@Ostad
Heydärbaba, göylär bütün dumandı,
günlärimiz bir-birindän yamandı,
bir-birizdän ayrılmayın, amandı,
yaxşılığı älimizdän alıplar,
yaxşı bizi yaman günä salıplar!
Bir soruşun bu qarğınmış fäläkdän,
nä istiyir bu qurduğu käläkdän?
deynä, keçirt ulduzları äläkdän,
qoy tökülsün, bu yer yüzi dağılsın,
bu şeytanlıq qurğusu bir yığılsın.
Bir uçaydım bu çırpınan yelinän,
bağlaşaydım dağdan aşan selinän,
ağlaşaydım uzaq düşän elinän,
bir göreydim ayrılığı kim saldı?
ölkämizdä kim qırıldı, kim qaldı?
Män sänintäk dağa saldım näfäsi,
sän dä qaytar, göylärä sal bu säsi,
bayquşun da dar olmasın qäfäsi,
burda bir şer darda qalıp bağırır,
mürüvvätsiz insanları çağırır.
Heydärbaba, qeyrät qanın qaynarkän,
qaraquşlar sändän qopup qalxarkän,
o sıldırım daşlarınan oynarkän,
qavzan (yüksel), mänim himmätimi orda gör,
ordan äyil, qamätimi darda gör.
Heydärbaba, gecä durna keçändä,
Koroğlunun gözü qara seçändä,
qıratını minip, käsip - biçändä,
män dä burdan tez mätläbä çatmaram,
Eyvaz gälip çatmayıncan yatmaram.
(Koroğlu dastanında Koroğlu Eyvazı dustaqlıqdan qurtardıqdan sonra dastan sona çatır, burda özünü Koroğlu yerinə qoyup sonlanmayıncan yatmaq istəmədiyi deyir. )