disqualified yourself and I even believe not more that you are an Turkish Navy Officer.

You don't know anything about mixed politics and Military . Sorry for These Harsh words.

"You get to train to fight Pakistani or even the US military one day if deemed necessary".

You are a juvenile child .

Ok. Now I understand why Army is on the top in TÜRKIYE

Thats the reason for your Special friendship to Serpentine, seems for me so !

Go and work as "Animateur captain in Antalya" :dirol:

Learn and read the books of Special warfare. If you will ever get the chanche.

It is a NO GO- even in war that TR - Forces will ever shot PAK Forces.

I want to see your instructor and say him some Thing !

Pakistan is more friendly for Türkiye than AZ. Despite AZ, UZBK, TRKM, KAZ speak same language.
@Neptune

A nice thread from @xenon54 though you being a Swiss, wonder who would be your brotha on paper :lol:
My opinion,
But one advice to all, the societies in ME, South Asia, Far East...etc. are way too emotional. And with AKP taking office this leaped on our country politics just like any other muslim country.

I have no bad feelings towards Pakistan. But one should understand that there is no brotherhood nor friendship called emotional titles in international relations. As xenon mentioned the only odd and certain exception would be Azerbaijan. But it is same culture, same ethnicity, same language, same roots.

The reality in this regard can be speculated as much as it can be radicalised, a classic nature of muslim majority societies. i.e the Middle East and North Africa themselves.

Let me give an example. Turkey is a NATO member state, the organization that once launched an attack on Pakistani border posts just a couple years ago, isn't that right? I could like Pakistan as much as I like NATO. But the way I was trained to was to put "national interests" first. You get to train to fight Pakistani or even the US military one day if deemed necessary. These are very absurd descriptions for public. But this case is the same for Pakistan, US, China and anyone else. China and Turkey? How long can you rely them? Would China assist you once it finds no interests in there? Or what would happen if all of a sudden Turkey shifts towards India if they suceed to become a great power?...you can list many possibilities. In a environment of quantity of possibilities there borns the partnerships as long as interests are crossed.

I know for my text above, some may call me traitor of jedism (!), arrogant of Pak-Turkey relations (!)...but I don't care nor I do give a sh.it about it. That's a reality. A reality that not only your governance but also your society should adopt...for your goodness.


And never Quote me @xenon54 again

@Neptune

Go and shoot Pakistani Brothers whom you sweared loyalty as long as you live ! We did .....

Do you know about it ?

Typical arrogant NAVY, never had boots on the ground. SORRY . You made me FURIOUS
 
many of my friends and cousins are studying and working in Turkey. they talk alot about the respect they give to Pakistanis.

The reason is simple. In Turkish text books, they talk about help they got from Indian Muslims in their war of Independence.

In our books too ,we had chapters about Ataturk and Turkish war of independence. I read those books in school when I was a kid. Now those references have been removed from our books. So our next generation will be totally devoid of sentiment which we feel toward Turks.

My Turkish brothers can correct me if I m wrong.

On my trip to Turkey, I was fascinated by the warmth with which I was received. I could proudly tell I m from Pakistan because I knew Turks will embrace me with warmth and brotherly sentiment that I knew to have come from nowhere.
 
The reason is simple. In Turkish text books, they talk about help they got from Indian Muslims in their war of Independence.

In our books too ,we had chapters about Ataturk and Turkish war of independence. I read those books in school when I was a kid. Now those references have been removed from our books. So our next generation will be totally devoid of sentiment which we feel toward Turks.

My Turkish brothers can correct me if I m wrong.

On my trip to Turkey, I was fascinated by the warmth with which I was received. I could proudly tell I m from Pakistan because I knew Turks will embrace me with warmth and brotherly sentiment that I knew to have come from nowhere.

SÜKRAN brother (sisters). Some are juvenile and not more

Ataturk was named “Grey Wolf” for his bravery and for being a military genius.
Quaid e Azam M.A. Jinnah once bought a book that had information of Ataturk and his revolution. Jinnah was very inspired by Ataturk. He gradually started seeing Ataturk’s refection in him. For the fact that Muhammad Ali Jinnah thought of himself as “Ataturk of India (before independence)”. He used to talk to his family and friends about Ataturk. People who were close to him started knowing that Jinnah was inspired by Ataturk. Jinnah’s daughter named him “Grey Wolf” (which is the name given to Ataturk) because she knew that Jinnah was very inspired by Ataturk.
The name “Grey wolf” was given to Ataturk and Jinnah’s daughter Deena named Jinnah “Grey wolf” because Jinnah mostly used to talk about Ataturk
.

@Horus :azn:

Greetings bro.

178267208_7bbc7345b5.jpg


PostStampAtaturkPakistan2.JPG


85_big.jpg
 
Lets be realist here,there is alot of room for improvement in relations from both sides.The people of two sides hadn't had much interaction hence the lack of knowledge about the each others country on the general public level.But with the recent strides in our dealings with each other i hope we can open new avenues of interaction with each other which would lead to a better public to public relations rather then just military or government ties.
 
@Hurshid Celebi I must admit there is lot of warmth in Turkish/Pak relationship and I many others appreciate your sentiment. However I would say in defence of @Neptune was that the statements made were undiplomatic and perhaps had poor choice of words.

I took it as saying the military are trained to fight and obey orders. And if it came down to it they would fight even Americans or Pak. The fact is military is trained to obey orders. If it came to it the military is expected to shoot fellow citizens if orders are given like for example rebels.

However where Neptune was wrong was that possibility that Turkey and Pak fight is beyond realms of possibility.
 
Sorry, I will try to translate later That's from Turkish Government official source :

EBOOK : Two National Heroes M. Kemal Atatürk and M. Ali Cinnah


..:: e-Kitap ::..


İki Halk Kahramanı M. Kemal Atatürk ve M. Ali Cinnah - Dr. N. Ahmet ASRAR
I. Uluslararası Atatürk ve Türk Halk Kültürü Sempozyumu Bildirileri
İki Halk Kahramanı M. Kemal Atatürk ve M. Ali Cinnah


Dr. N. Ahmet ASRAR ( Pakistan )

Biz burada iki halk kahramanından sözedeceğiz: 65 milyonluk Türkiye Cumhuriyeti'nin Kurucusu Mustafa Kemal Atatürk ve 140 milyonluk Pakistan'ın kurucu Muhammed Ali Cinnah. Ondokuzuncu yüzyılın çeyreğinde doğup yetişen ve yirminci yüzyılın hemen hemen yarısına kadar peşlerinden milyonları koşturan ve önderliklerini yaptıkları halk kitlelerinin güvenliği, refahı ve mutluluğu için yeni devletler kuran bu eşsiz liderleri gelin hep beraber değerlendirelim.
Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün en büyük ve en görkemli eseri Türkiye Cumhuriyeti'ni yıkmaya çalışan lâiklik karşıtı mihraklar ve bölücü güçlerin ve dünyayı saran gezici ve terörist akımların faaliyetleri ele alındığı zaman O'nun büyüklüğü, dehası ve uzak görüşlülüğü bir kez daha gözlerimizin önüne serilmiş oluyor.
Tarih boyuncu Türk milletiyle yakın ilişkiler içinde olan Pakistan milleti, M. Kemal Atatürk'ün önderliğindeki Kurtuluş Savaşı'na, dünyada belki de en büyük desteği vermiş ve Türkiye Cumhuriyetinin son 77 yılda ekonomi, sanayi, eğitim, bilim teknoloji, ulaştırma, iletişim, kültür ve sanatta kaydettiği gelişmeler ve halkının refahı ve mutluluğu için harcadığı çabaları takdir ve sevinçle karşılamıştır.
Hint-Pakistan Müslümanlarının Türk Kurtuluş Savaşı'ndan ilham aldığı ve Atatürk'ü örnek olarak kabul ettiği bilinen bir gerçektir. Türk Kurtuluş Savaşı ve cumhuriyetin kuruluşunun her aşaması ve Türkiye Cumhuriyeti'nin bugüne kadar geçtiği bütün siyasî ve ekonomik evreler Güney Asya Müslümanlarının basın ve yayın organlarına ve literatürüne yansımıştır. Belli başlı tüm politikacı, gazeteci, yazar, şair ve düşünürler son 100 yılda Türkiye'yi, Türk Cumhuriyetini, Atatürk'ün kişiliği, ilke ve inkılaplarını ve Türkiye'nin değişik yönlerini konu olan onlarca İngilizce ve Urduca kitap ve binlerce makale, yazı dizisi, yorum, şiir ve denemeler kaleme almıştır ve yüzlerce dergi ve gazetede yayınlanmıştır. Bunların bir bölümü Hamdard Üniversity Press, Karaçi tarafından 1987'de yayımlanan 110 sayfalık "Türkiye Bibliyografyası"nda yer almıştır. Örneğin, Atatürk ve Türkiye Cumhuriyeti üzere yayımlanan kitaplardan bazısı şunlardır:
Urduca:
"Atatürk", (UNESCO Türkiye Millî Komisyonu tarafından yayımlanan eser, Tercüme: Nasir Hüseyin Zeydi, RCD Kültür Enstitüsü, Tahran, 1989, s.320.)
"İnkılab-ı Türki" (Türk Devrimi), Kamer Acnalvi, Lahor, 1969, s.432.
İngilizce:
"Turkey - Rebirth of a Nation" (Türkiye - Bir Ulusun Yeniden Doğuşu), Gulzar Ahmed, Karaçi, 1961, s.206.
"Mustafa Kemal Atatürk", Rawalpindi, Pakistan Enformasyon ve Yayınlar ile Avkaf ve Hac Bakanlığı, s.39
Türkiye ve Pakistan tarihin birçok dönemlerinde birbirine çok benzemiş ve bazan da ayrıldığı noktalar olmuştur. Yabancı egemenliklere karşı kazandıkları zafer değişik zamanlara rastlamıştır. Örneğin, Türk milleti Cumhuriyetini 1923'tu kurarken Pakistan Devleti 1947'de kurulmuştur. Ancak Türk ve Pakistan Millî Mücadelelerinin kahramanları birçok yönleriyle birbirine benzemektedir.
Bu hususta ilk akla gelen adlar Millî Şairlerimiz Dr. Muhammed İkbal ve Mehmet Akif Ersoy'unkidir. Doğum ve ölüm yılları birbirine yakın olan bu iki İslam Şairi, yüreğimizi iman, şevk ve heyecanla doldurmuş, bize istiklale giden yolu göstermiştir.
Bundan sonra birinci derece önemli olan liderler Mustafa Kemal Atatürk ve Muhammed Ali Cinnah'tır. Türk ve Pakistan milletlerinin bu eşsiz önder, kurucu ve kurtarıcılarının arasındaki benzerlikler, farklılıklardan daha çoktur.
İki liderin doğum tarihi birbirine yakın sayılabilir. Kaid-i Azam (Büyük Önder) Muhammed Ali Cinnah 1876'da doğdu. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk ise ondan beş yıl sonra dünyaya geldi. Atatürk 1938'de vefat etti. Cinnah ise yaklaşık 10 yıl sonra, 1948'de hayata gözlerini yumdu.
Atatürk esas itibarıyla bir asker olup Sakarya ve Dumlupınar Meydan Muharebeleri'nin muzaffer komutanıyken, Türk milletinin zor anında liderliğini üstlendi. Cinnah ise, Batı kültürüyle yetişmiş, keskin zekalı, gözüpek ve parlak bir avukatken siyasete atılmış, ince uzun yapılı bir liderdi.
Atatürk, Osmanlı Devleti'nin enkazından Türkiye Cumhuriyeti'ni kuran, harebe halindeki bir ülkeden güçlü bir devlet meydana getiren bir siyasetçiydi. Cinnah ise parçalanmış, esaret içindeki Hintli Müslümanları birleştiren, çağın en güçlü sömürgeci gücü İngiliz İmparatorluğu'na karşı savaşan ve zamanın en büyük İslam Devletini kuran bir devlet adamıydı.
Atatürk, Cumhuriyetin kurulmasından sonra 15 yıl reformlar yapıp, temelini ilke ve inkılaplarıyla sağlamlaştırdı. Cinnah ise yeni kurulan Pakistan Devleti toparlanamadan ebediyete intikal etti.
İki liderin din ve devlet ile ilgili görüşleri farklıydı. Atatürk, lâik, demokratik bir Cumhuriyet kurmuşken, Cinnah, Pakistan'ın bir İslam Devleti olarak dünya haritasında yer almasını istiyordu. Çünkü kuruluşundaki amaç buydu.
Bu farklılıkları bir yana bırakırsak, Atatürk ve Cinnah arasındaki benzerliklerin hayli fazla olduğunu göreceğiz.
Bir kere M. Ali Cinnah, Atatürk'ün büyük bir hayranıydı. Cinnah, Türk milletinin Kurtuluş Mücadelesini ve Atatürk'ü kendine bir rehber ve örnek olarak seçmişti. İngiliz yazar Hector Bolitho, Cinnah'ın, Atatürk'ün hayatı ve yaptıklarından nasıl etkilendiğini, "Pakistan'ın Yaratıcısı Cinnah" adlı biyografisinde dile getirmiştir. Anlattıklarına göre, Cinnah bir ara siyasetten elini eteğini çekip Londra'da oturduğu 1930'ların başında (kasım 1932'de), kısa bir süre önce Türkçeye de çevrilen ve büyük tartışmalara yolaçan H.C. Armstrogn'un Atatürk'ü konu olan "Grey Wolf" (Bozkurt) adlı kitabını iki gün elinden hiç bırakmadan okudu; daha sonra çok sevdiği kızına, "Bunu oku, güzel bir kitap" diye verdi. Bu kitabın Cihan'ı müthiş etkilediği ortadaydı. Cinnah günlerce kitabın kahramanı Kemal Atatürk'ten söz etti. O kadar ki, küçük kız babasına, bu konuyu fazlasıyla daldığı için "Bozkurt" diye sitem etmeye başladı. İngiliz bir yazar tarafından M. Kemal Atatürk'e yakıştırılan "Bozkurt" lakabının kızı tarafından Cinnah için kullanılması ilginç değil midir?
Evet, "Bozkurt" gibi, Cinnah da dağınık, kararsız, şaşkın Müslüman yığınlarından yepyeni bir millet yaratacaktı. Mustafa Kemal, az çok Cinnah'ın çağdaşıydı. İkisinin de anaları muhafazakar ve dindardı. Cinnah da, Mustafa Kemal gibi, okulun diğer öğrencileriyle fazla samimi olmayan bir öğrenciydi. Kemal Atatürk'ün yabancı hegemonyadan kurtulmak, değişiklik ve reform isteyen halkın hislerine tercüman ve dikkatinin odağı olduğu gibi, Cinnah da Hint Katısa Müslümanların umudu haline gelecekti.
"Bozkurt" adlı kitap ve dolayısıyla, Mustafa Kemal'ın parlak başarıları da Cinnah'ı Hint siyaset sahnesine tekrar çıkmasını teşvik etmiş olabilir. Hector Bolitho'ya göre bu kitapta yer alan Atatür'ün bazı sözleri, özellikle Türkiye'nin birliği, beraberliği, bağımsızlığı ve toprak bütünlüğünü vurgulamak amacıyla iç ve dış düşmanlara yaptığı şu uyarısı Cinnah'ı en çok etkilemiş olabilir:
"Efendiler, ne hisler, ne hayaller siyasetimize tesir edebilir. Rüyalar ve gölgeleri bir yana bırakalım. Bunlar bize çok pahalıya mal olmuştur."
Cinnah da hayallere paydos diyerek Londra'daki rahat yaşantısına son verecek, Hint Yarımadası'ndaki gerçeklere göğüs germeye ve Müslümanların düşmanlarıyla boğuşmaya karar verecekti. Tabii, bu kararın çabuklaştırılmasında Muhammed İkbal ve Liyakat Ali Han gibi liderlerin telkinleri de etkili olacaktı.
Cinnah, Atatürk gibi, milletine yeni bir dünya görüşü verdi. Onun gibi, devletin temelini demokrasi ve sosyal adalet üzerine kurmak istedi. Onun gibi gerçekçi olup Pakistan milliyetçiliğinin temelini attı. Her ikisi de din, dil, ırk, sınıf gözetmeksizin vatandaşlara eşit haklar verilmesine özen gösterdi. Her ikisi Batı Emperiyalizmine karşı idi, ama buna rağmen Batının bilim ve teknolojisinin benimsenmesini istedi. Ayrıca, milletlerinin ekonomik kalkınma ve refah yolunda yürümeleri için çaba harcadılar. İkisi de iç ve dış dünyada yankılanıyordu: "Amacımız yurtta ve dünyada barış olmalıdır." Atatürk'ün "Övün, çalış güven" sözü, M. Ali Cinnah'ın şu meşhur sözüne dönüşmüştü: "İnanç, birlik, disiplin". Ayrıca, çok çalışmak ve çabalamakla ilgili Cinnah'ın "çalış, çalış, çalış" sözü de Büyük Atatürk'ün bu anlamdaki vecizelerini andırmaktadır.
Şimdi, biraz geriye gidip tarihî gelişmeler içinde Muhammed Ali Cinnah ile Mustafa Kemal Atatürk arasındaki duygusal bağlar ve görüş birliğine rağmen bu iki büyük lider arasında doğrudan temasların kurulduğunu gösteren herhangi bir delile sahip değiliz.
Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra İstanbul İngiliz ve Fransızlar tarafından işgal edilmiş, Osmanlı padişahı ise işgal kuvvetlerinin kuklası haline gelmişti. 1920'lerin başında Avam Kamarası'nda İstanbul'un gelecek statüsü tartışılırken Tüm Hindistan Hilafet Hareketinin korkusuz lideri Mevlâna Muhammed Ali Cevher'in başkanlığındaki bir heyet Londra'ya varıp Yunanlılar ve Ermenilerin propagandasına karşı koyup Türklerin davasını kamuoyuna açıklamak için elinden gelen çabayı gösteriyordu. Heyet Britanya Başbakanı Llyod George ile görüşüp "Türklere haksız muamele yapılması halinde Hintli Müslümanların buna seyirci kalmayacağı"nı kendisine açıkça ifade etti. Ne var ki, Türkiye'ye Sevr Antlaşması gibi haksız bir anlaşma empoze edildi. Ve bununla birlikte, Yunanlılar İzmir'e çıkıp büyük bir katliâm yaptı.
Türk Kurtuluş Savaşı'nın en umutsuz anlarının yaşandığı 1921 yılında Yunanlılar Ankara yakınlarına kadar gelmişlerdi. Yunanlıların bu saldırıları karşısında Türkiye Büyük Millet Meclisi üyelerinin bazıları başkentin Kayseri'ye hatta Sivas'a nakledilmesini isterken Mustafa Kemal bütün İslam dünyasını ayağa kaldıran bir beyanname kaleme aldı.
"Bütün İslam yüreklerinin bir kalp halinde çarpması için kendisini perişan eden Türk milletine muzahir olsun" çağrısını içeren bu beyannamenin ardından ikinci beyannamede şu satır yer oluyordu. "İslam'ın her tarafta düçar-i hezimet olan sancakları Anadolu'da toplanmıştır."
Bu beyannameleri Kurban Bayramı namazı için 250 bin kişinin toplandığı Lahor'daki tarihî Badşahi Camiinde okuyan Büyük Şair ve Filozof Dr. Muhammed ikbal uzun bir konuşma yaptı ve söyle dedi:
"Dua edelim kardeşler, o bayrak o burçlardan kıyamete kadar düşmesin. İslâm'ın güneşi kararmasın. Allah, Müslümanları Hıristiyanlara karşı savunan Büyük Lider Mustafa Kemal'e yardım etsin. İslâm'ın son askerlerini muzaffer kılsın." İkbal'ın bu çok ünlü konuşmasından sonradır ki, Hint yarımadası Müslümanları Türk kardeşlerine büyük bir maddî destek sağladılar.
Bu, Türk Millî Mücadele liderleri ile Hint Müslümanları arasındaki ilk muhaberat değildi. Bu dönemde Ankara hükumeti ile Hint Müslümanları arasında pekçok mektuplaşmanın olduğunu görüyoruz.
Örneğin, Mustafa Kemal, Mevlana Muhammed Ali Cevher'e yazdığı bir mektupta İngiltere'nin Türk Kurtuluş mücadelesini ana karnında boğmak amacıyla muhtemelen Hindistan'dan askerî birlikler gönderebileceğini belirtiyor ve bu girişimi engellemesini istiyordu. Muhammed Ali ise cevabında şöyle diyordu:
"Gerekirse, Hint Ordusu'ndaki Müslümanlar toplu halde isyan edecektir. Bir defa, herhangi bir Hintli Müslüman, bir Türk'e silah çekme gafletinde bulunmayacaktır."
Velhasıl, Hintli Müslümanlar, Türk kardeşleri için kan ağlıyordu. Hindistan'ın her köşesinde şu haykırış duyulabiliyordu: "İslam tıpkı bir duvar gibidir. Herhangi bir tuğlasını yerinden oynatırsanız, bütün duvar çöker. Mustafa Kemal'i destekleyin."
9 Kasım 1922'de ise M. Kemal Atatürk'ün Hindistan Merkez Hilafet Komitesi Reisi Hacı Mian Muhammed Çotani'ye yazdığı bir mektupta şu satırlar dikkate değerdir:
"Tarafımıza icra olunan zaferde Hindistan'da için de mühim bir hisse-yi tafavvuk vardır (..) Yunanlıların gayrikabil-i tasvir vahşetler ve tahripkarlığı yüzünden bu vaziyete düşen Türkiye Müslümanları, Hindistan'daki gibi din kardeşlerinin vasi surette muvanetlerine muhtaçtır."
Bu arada, Hindistan'da yer yerinden oynuyordu. Son derece üzüntülü ve öfkeli olan Müslümanlar Sevr Antlaşmasının iptal edilmesi ve Yunanlıların İzmir ve diğer vatan topraklarından atılmasını istiyorlardı. Bu sıralarda Mustafa Kemal komutasındaki kuvvetler Anadolu'da Yunanlılarla çarpışmaktaydı. Ve Hintli Müslümanlar Türk Kurtuluş Savaşı'nı tam olarak destekliyorlardı. Ülke çapındaki ayaklanmadan huzursuz olan İngiliz Hükûmet'i 21 Mart'ta Müslümanların bir heyetini Londra'ya davet etti. Ağa Han başkanlığındaki heyet Lloyd Gegorge ve kabine üyeleriyle bir görüşme yaptı ve isteklerini kendilerine iletti. Heyet üyeleri 14 Mart 1921'de Ankara Hükûmeti'nin Dışişleri Bakanı Bekir Sami ile bir toplantı yaptı. Toplantıda Bekir Sami, Hintli Müslümanların kendilerine sağladığı destekten dolayı minnet ve şükranlarını belirtmek için kelime bulamadığını bildirdi.
23 Haziran 1921'de Londra'da Yunanlılar'ın Anadolu'daki baskı ve katliamı protesto etmek amacıyla bir toplantı düzenlendi. Bu toplantıda söz alan Muhammed Ali Cinnah, İngilizlere Türkiye hakkında Hintli Müslümanlara verdiği sözü hatırlattı, bunu unuttuklarından dolayı kendilerini kınadı ve politikalarının iflas ettiğini söyledi. Cinnah bu sözlerle de İngilizleri vicdan muhasebesine davet etti.
"Bir Müslüman'ın canından çok sevdiği o Türk topraklarının Yunanistan'a peşkeş çekilmesine tepkisi ne olur sanıyorsunuz? Hele İstanbul'un İngiltere ve yandaşlarının silahlarının gölgesinde, müttefiklerin bir çıkar ve güvence aracı haline getirilmesine ne demeli? Şunu iyi bilmelisiniz ki, hiçbir zaman siz Hindistan halkı veya Müslümanların iyi niyetine nail olamazsınız. Ve hiçbir zaman rahat ve huzur bulamayacaksınız."
Hintli Müslümanların bu haykırışı mağrur İngilizleri dize getirmedi. Ancak, Hintli Müslümanların yapamadığını Mustafa Kemal'in kılıcı yaptı. Türk Ordusu, Yunanlıları Sakarya'da bozguna uğrattı ve bir yıl sonra 30 Ağustos 1922'de Dumlupınar Meydan Muharebesi'nde yenip denize döktü. Temmuz 1923'te imzalanan Lozan Anlaşması ile de Türk ve Hint Müslümanlarının bütün istekleri kabul edildi.
30 Aralık 1921'de Muhammed Ali Cinnah'ın başkanı bulunduğu tüm Hindistan Müslüman Birliği'nin Ahmedabad'daki 14. Kurultayı'nda kabul edilen karar tasarısında Yunanlılar'a karşı kazandığı görkemli zaferden dolayı Başkumandan Gazi Mustafa Kemal Atatürk tebrik edilmiş ve İslam dünyasına büyük hizmetlerde bulunduğu ifade edilmiştir. Kurultayda sözalan ünlü şair ve politikacı Hasret Mohani, Trakya ve İzmir'in Türklere iade edilmesini, İstanbul, Boğazlar ve Marmara'dan bütün yabancı askerlerin çekilmesini istemişti. Yine Temmuz 1921'de Karaçi'de toplanın Hindistan Hilafet Konferansında kabul edilen karar tasarısında Gazi Mustafa Kemal ve Ankara Hükûmeti'nin düşmanlara karşı kazandığı zaferler en güzel sözlerle övülmüştü. Bu sıralarda bazı Hint Müslüman liderleri Atatürk'e Seyf-ül İslâm (Islâm'ın Kılıcı) ünvanı verilmesini de kararlaştırdı.
Şibli Nu'mani, Mevlâna Ebül Kelam Azad, Mevlâna Zafer Ali Han gibi siyasetçi ve yazarlar da Türkiye'yi ve Türkler'i konu alın yazılar yazıyor ve konuşmalar yapıyordu.
Şair Muhammed İkbal de çeşitli manzumelerinde Türklerin zor günleri ve daha sonra başarı ve zafere kavuşmalarını terennüm ediyordu. İzmir'in 9 Eylül 1922'de işgalci Yunanlılar'ın bir pençesinden kurtuluşuna büyük bir sevinçle Hicri-Kameri hesapla bir tarih düştü ki, tarih mısrası şöyle idi: "Goft İkbal, İsm-i Azam Mustafa" (ikbal, Büyük isim Mustafa dedi). Bundan kısa bir süre önce yani, Temmuz 1922'de yazdığı ve tanınmış Farsça eseri, "Doğu'dan Mesaj"da yer alan "Mustafa Kemal Paşa'ya Sesleniş" şiirinde de Ulu Önder'e övgülerini sunmuştu. Şu mısralara bakın:
Bir millet var, biz onun varlığıyla ulaştık
İlahi kanunların gizli gerçeklerine
Bir bakışla yön verdi bizlere, dağları aştı
Dünya güneşi olduk bir kıvılcım yerine
Koş Mustafa Kemal koş atın çatlayana dek
Bize tedbir mat etti, sana tedbir ne gerek?
M. Ali Cinnah başta olmak üzere Hint Müslümanlarının diğer liderleri ve halkın kendisi Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşu ve M. Kemal Atatürk'ün önderliğindeki hükûmetin icraatı ve başlattığı ekonomik ve sosyal kalkınma hamlelerini yakından izledi. Ve 10 Kasım 1938'de Büyük Atatürk'ün hayata gözlerini yumması üzerine üzüntüye ve yasa boğuldu.
Ulu Önder Atatürk'ün ölüm haberi bir kara bulut gibi İslam Dünyasına çöktü ve Hintli Müslümanları perişan etti. Hint Yarımadasının her köşesinde cenaze namazı kılınıyor, gazete ve dergiler Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu için yazı ve fotoğraflar yayınlıyor ve M. Ali Cinnah'ın talimatı üzerine taziyet ve anma toplantıları düzenleniyordu.
Aslında 1938 Hintli Müslümanlar için kederli bir yıl olmuştu. İki değerli evlatları ve Türk milletinin büyük aşıkları Şair Muhammed İkbal ve Hilafet Hareketinin ikinci lideri Mevlana Şevket Ali ebediyete intikal ediyordu. Bu da kaderin bir cilvesi değil miydi. Kıvançta bir olanlar tasada da bir olmuştu.
İşte bu kederli günlerde, yani Aralık 1938'de Müslüman Birliği'nin 26. Kurultayı Bihar'ın Patna kentinde toplanıyor, kürsüye Muhammed Ali Cinnah çıkıyor ve bu iki liderden sözettikten sonra şöyle diyordu:
"Aramızdan ayrılan başka bir şahsiyet, dünya çapında tanınan devlet adamı Mustafa Kemal Atatürk'tür. Onun ölümü, İslam Dünyası için büyük bir kayıptır. O, Müslüman Doğu'nun ileri gelen bir şahsiyetiydi. İran'da, Afganistan'da Mısır'da ve tabii ki, Türkiye'deki nüfuzu ile Müslümanların nelere kaadir olduğunu göstermiştir. Mustafa Kemal Atatürk'ün şahsında İslâm Dünyası büyük bir kahramanı kaybetmiştir. Önlerinde böylesine ilham veren bir örnek dururken Hint Müslümanları bataklıkta kalmaya devam mı edeceklerdir?"
Cinnah'ın bu sorusuna Kurultaydaki delegelerin cevabı, "Hayır" oluyordu. Bundan sonra Kurultayda şöyle bir karar kabul edildi:
"Tüm Hindistan Müslüman Birliği'nin bu yıllık kurultayı İslam Dünyasının gerçekten büyük bir şahsiyeti, eşsiz bir general ve değerli bir devlet adamı olarak kabul ettiği Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün esef verici ölümünden duyduğu derin üzüntüsünü belirtiyor. Atatürk, Türk Milletin, yenilgisi ve bozgunluğundan sonra birleştirip şahlandırdı. Avrupalı güçlerin muhalefetine rağmen, Türkiye'nin düşmanlarını hezimete uğrattı ve kısa sürede ülkeyi ileri saftaki bir devlet yaptı. Aziz hatırı, dünyadaki Müslümanlar için büyük bir ilham kaynağı olacaktır."
Pakistan'ın Kurucusu ve ilk Genel Valisi, Kaâid-i Azam Muhammed Ali Cinnah tüm ülkeler, özellikle Müslüman ülkeler ile diplomatik ilişkilerin kurulmasına büyük özen gösterdi. Türkiye ile diplomatik ilişkilerin Pakistan ile Türk halkı arasında yüzyıllardan beri süregelen dostça ve kardeşçe ilişkilerin bir bir sembolüydü. Pakistan'a atanan ilk Türk Büyükelçisi, ünlü şair Yahya Kemal Bayatlı idi. Pakistan'ın da Türkiye'ye atadığı ilk Büyükelçi, Müslüman Birliğinin önde gelen bir politikacısı ve tanınmış bir edebiyatçı olan Miar Beşir Ahmet idi. 4 Mart 1948'de Yahya Kemal'in güven mektubunu kabul ederken Muhammed Ali Cinnah şunları söyledi:
"Tarihte devlet adamlarınızın birçok alanlardaki başarıları, komutanlarınızın savaş alanlarındaki zaferleri, inkılaplarınızın giderek rayına oturmaları, Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün doğuşu ve mücadelesi, eşsiz devlet adamlığı, cesareti ve basiretiyle milletinizi şahlandırması, bütün bu heyecan verici gelişmeleri Pakistan halkı iyi bilmektedir. Gerçekte bu Alt Kıtanın Müslümanlarında siyasi bilinç başladığı günden beri ülkenizin kaderi tarafından derin sempati ve ilgiyle izlenmiştir. Onun için, Ekselansları, sizi temin ederim ki, Pakistanlı Müslümanlar ülkenize karşı büyük bir hayranlık duymaktadır ve artık iki özgür, egemen ve bağımsız devlet olarak Türkiye ile Pakistan aralarındaki bağları daha da güçlendireceklerdir."
Türkiye ile Pakistan arasında artan dostluk ve işbirliği, Muhammed Ali Cinnah'ın bu sözlerinde haklı olduğunu göstermenin yanısıra hepimiz için bir gurur ve kıvanç vesilesidir.





Bu site Kültür ve Turizm Bakanlığı Bilgi Sistemleri Dairesi Başkanlığı tarafından hazırlanmıştır.
Bu sayfa 3936 kez gösterilmiştir.


Muhammed Ali Cinnah'ın bu sözlerinde haklı olduğunu göstermenin yanısıra hepimiz için bir gurur ve kıvanç vesilesidir

Allah rahmet eylesin; Quote :

" The words of Muhammed Ali Cinnah are right as we see and we can be very proud for it "!
 
Some butt hurt Indian was saying that Pakistan and Turkey have no cultural and language similarities. But the reality is that there are thousands and thousands of common words with the same pronunciation & meaning in Urdu and Turkish. Even the word Urdu is itself Turkish which means military. Read this research study on both languages done by some Turk researchers in Punjab University:

Common Vocabulary in Urdu and Turkish Language: A Case of Historical Onomasiology

And the theory of international relations being based on national interests only doesn't apply to Pakistan Turkey relations. Butt hurt people would have known that if they had bothered to only read the article posted by @Hurshid Celebi in post #4. We got our asses kicked for Turkey during the khilafat movement even before Pakistan came into being. Ours is a bond which transcends all conventions and IR theories.

Rumi and Iqbal: The Mentor and the Protege

Allama Iqbal’s great admiration and reverence for Rumi, the greatest and most influential of all Sufi masters, is evident from his numerous poems. He has often depicted Rumi as the torch-bearer of Ishq (Love), and Razi as the flag-bearer for Ilm (learning). In this race between the heart and the mind, Iqbal continuously shows the dominance of Rumi’s Ishq over Razi’s Ilm.

His son Javid Iqbal’s in his biography ‘Apna Gareban Chaak’ mentions some metaphysical incidents which elaborate the spiritual nature of Iqbal’s relationship with Rumi, which was no different from Rumi’s relationship with his mentor Shams Tabraiz.

Iqbal’s loyal housekeeper Ali Baksh remained close to Iqbal all his life and has mentioned of his state of spirtual ecstasy/Wajd during prayer times of Tahajud (late night prayers), followed by incessant flow of thoughts and revelations that he transferred to ink. One incident Ali Baksh narrates is of Rumi’s spirit visiting him and disappearing without trace even there was lock at the door.

Here is a fascinating video of some very discreet Spirtual aspects of Allama as narrated by Dr. Javed Iqbal, who holds a special position of his own among literary nobles of Pakistan. [courtesy of Dunya TV]

During a personal tour to Mevlana Rumi’s Mausoleum (Mevlana Museum) in Dec 2010, I observed an honorary resting place for Rumi’s greatest protege from South Asia. Although Allama actual grave is of course situated between Badahahi Mosque and Shahi Qila Lahore, it was amazing to remember Allama while visiting Mevlana Rumi. The epitaph translates as ‘An honorary resting place for Muhammad Iqbal, a protege of our dear master’.


Allama Iqbal Grave at Konya, Turkey

This is how spiritually and ideologically linked Turkey and Pakistan are. Butt hurt Indians can climb the highest pole and jump from it, we don't care.
 
URDU = ....hundreds of common Turkoman words ; I could understand almost air com in Urdu .

SHOW in the face of my Pakistani Brothers and you will see your MIRROR !



Who was the builder ?

taj-mahal-indien-13777002.jpg


The Taj Mahal is regarded by many as the best example of Mughal architecture and is widely recognized as "the jewel of Muslim art in India". It is one of the world’s most celebrated structures and a symbol of India’s rich history. Designated a UNESCO World Heritage Site in 1983, the Taj Mahal attracts some 3 million visitors a year.


YES , I am never ashamed to have my TURK CULTURE with my Pakistan and Afghan Brothers and sisters together .


Babur-imparatorlugu-Bayragi-Sancagi.png


EMPEROR BABUR SHAH - PAKISTAN - TÜRK EMPEROR ( despite to all British Antipropganda)

امپراتوری مغولی هند Empīrāturī-ye Moġolī-ye

مغلیہ سلطنت Moghly-e Soltanat (Moğol Sultanlığı)

گوركانى Gurakānī



Some butt hurt Indian was saying that Pakistan and Turkey have no cultural and language similarities. But the reality is that there are thousands and thousands of common words with the same pronunciation & meaning in Urdu and Turkish. Even the word Urdu is itself Turkish which means military. Read this research study on both languages done by some Turk researchers in Punjab University:

Common Vocabulary in Urdu and Turkish Language: A Case of Historical Onomasiology

And the theory of international relations being based on national interests only doesn't apply to Pakistan Turkey relations. Butt hurt people would have known that if they had bothered to only read the article posted by @Hurshid Celebi in post #4. We got our asses kicked for Turkey during the khilafat movement even before Pakistan came into being. Ours is a bond which transcends all conventions and IR theories.

Rumi and Iqbal: The Mentor and the Protege

Allama Iqbal’s great admiration and reverence for Rumi, the greatest and most influential of all Sufi masters, is evident from his numerous poems. He has often depicted Rumi as the torch-bearer of Ishq (Love), and Razi as the flag-bearer for Ilm (learning). In this race between the heart and the mind, Iqbal continuously shows the dominance of Rumi’s Ishq over Razi’s Ilm.

His son Javid Iqbal’s in his biography ‘Apna Gareban Chaak’ mentions some metaphysical incidents which elaborate the spiritual nature of Iqbal’s relationship with Rumi, which was no different from Rumi’s relationship with his mentor Shams Tabraiz.

Iqbal’s loyal housekeeper Ali Baksh remained close to Iqbal all his life and has mentioned of his state of spirtual ecstasy/Wajd during prayer times of Tahajud (late night prayers), followed by incessant flow of thoughts and revelations that he transferred to ink. One incident Ali Baksh narrates is of Rumi’s spirit visiting him and disappearing without trace even there was lock at the door.

Here is a fascinating video of some very discreet Spirtual aspects of Allama as narrated by Dr. Javed Iqbal, who holds a special position of his own among literary nobles of Pakistan. [courtesy of Dunya TV]

During a personal tour to Mevlana Rumi’s Mausoleum (Mevlana Museum) in Dec 2010, I observed an honorary resting place for Rumi’s greatest protege from South Asia. Although Allama actual grave is of course situated between Badahahi Mosque and Shahi Qila Lahore, it was amazing to remember Allama while visiting Mevlana Rumi. The epitaph translates as ‘An honorary resting place for Muhammad Iqbal, a protege of our dear master’.


Allama Iqbal Grave at Konya, Turkey

This is how spiritually and ideologically linked Turkey and Pakistan are. Butt hurt Indians can climb the highest pole and jump from it, we don't care.


Tesekkür ederim kardesim, Sükran brother, Thank you so much
 

Country Latest Posts

Back
Top Bottom