What's new

Iranian Chill Thread

Simply amazing! Thanks for sharing them.



You are most welcome.

No, I was thinking in terms of digital physics and its possible existence for instance through something like the big toe.

That the energy, matter, time and space all are manifestation of information and in actuality do not exist. We perceive that information as energy, matter, space and time. Think of a self conscious Mario in the computer game. For him there is a space between him and the flag pole which he has to cover in a certain time, but in reality it is all information. There is no real space or time.

If such a theory of everything is proved based on an Information Universe, then things would be completely different, Philosophy, science, arts, spirituality and everything else will become redundant and will be replaced by a single truth out of which everything flows in the form of manifestations we perceive.

Work is already being done both at the theoretical front as well as experimentally for example the holometer experiment.

After all this experiment can not be explained unless in an Informational Universe concept:


Before it I was proud to call myself agnostic and my motto was "All I know is I know nothing" maybe and just maybe 'cause it appeared to be too damn hard to find the truth too many Qs complicated and complex mysterious , but as it passes I have realized that the ultimate truth might be the path that we follow not the goal ... but the fact that we might never be able to grasp the truth bothers me the most...
 
Before it I was proud to call myself agnostic and my motto was "All I know is I know nothing" maybe and just maybe 'cause it appeared to be too damn hard to find the truth too many Qs complicated and complex mysterious , but as it passes I have realized that the ultimate truth might be the path that we follow not the goal ... but the fact that we might never be able to grasp the truth bothers me the most...

It's ok. There is no wrong answer here. Consider that you are not the first to confront these feelings and thoughts. Take the example of Razi, who came to reject Quran, prophets and divine revelations altogether. Others kept their faith in a modified form, like Sina. While others were agnostic like Khayam. Still others stayed fast and rigid to the faith they were born into (no need for an example here, since this has been the general rule).

I believe truth is not perhaps a "thing". It is a commitment. A personal commitment you make with yourself. Then you let that commitment lead you places. The test always comes when this commitment leads you to places which you do not want to go to, or worse still, you are afraid to go to. Many fail the test. Since it is no easy matter to pierce through. But every so often a person comes along, who dares. Who dares to break ground, using that personal commitment as his/her protector shield.

Daring without commitment to truth makes one a Don Quixote. Committing to truth without daring makes one, a very unhappy prisoner inside one's own body and there is no pain greater than being an imprisoned mind.
 
These are called BRILLIANT music videos. Not koji zadori's crap



Generally the music videos done in Iran are 100x better than the crap done in LA. Koji Zadori's videos are such an embarrassment.

This is my "favorite" bad music video. It's so horrible that I think I have watched it a million times.

 
Generally the music videos done in Iran are 100x better than the crap done in LA. Koji Zadori's videos are such an embarrassment.

This is my "favorite" bad music video. It's so horrible that I think I have watched it a million times.


Soooo... tacky... must... never... watch... again
 
Like these musics :

beautiful tehran:

Generally the music videos done in Iran are 100x better than the crap done in LA. Koji Zadori's videos are such an embarrassment.

This is my "favorite" bad music video. It's so horrible that I think I have watched it a million times.

Dada chie in gozashti, alan hame fekr mikonan raghas ha Iranian va irania lokho patian.
 
Generally the music videos done in Iran are 100x better than the crap done in LA. Koji Zadori's videos are such an embarrassment.

This is my "favorite" bad music video. It's so horrible that I think I have watched it a million times.

well, Generally I prefer not to watch any music video produced by Iranian no
matter if they are made in Tehran or In L.A to me they lack originality , Depth or anything .
 
well, Generally I prefer not to watch any music video produced by Iranian no
matter if they are made in Tehran or In L.A to me they lack originality , Depth or anything .
Lol

etefaghan man music video haye Irani ro bishtar az khareji dust daram. albate na gofte namanad kheyli az music video haye Irani bs hastand. man tu kharejia yeki ro ke dust daram selena gomez hast katy perry ham sheytan parast hast va khosham nemiad.
 
Cool , I was in Khazraei but our company was sent to Saint Amir camp located in Eslam Shahr .

Any advice , suggestion is appreciated .

سلام ...سربازی من حقیقتش خیلی وقت پیش بوده حداقل 4 سال پیش نمیدونم الان وضعیت چطوره ... آخر های خدمت ما حتی شروع به تعویض درجه و لباس کردن ... یعنی ورودی های جدید تر لیسانس و فوق لیسانس بر خلاف ما که ستوان شدیم گروهبانی و سرکار استواری میدادن لباس آبی بزم نیروی هوایی هم که پوتین نداشت رو هم تبدیل کردن به یک لباس سبز رنگ پوتین دار تا بتونن امر و نهی کنند آخه قبلش روشون نمیشد به یک ستوان دوم بگن بیا برو راننده مینی بوس شو یا چایی بیار دلیلش این است که سرباز صفر داره کم میشه .. به هر حال نمیدونم چقدر این تغییرات اعمال شده که بخوام نظری بدم ولی کلیت نظام بر روی پارتی می چرخه ... یادم نمی ره تو دوره اموزشی یکبار اومدن تو صف گفتن پدر نظامی ها یک طرف مشکل دار ها یک طرف همینجوری چند مورد رو گفتن قربان خدا برم من تنها ماندم اون وسط :p: ... گفتم به فضل خداوند در چابهار خدمت خواهیم کرد که افتادیم شیراز ..
یک شانسی که داری این است که بر خلاف نیروی زمینی که حتی لب مرز هم پاسگاه و پایگاه داره تنها تو فرودگاه که 8 تا هستند تهران و تبریز بندعباس و بوشهر و شیراز بجنورد و چابهار همدان و بیشتر داخل شهر هستند خدمت می کنی در هر حال اول که توکلت به خدا باشه بعد هم اگر کسی را داری که بسپاری بهش انجام بده دیگه ما کسی رو نداشتیم 11 ماه رفتیم شیراز خدمت کردیم ......
بهترین جا همون اوج که نورچشمی ها و پارتی دارها خدمت میکنند چون محیط کارخانه ای هست صبحگاه و غیره هم نداشتند حتی پنج شنبه ها هم تعطیل بودند .. بقیه جاها بستگی به نزدیکی خانه و پارتی و قسمت هست .. یعنی حتی ممنکه اوج بیفتی ولی بیفتی دژبانی که همش باید شیفت بدی بعد از شهر محل زندگیت پیشنهاد بعدی شیراز هست خیلی جای خوبی برای خدمت ولی باز بستگی داره به قسمتت من آجودان یک سرهنگ بودم کارم خوردن چایی و تایپ نامه بود افسر ها هم بعد از ظهر هم از ساعت 2 به بعد مال خودتی ما که کلا تو شهر ول بودمیم اصفهان و تهران نظامش خشک به شخصه کار اداری رو تو نظام ترجیح میدم بخصوص اگر تو ستاد بیفتی و از همه چیز با خبر باشی جای زیر آبی رفتن زیاد داره .. ....

به هر حال نمیدون اگر کمک کننده بوده یا نه اگر سوال داشتی خوشحال می شم جواب بدم ...
It's ok. There is no wrong answer here. Consider that you are not the first to confront these feelings and thoughts. Take the example of Razi, who came to reject Quran, prophets and divine revelations altogether. Others kept their faith in a modified form, like Sina. While others were agnostic like Khayam. Still others stayed fast and rigid to the faith they were born into (no need for an example here, since this has been the general rule).

I believe truth is not perhaps a "thing". It is a commitment. A personal commitment you make with yourself. Then you let that commitment lead you places. The test always comes when this commitment leads you to places which you do not want to go to, or worse still, you are afraid to go to. Many fail the test. Since it is no easy matter to pierce through. But every so often a person comes along, who dares. Who dares to break ground, using that personal commitment as his/her protector shield.

Daring without commitment to truth makes one a Don Quixote. Committing to truth without daring makes one, a very unhappy prisoner inside one's own body and there is no pain greater than being an imprisoned mind.

Surly I am not the first one and definitely not the last one who struggle and it's obvious that the path is scary not 'cause it's not unknown to the man but mostly 'cause in some cases sometimes you need to reject your entire belief system like an Immune system disorders which attacks and damages its own tissues I mean cognitive dissonance the ideas that contradict with your current one someone start to ignore someone try to find the answer... and till you find the answer you would suffer from a hollow mind and wonder how to find the truth ...

Generally the music videos done in Iran are 100x better than the crap done in LA. Koji Zadori's videos are such an embarrassment.

This is my "favorite" bad music video. It's so horrible that I think I have watched it a million times.


Do you really like it?
 
سلام ...سربازی من حقیقتش خیلی وقت پیش بوده حداقل 4 سال پیش نمیدونم الان وضعیت چطوره ... آخر های خدمت ما حتی شروع به تعویض درجه و لباس کردن ... یعنی ورودی های جدید تر لیسانس و فوق لیسانس بر خلاف ما که ستوان شدیم گروهبانی و سرکار استواری میدادن لباس آبی بزم نیروی هوایی هم که پوتین نداشت رو هم تبدیل کردن به یک لباس سبز رنگ پوتین دار تا بتونن امر و نهی کنند آخه قبلش روشون نمیشد به یک ستوان دوم بگن بیا برو راننده مینی بوس شو یا چایی بیار دلیلش این است که سرباز صفر داره کم میشه .. به هر حال نمیدونم چقدر این تغییرات اعمال شده که بخوام نظری بدم ولی کلیت نظام بر روی پارتی می چرخه ... یادم نمی ره تو دوره اموزشی یکبار اومدن تو صف گفتن پدر نظامی ها یک طرف مشکل دار ها یک طرف همینجوری چند مورد رو گفتن قربان خدا برم من تنها ماندم اون وسط :p: ... گفتم به فضل خداوند در چابهار خدمت خواهیم کرد که افتادیم شیراز ..
یک شانسی که داری این است که بر خلاف نیروی زمینی که حتی لب مرز هم پاسگاه و پایگاه داره تنها تو فرودگاه که 8 تا هستند تهران و تبریز بندعباس و بوشهر و شیراز بجنورد و چابهار همدان و بیشتر داخل شهر هستند خدمت می کنی در هر حال اول که توکلت به خدا باشه بعد هم اگر کسی را داری که بسپاری بهش انجام بده دیگه ما کسی رو نداشتیم 11 ماه رفتیم شیراز خدمت کردیم ......
بهترین جا همون اوج که نورچشمی ها و پارتی دارها خدمت میکنند چون محیط کارخانه ای هست صبحگاه و غیره هم نداشتند حتی پنج شنبه ها هم تعطیل بودند .. بقیه جاها بستگی به نزدیکی خانه و پارتی و قسمت هست .. یعنی حتی ممنکه اوج بیفتی ولی بیفتی دژبانی که همش باید شیفت بدی بعد از شهر محل زندگیت پیشنهاد بعدی شیراز هست خیلی جای خوبی برای خدمت ولی باز بستگی داره به قسمتت من آجودان یک سرهنگ بودم کارم خوردن چایی و تایپ نامه بود افسر ها هم بعد از ظهر هم از ساعت 2 به بعد مال خودتی ما که کلا تو شهر ول بودمیم اصفهان و تهران نظامش خشک به شخصه کار اداری رو تو نظام ترجیح میدم بخصوص اگر تو ستاد بیفتی و از همه چیز با خبر باشی جای زیر آبی رفتن زیاد داره .. ....

به هر حال نمیدون اگر کمک کننده بوده یا نه اگر سوال داشتی خوشحال می شم جواب بدم ...


Surly I am not the first one and definitely not the last one who struggle and it's obvious that the path is scary not 'cause it's not unknown to the man but mostly 'cause in some cases sometimes you need to reject your entire belief system like an Immune system disorders which attacks and damages its own tissues I mean cognitive dissonance the ideas that contradict with your current one someone start to ignore someone try to find the answer... and till you find the answer you would suffer from a hollow mind and wonder how to find the truth ...



Do you really like it?

داداش ممنون .

آره لباس ها عوض شده . الآن لباس دوره ی آموزشی ما سبز خیارشوریه .

اگر خوش شانس باشم شاید استوار یک بگیرم ، ولی شنیدم درصد کمی از لیسانس ها ستوان سوم هم شدن در ماه های قبل .

خوشبختانه آشنا پیدا کردم برای تهران . سوالی که دارم اینه که تهران به جز اوج که بعیده بتونم برم کجا خوبه ؟

فرودگاه خوبه ؟

در خصوص دوره کد چطور ؟ ، دوره کد بخورم خوبه یا نه داداش ؟
 
Become an e-resident of EU member country of Estonia for just hundred Euros: http://www.bbc.com/news/technology-36276673

Surly I am not the first one and definitely not the last one who struggle and it's obvious that the path is scary not 'cause it's not unknown to the man but mostly 'cause in some cases sometimes you need to reject your entire belief system like an Immune system disorders which attacks and damages its own tissues I mean cognitive dissonance the ideas that contradict with your current one someone start to ignore someone try to find the answer... and till you find the answer you would suffer from a hollow mind and wonder how to find the truth ...

True. Another way to look at it, is just consider it a gamble and apply game theory: https://en.wikipedia.org/wiki/Pascal's_Wager
 
داداش ممنون .

آره لباس ها عوض شده . الآن لباس دوره ی آموزشی ما سبز خیارشوریه .

اگر خوش شانس باشم شاید استوار یک بگیرم ، ولی شنیدم درصد کمی از لیسانس ها ستوان سوم هم شدن در ماه های قبل .

خوشبختانه آشنا پیدا کردم برای تهران . سوالی که دارم اینه که تهران به جز اوج که بعیده بتونم برم کجا خوبه ؟

فرودگاه خوبه ؟

در خصوص دوره کد چطور ؟ ، دوره کد بخورم خوبه یا نه داداش ؟
تجربه ندارید دیگه
اون موقع هم دوره ای های من پارتی بازی کردن افتادن تهران بیچاره ها باید به آبدارچی هم سلام میدادن
من رفتم سراوان ، رییس بهداری ستوان سه بود من ستوان یک . ساعت 1.5 تعطیل میکردم میرفتم کافی نت
تا ساعت 7 بعدش ساعت 7 هم میرفتم یک درمانگاه 50-50 پول میگرفتم. اگه بخیه ای ،گچی ، آتلی هم
میگرفتم که مال خودم بود بعدش ساعت 11.5 - 12 هم دست تو جیب سوت زنان میرفتم پادگان یک اتاق
اختصاصی هم داشتم جفت بهداری تازه منطقه هم عملیاتی حساب میشد خدمت من فقط 17 ماه بود. کل سراوان
و حومه فقط 6 نفر درجه شان از من بالاتر بود فرمانده منطقه و جانشینش ، فرمانده هنگ مرزی و جانشینش
و رییس پلیس راهبر و رییس آموزش منطقه . خلاصه برای خودم سروری میکردم از ریسس قرارگاه گرفته تا
تمام روسای پاسگاهها و کلانتریها و همه همه درجه شان از من پایینتر بود و نمیتونستن چیزی بهم بگن

میدونید که یک قانون وجود داره که کادری از سربازای وظیفه پنهانش میکنن و اون اینه که اگه درجه شما
بالاتر باشه مهم نیست شما کادر هستید یا وظیفه اونوقت شما ارشد هستید اگه درجه برابر باشه اونوقت کادری ها
ارشدتر میشن.اون اولش که رفتم اونجا چند تا ازدرجه دارهای کادری میخواستن پررو بازی برای من در بیارن
که حسابی حالشان را با آیین نامه انظباطی که همیشه توی جیبم داشتم گرفتم.
 
داداش ممنون .

آره لباس ها عوض شده . الآن لباس دوره ی آموزشی ما سبز خیارشوریه .

اگر خوش شانس باشم شاید استوار یک بگیرم ، ولی شنیدم درصد کمی از لیسانس ها ستوان سوم هم شدن در ماه های قبل .

خوشبختانه آشنا پیدا کردم برای تهران . سوالی که دارم اینه که تهران به جز اوج که بعیده بتونم برم کجا خوبه ؟

فرودگاه خوبه ؟

در خصوص دوره کد چطور ؟ ، دوره کد بخورم خوبه یا نه داداش ؟

واقعا لباس عوض شدند ؟آخر کار خودشون روکردند نامردا .... کل حال خدمت تو نیروی هوایی به همین لباس قشنگش بود ....بستگی به پارتیت داره که کجا برش داره .. تو دوران خدمت هم میتونه حماییت کنه یا نه مهمتر از اینکه کجا ببیفتی اینکه پارتیت بتونه هر وقت نیازداشتی کمکت کنه ...
به هر حال تو تهران شما یا میری اوج، مهرآباد، ستاری، چکش ستاد و یا بیمارستان بعثت و .... یک جا دیگه هم هست که اسمش یادم نیست ....
من بعد از شیراز مابقی خدمتمم رو تو مهر آباد بودم خوبیش این بود که از تو محل خدمتم خونمون معلوم بود اول می خواستند منو دژبان کنند زیر بار نرفتم .. نکته اول در نظام این است که سریع چشم نگی تا میتونی از این و اون پرس و جو کنی کلا سرت نره .... نکته بعد هم اینکه مسئولیت ماشین و غیره رو نپذیر کلا این جور کار ها عواقب داره یعنی کلا مسئولیت نپذیر آخر سر سر تصویه اذیت میشی .. مثلا من در حالی که سوییچم مایشنم تو جیبم بود منکر این شدم که رانندگی بلدم ... به هر حال ما خودمون رو انداختیم یک جایی که هم گروهبان بودند و ما شدیم ارشد اونجا یعنی تنها افسر گروهان من بودم در نتیجه بر خلاف بقیه که شیفت می دادند ما2 میرفتیم خانه ... ولی تو همین مهراباد یکدفعه صبح ساعت 6 میدی راه ها رو بستن کل وظیفه ها مسجد و به هیچ دلیلی یک دفعه دژبان می شدی البته اگر زیر 12 ماه خدمت داشتی ......
من ستاد پیروزی هم رفتم برای کار های انتقالم نظامش به نسبت خشک بود ولی باز پارتی خیلی مهمه دو تا از رفیقام اونجا بودند در یک قسمت از یکی بیگاری می کشیدند اون یکی ساعت 11 ماشین میومد دنبالش میبردش دم در راهیش میکردند خانه .... در واقع می خوام بگم جدای از موضوع نزدیکی به محل خانه هیچ چیز دیگه با هم فرقی نمیکنه مهم قسمتت هست
من ستاری هم رفتم پروپازول بردم مقاله دادم سعی کردم بیفتم اونجا یه چهار راه پایین تر از مهر آباد هستش اونجا چون آدمای تحصیل کرده هستند راحتر باهاشون کنار میتونی بیای ولی چون دانشگاه هست صبح گاه و مارش و غیره همیشه به راه هست ....

اما در مورد دوره کد .. اگر دوره کد بخورری تا اخر خدمتت در همون زمینه دوره کد خدمت میکنی یعنی اگر دوره کد دژبانی بخوری تا آخر دژبانی ، دوره توپ بخوری تا اخر متصدی توپی .. یک خوبیایی داره یک بدیایی .. مثلا بدترین لحظات برای یک سرباز لحظه تقسیم تو یگان هست هر جار بری یک مدتی ازتون بیگاری می کشن تا قسممت معلوم بشه مثلا ما یک ماه داشتیم حساب خیار شور پایگاه رو حسابرسی می کردیم روز تقسیم همه وایستادن و منتظرن ببینند کجا میفتند خیلی لحظات بدی هست زمان ما دوره کد زیاد رسم نبود رشته تحصیلی مهم بود من رشتم الکترونیک بود افتادم جهاد خودکفایی قسمت رادار و غیره یا مثلا یک روانپزشک بی برو برگشت بهداری هست یا مهندس برق به احتمال زیاد تو قسمت برق پایگاه بود ولی مثلا مهندسی صنایع دژبان میشد در نتیجه از این نظر که از قبل تکلیفت معلومه خوبه و دیگه به جای دیگه منتقل نمیشی و لی در صورتی که دوره کد نباشی راحتر میتونی بین یگان ها اسکی کنی از این یگان به یگان دیگه مثلا 4 5 تا یگان عوض کردم
تجربه ندارید دیگه
اون موقع هم دوره ای های من پارتی بازی کردن افتادن تهران بیچاره ها باید به آبدارچی هم سلام میدادن
من رفتم سراوان ، رییس بهداری ستوان سه بود من ستوان یک . ساعت 1.5 تعطیل میکردم میرفتم کافی نت
تا ساعت 7 بعدش ساعت 7 هم میرفتم یک درمانگاه 50-50 پول میگرفتم. اگه بخیه ای ،گچی ، آتلی هم
میگرفتم که مال خودم بود بعدش ساعت 11.5 - 12 هم دست تو جیب سوت زنان میرفتم پادگان یک اتاق
اختصاصی هم داشتم جفت بهداری تازه منطقه هم عملیاتی حساب میشد خدمت من فقط 17 ماه بود. کل سراوان
و حومه فقط 6 نفر درجه شان از من بالاتر بود فرمانده منطقه و جانشینش ، فرمانده هنگ مرزی و جانشینش
و رییس پلیس راهبر و رییس آموزش منطقه . خلاصه برای خودم سروری میکردم از ریسس قرارگاه گرفته تا
تمام روسای پاسگاهها و کلانتریها و همه همه درجه شان از من پایینتر بود و نمیتونستن چیزی بهم بگن

میدونید که یک قانون وجود داره که کادری از سربازای وظیفه پنهانش میکنن و اون اینه که اگه درجه شما
بالاتر باشه مهم نیست شما کادر هستید یا وظیفه اونوقت شما ارشد هستید اگه درجه برابر باشه اونوقت کادری ها
ارشدتر میشن.اون اولش که رفتم اونجا چند تا ازدرجه دارهای کادری میخواستن پررو بازی برای من در بیارن
که حسابی حالشان را با آیین نامه انظباطی که همیشه توی جیبم داشتم گرفتم.

شما دکتر بودی ستوان یک شدی الان وضع عوض شده بعد آموزشی تو یگان حداقل دو ماه بربری می چسبونند نظر فرمانده نیاز یگان و انضباط در دوره دو ماه ورود به یگان میتونه شما رواز ستوان دومی به گروهبانی برسونه ....بعد الان همه تحصیل کرده اند دیگه سرباز صفری نمانده .... ...
من خودم که 11 ماه شیراز بودم عین خیالم نبود کیف دنیا رو هم کردم راست هم میگی اگر تهران میفتادم مطمئنا دژبان بودم ... شیراز فرودگاهش تو شهر با 50 تا تک تومانی کل شیراز می گشتی آب و هوا خنک همه کادری ها نسبتا خوب و مشکلی نبود تو جایی که بهمون دادن بهش می گفاتند "اچ" هر کاری می خواستیم می کردیم از رقص گرفته تا مهمانی دادند اینترنت و پلی استشین تلویزیون و غیره همه به راه بود ولی با این حال عده ای مثل پرنده تو قفص می خواستند برگردند تهران منظورم شاید شما این توانایی داشتی که سراوان خدمت کنی ولی شاید یکی نتونه با همه مزایاش که گفتی ...

مثلا نصف ماهیتابه املت میداند برای 8 نفر .... باید بتونی تحمل کنی .. اگر مثل من و هم اتاقیام که تهرانی بودیم دستمون به دهنمون می رسید هر شب خودمون یه چیزی می پختیم ولی آدم بود پول نون نداشت بخره ...از این نظر نزدیک خونه خوبه
 
Back
Top Bottom