Iranian Chill Thread

[skyshadow]

THE WAR ZONE
ANTI-ACCESS
AREA DENIAL
CENTCOM
DRILL
EXERCISE
GULF OF OMAN
HORMUZ
IRAN
PERSIAN GULF
SEA MINES
STRAIT OF HORMUZ
UAE
UNITED ARAB EMIRATES
US And UAE Are Training To Move Cargo Over Land To Circumvent Volatile Strait Of Hormuz

Stephen Morton—Getty Images

The exercise comes as tensions between the US and Iran are on the rise following President Trump's threat to withdraw from the Iran nuclear deal.

TYLER ROGOWAY @AVIATION_INTEL
JAN 25, 2018 9:16 PM EST


Tyler has been obsessed with all things aviation and military as long as he can remember. He went on to develop the defense-oriented website Foxtrot Alpha and can often be found with a camera around his neck, photographing aircraft and weaponry.

• 
  
  • 

A major exercise is underway on the Persian Gulf and Gulf of Oman dubbed "Native Fury 2018" that has the United States military teaming up with the United Arab Emirates in proving that they can move large quantities of materiel over land in the event that the strategic Strait of Hormuz is closed due to Iranian action. Although there is next to no press on this major logistics exercise, the four star that heads up Central Command, General Joseph Votel, is on sight observing the operation which he described as a "rehearsal of an op plan."


The large scale logistics operation serves two purposes. First it is good training in the event that Iran does "close the strait" via mining and other tactics during a crisis. Second, it proves to Iran that doing so may not have as big an impact militarily as they hope it would, thereby making such an option less desirable.

You can see clearly on the map below how conveying cargo and equipment over land could be accomplished within the UAE's own borders, but Iran has farther reach than just in the strait or in the Persian Gulf. They can deploy throngs of anti-ship missiles to their southeastern shores along the Gulf of Oman, which would still make that area hostile to shipping, albeit that 's a far cry from trying to traverse a floating minefield. Any supply ships would need to be escorted by American or allied surface combatants with dense anti-air warfare capabilities under such circumstances.

Google Maps
Moving cargo through Oman, and then into the UAE may be a safer option depending on the threat scenario, albeit a more complicated one. That is if such an operation would be diplomatically possible. Also, key roadways through the desert are vulnerable to attack, especially by Iranian ballistic missiles. UAE has the THAAD and Patriot missile defense systems in place to fend off low-volume attacks, and the US Navy has its own anti-ballistic missile capabilities, but Iran would likely fire large volumes of ballistic missiles during a conflict, which would make countering the threat completely highly problematic.


Also keep in mind that this exercise is about sustaining American and allied military forces operating in and around the Persian Gulf, not in conveying roughly a quarter of the world's oil supply on any given day. A prolonged closing of the Strait of Hormuz would cause massive damage to the world economy, and it would impact third world countries in extreme ways, which could result in horrific consequences.

I have written about this strategic reality in various forms for years, and Iran's potential play to simultaneously control the Mandeb Strait as well, cutting off traffic into and out of the Red Sea. Some have an almost child-like view of the realities of counter-mine operations and just how much damage Iran could do in conflict in Persian Gulf. Suffice it to say it would be a nightmare, but at least it's good to see that the Pentagon is really working out alternative methods of supplying its war-fighting machine that could be trapped in and near what is a relatively small body of water. This would very likely include at least one carrier strike group, as well as its troops in Kuwait, Qatar, Bahrain, Iraq and other locales.

US military vehicles await loading onto a ship in Kuwait. AP
Iran just concluded a surprise set of large scale drills in the Strait of Hormuz that started on the 22nd of January, and all this comes as tensions between the US and Iran are escalating over the Trump Administration's change in policy towardsthe country. Most notably this includes a willingness to withdraw from the Iranian nuclear deal unless major changes to the agreement are made, as well making calls for action over the country's proxy warfare operations in Syria and Yemen, and their continued development of ballistic missile delivery systems.

Looks so peaceful from space, but the Strait of Hormuz is one of the world's most notorious strategic naval chokepoints.Gallo Images / Copernicus Sentinel 2017/ Orbital Horizon
On January 23rd, 2018 Vice President Mike Pence said the following while touring Israel:


“We are sending a signal to our European allies that the time has come for changes in the Iran nuclear deal... If our allies won’t join us, President Trump has made clear we will withdraw from the Iran nuclear deal immediately... But we hope, we hope in the months ahead to be able to strengthen it."

Here's Nikki Haley making a dramatic pitch last December for action against Iran for violating U.N. resolutions regarding their missile programs:

Meanwhile, America's closest ally in the region, Israel, has stated officially that Iran's presence in Syria will not be tolerated, and the Trump Administration seems to share in this sentiment:

But really, the Trump Administration's major shift in tone toward Iran began nearly a year ago with this walk-on statement by the Trump's very short-lived National Security Advisor General Michael Flynn:

External forces aren't the only major factors that could heavily influence Iran's future geopolitical actions. The recent widespread protests by Iranians over basic and very relevant gripes with the theocracy that rules their country will continue to have repercussions domestically, with the splintering of Iranian society between moderates and hard-liners—the latter of which has its own military in the form of the Revolutionary Guard Corps—becoming increasingly well defined.


So yeah, there's a lot happening over there, and considering that a closure of the Strait of Hormuz could come in a flash, preparing for such an occasion is money and time well spent by the US military and its regional allies.

Contact the author: Tyler@thedrive.com

• 
  

 

[yavar]

 

[Cthulhu]

اگر از فرایند بازسازی سوریه کنار گذاشته شویم، چه کسی مقصر است؟ روسیه، بشار اسد یا خودمان؟

باید بپرسیم چرا ممکن است از پروژه بازسازی کنار گذاشته شویم؟ چه کسی را باید سرزنش کنیم؟ دولت سوریه؟ بشار اسد؟ روسیه؟ یا خودمان؟ من فکر می کنم بیش از هر کسی باید خودمان را سرزنش کنیم و دنبال پاسخی برای این پرسش باشیم که چرا در حوزه امنیت، کشورهای منطقه دست کمک به سوی ما دراز می کنند، ولی همان دست ها در زمینه اقتصاد و تجارت به عقب کشیده و به سوی دیگران دراز می شود؟!
کد خبر:۷۶۷۸۰۲
تاریخ انتشار:۰۵ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۱:۵۹25 January 2018
از سال 2011 جنگ داخلی در سوریه شروع شد؛ خانه ها ویران و میلیون ها تن آواره شدند. صدها هزار جان خود را از دست دادند و در این میان، بازیگران خارجی نیز با توجه به منافع و ملاحظات خاص خود در این جنگ و بحران شش ساله به صورت های مختلف نقش آفرینی کردند.

مصطفی نجفی؛ به گزارش «تابناک»، پس از شش سال، اکنون داعش و خلافت خودخوانده اش در سوریه فروپاشیده و بحران در این کشور وارد فاز جدیدی شده که انتظار می رود بازیگران مذاکرات جدی برای حل و فصل بحران آغاز کنند.

یکی از موضوعات مهم در مسیر آینده سوریه، بازسازی این کشور است. پرسش اینجاست که چه بازیگرانی قرار است در فرایند بازسازی این کشور مشارکت کنند؟ روسیه، چین، ایران، ترکیه، قطر، اروپا و آمریکا و عربستان عمده ترین بازیگرانی هستند که می توانند بالقوه در فرایند بازسازی این کشور نقش داشته باشند و از فرصت های اقتصادی مربوط به بازسازی سوریه منتفع شوند.

در همین راستا، تقریبا تمامی بازیگران موثر در بحران سوریه (اعم از بازیگران موافق و مخالف بشار اسد) می خواهند در بازار بازسازی سوریه مشارکت و شرکت ها و سرمایه گذاران خود را برای بهره برداری از مزایای اقتصادی بازسازی به این کشور روانه کنند.

ایران نیز یکی از بازیگرانی است که می خواهد در پروژه های بازسازی سوریه مشارکت کند تا بلکه بخشی از هزینه های ده ها میلیارددلاری خود در این کشور در شش سال گذشته را جبران کند(صرفا هزینه های مادی و اقتصادی و نه هزینه های انسانی و...).

لذا، برای بازیگری که از آغاز جنگ داخلی در یک کشور حضوری همه جانبه و اثرگذار داشته و هزينه‌های مالی و جانی قابل توجهی در راستای تضمین بقای یکی از طرفین منازعه متحمل شده است، چندان غیرمنتظره نیست که پس از پایان جنگ داخلی نیز بخواهد، نقشی فعال در بازسازی آن کشور ایفا کند تا بخشی از هزینه هایی که برای امنیت این کشور پرداخت کرده را جبران کند.

نکته ای که باید بدان اشاره کرد، این است که شاید عده ای بر این باور باشند، ج.ا. ایران برای حضور نظامی و یا حمایت از بشار اسد دلایل و اهداف استراتژیک و امنیتی داشته و تهران به دنبال منتفع شدن مادی و اقتصادی از آن نیست. در پاسخ باید گفت بسیاری از بازیگران دیگر همچون روسیه نیز اهداف و ملاحظات استراتژیک و امنیتی دارند اما اکنون به دنبال آن هستند ملاحظات اقتصادی خود در این کشور را نیز دنبال کنند.

حداقل اگر نخواهیم به سودی در سوریه برسیم، باید دست کم بخشی از هزینه هایی را که متقبل شدیم، جبران کنیم و بازگشت سرمایه گذاری ها و فداکاری های ما در سوریه هم موضوعی است که باید مورد توجه فعالان مسئولین نظام باشد.

به نظر می رسد مسئولین و مقامات کشورمان نیز به دنبال آن هستند که در فرایند بازسازی سوریه مشارکت فعال داشته باشند؛ مشارکتی که در راستای به دست آوردن منافع اقتصادی و بازسازی این کشور با هزینه های دولت سوریه است.

حال باید به دو پرسش پاسخ داد:

ایران در بازسازی سوریه مشارکت داده می شود؟

این پرسشی است که گمانه زنی های متعددی در مورد آن شده است و دو پاسخ مشخص دارد: پاسخ نخست «آری» است. پشتوانه منطقی این پاسخ، مصاحبه برخی از مقامات سوری است که گفته اند خواهان مشارکت ایران در بازسازی سوریه هستند و حتی اعلام کرده اند که امتیازات ویژه ای نیز برای ایران در نظر گرفته اند.

پاسخ دوم «خیر» است. در روزهای گذشته خبرها و گزارش هایی مخابره شد مبنی بر اینکه بشار اسد از وزرایش خواسته طرح بازسازی سوریه را تهیه کنند و بر اساس آن کشورهایی که می توانند در فرایند بازسازی سوریه مشارکت کنند را مشخص کنند. خبرهای غیر رسمی حاکی از آن است که وزرای دولت سوریه به بشار اسد گفته اند، ایران بنا به دلایلی از جمله بروکراسی پیچیده، مشکلات بغرنج اقتصادی، کمبود منابع مالی و فساد گسترده قادر به مشارکت در بازسازی سوریه نیست و به همین جهت کنار گذاشته شد.

این صرفا یک خبر غیر رسمی است که نمی خواهیم درستی و نادرستی آن را بررسی کنیم. حال اگر فرض بگیرم که چنین خبری صحت دارد و ما از فرایند بازسازی کنار گذاشته شدیم؛ به سؤال دوم می رسیم:

باید بپرسیم چرا ممکن است از پروژه بازسازی کنار گذاشته شویم؟ چه کسی را باید سرزنش کنیم؟ دولت سوریه؟ بشار اسد؟ روسیه؟ یا خودمان؟

من فکر میکنم بیش از هر کسی باید خودمان را سرزنش کنیم و دنبال پاسخی برای این پرسش باشیم که چرا در حوزه امنیت، کشورهای منطقه دست کمک به سوی ما دراز می کنند؛ اما همان دست ها در زمینه اقتصاد و تجارت به عقب کشیده و به سوی دیگران دراز می شود؟ به فرض درست بودن خبر، چرا بشار اسد و مقامات سوری ابتدا اعلام می کنند، می خواهیم به ایران امتیازات ویژه اقتصادی در پساجنگ اعطا کنیم؛ اما بعد از بررسی وضعیت اقتصادی و تجاری ایران به این نتیجه می رسند که باید بیرون از گود بازسازی بمانیم؟

برای پاسخ لازم است کمی به عقب برگردیم. زمانی که ترکیه جنگنده روس را در حریم هوایی سوریه منهدم کرد و روابط تجاری میان دو کشور به حالت تعلیق درآمد و بهترین فرصت برای ما به وجود آمد تا مواد غذایی و میوه و تره بار روسیه را تأمین کنیم.

اما در آن مقطع بزرگترین فرصت برای افزایش بازار صادراتی مواد غذایی را هدر دادیم و از بازار ۳.۷ میلیارد دلاری تنها ۱۵۰ میلیون دلار کارنامه توسعه صادراتی ایران است که به هیچ عنوان قابل دفاع نیست.

امیدوار بودیم که از تجربه روسیه و فرصت از دست رفته آن درس بگیریم؛ اما در بحران قطر نیز نشان دادیم که هیچ برنامه ای برای استفاده از فرصت های تجاری و اقتصادی بین المللی نداریم و در کمال ناباوری بار دیگر در مقابل درس گرفتن مقاومت کردیم و فرصت دیگری را از دست دادیم و در مقابل ترکیه توانست نیازهای قطر را به خوبی تأمین کند.

پرسش این است که ما چند شرکت و سرمایه گذار داریم که قادر بودند تضمین دهند میوه و تره بار و مواد غذایی قطر و روسیه را برای چند سال متوالی تأمین کنند؟ تقریبا هیچ!

به نظر می رسد ما در تجارت خارجی و سرمایه گذاری در کشورهای دیگر و به ویژه در بازار منطقه حرفی برای گفتن نداریم. این مسأله می تواند ناشی از دو عامل مشخص باشد: نخست اینکه برنامه و راهبرد تجاری و اقتصادی در عرصه اقتصاد بین الملل نداریم؛ دوم آنکه منابع و ظرفیت مادی و مالی کافی برای پیگیری چنین هدفی را در اختیار نداریم. وقتی بسیاری از بنگاه های تولیدی در کشورمان ورشکسته شده اند و رکود طولانی مدتی بر اقتصاد کشور حاکم است و اقتصاد مولدی نداریم، چطور می توانیم در بازارهای بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشیم و چگونه انتظار داریم دیگران روی مشارکت اقتصادی ما حساب باز کنند؟

واقعیت این است که دولت سوریه نیز با یک نگاه عملگرا می خواهد کشورش را از این ویرانی نجات دهد. می خواهد مردمش زودتر به وطنشان بازگردند و در کوتاه ترین زمان ممکن خود را احیا کند؛ لذا چاره ای جز این ندارد که با یک رویکرد عملگرا هر کشوری که منابع مالی بیشتری را برای بازسازی سوریه اختصاص دهد و صاحب تکنولوژی پیشرفته تری است را در بازسازی مشارکت دهد.

به همین جهت است که مقامات سوری صراحتا اعلام کرده اند که بیشترین سهم برای بازسازی سوریه را به چین واگذار خواهند کرد. بازیگری که نه نیرویی عازم سوریه کرده و نه حتی در منازعات سیاسی بحران سوریه نقش عمده ای ایفا کرده است؛ اما اکنون در حال تبدیل شدن به مهم ترین بازیگر پسا جنگ در سوریه است، چون در تجارت بین الملل فعال هستند و حرفی برای گفتن دارند. چیزی که ما نداریم و در مقابل داشتنش نیز مقاومت می کنیم!

به طوری که سفیر سوریه در چین اعلام کرد که این کشور متعهد شده در صورت حل سیاسی بحران سوریه، بزرگترین و برجسته ترین نقش را در بازسازی این کشور داشته باشد. این مقام سوری تصریح کرد که در این زمینه چین بزرگترین و توانمندترین کشور خواهد بود و از این حیث حتی نقشی متفاوت با روسیه در سوریه خواهد داشت. باید در نظر داشت که چین ذخایر مالی فراوانی دارد و بزرگترین تولید کننده سیمان و فولاد در دنیاست. این ظرفیت ها ایران را از دور رقابت با چین در سوریه به طور کلی خارج خواهد کرد.

به طور کلی، باید نتیجه گرفت که تعامل ناکارآمد و غیرمستمر با جهان، عدم مشارکت در اقتصاد بین الملل علیرغم توصیه اکید در اسناد بالادستی توسعه کشور، عدم انسجام نهادهای دولتی مؤثر در امر تجارت و حمایت‌های سراسری و غیر هدفمند از بنگاه‌های اقتصادی در کنار رویکرد جایگزینی واردات، فساد گسترده در اقتصاد کشور و بروکراسی پیچیده از مهم‌ترین مشکلاتی است که محیط سیاست‌گذاری تجاری کشور از آن رنج می‌برد و می تواند جزو عواملی باشند که ما را نه تنها از مشارکت در بازسازی سوریه خارج کنند بلکه شرایط و وضعیتمان در تجارت بین الملل را روز به روز وخیم تر و ناپایدارتر کند.

پی نوشت: ما قرار نیست به هزینه و پول خودمان در مشارکت احتمالی در بازسازی سوریه نقش داشته باشیم بلکه این مشارکت باید با هزینه دولت سوریه و در راستای کسب منافع اقتصادی باشد. لازمه این کار هم این است که شرکت‌های ایرانی با حمایت دولت، مستقیم با دولت‌ و شرکت‌های طرف مقابل قرارداد ببندند. مواردی که دولت ایران برای بازسازی هزینه می‌دهد مواردی است که خط اعتباری برای آن مشخص می‌شود. خط اعتباری وامی است که به شرکت‌های ایرانی داده می‌شود که به بازسازی کشورهای خارجی می‌پردازند و بعد‌ها بازپرداخت این وام از طرف آن دولت‌ها تضمین می‌شود. ما نه تنها هزینه ای نمی پردازیم بلکه شرکت‌های راکدمان در آن کشورها می‌توانند به سودآوری و ارزآوری بپردازند

کارشناس مسائل خاورمیانه

 

[skyshadow]

• پربیننده‌ترین اخبار
• مهمترین اخبار

سردار دهقان: جنگنده قاهر در مرحله "Fast Taxi"/ آخرین وضعیت خرید سوخو۳۰ از روسیه
مشاور فرمانده‌کل قوا در امور دفاعی در گفتگوی تفصیلی با تسنیم گفته که، "برای جنگنده قاهر و کوثر۸۸ ما تا مرحله فست تاکسی پیش رفتیم".

• ۰۷ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۰:۲۸
• سیاسی
• امنیتی - دفاعی
• نظرات

https://twitter.com/intent/tweet?te...+-+اخبار+تسنیم++-+Tasnim http://tn.ai/1638434
https://www.facebook.com/sharer/sha...+اخبار+تسنیم++-+Tasnim&u=http://tn.ai/1638434


گروه امنیتی ــ دفاعیخبرگزاری تسنیم ــ حسین دلیریان ــ سید محمد طاهری: در 29 مرداد ماه سال 96 سردار حسین دهقان با حکم فرمانده کل قوا به‌سمت مشاور فرمانده کل قوا در امور دفاعی منصوب شد.

وی که دارای مدرک دکترای مدیریت دولتی از دانشگاه تهران است، پیش از این مسئولیت‌هایی همچون وزیر دفاع در دولت یازدهم، جانشین وزیر دفاع در دولت‌های هفتم و هشتم، رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران در دولت‌های هشتم و نهم و فرماندهی در سطوح مختلف سپاه را در کارنامه خود دارد.

از جمله اقدامات موثر سردار دهقان در سمت وزارت دفاع می‌توان به پیشبرد دیپلماسی فعال دفاعی، طراحی و تولید سامانه‌های مهم وراهبردی برای نیروهای مسلح و پیشرفت‌های چشمگیر در عرصه صنعت دفاعی اشاره کرد.

از همین رو با سردار دهقان در رابطه با عملکردش در وزارت دفاع و همچنین برنامه‌هایش در مسئولیت جدید گفت‌وگو کردیم؛ آنچه در ادامه می‌آید، مشروح گفت‌وگوی خبرنگارانخبرگزاری تسنیم با سردار دهقان است:

** تسنیم: هدف از مسئولیت جدید شما چیست چه برنامه‌هایی برای آن پیش بینی کرده‌اید و اینکه در آینده چه برنامه‌هایی در این جایگاه دارید؛ بخصوص در رابطه با آن حوزه‌هایی که حضرت‌ آقا روی آن تاکید داشتند مثل فناوری‌های نو، چه اقداماتی قرار است انجام دهید؟

- سردار دهقان: در ابتداء امر بایستی از صمیم قلب تشکر و قدردانی خود را به محضر فرماندهی معظم کل قوا و مقام معظم رهبری تقدیم نمایم، زمانی که معلوم شد من در وزارت دفاع در حوزه مسئولیت وزارت دیگر ادامه خدمت نمی‌دهم، حکمی را خطاب به بنده صادر کردند و در آن بحث روند تقویت حوزه فناوری در مسائل دفاعی و پایش سیستم‌ها و ارائه پیشنهاد برای ارتقای توان دفاعی کشور در حوزه تحقیقات، تولیدات و پشتیبانی را ابلاغ فرمودند.

• بیشتر بخوانید

«سردار دهقان» مشاور فرماندهی کل قوا در حوزه صنایع دفاعی شد

دلیل اولیه این امر را از یک منظر حسن ظن و لطفی که رهبری نسبت به سرباز خودشان داشتند می‌دانم و سپس تجربه و دانشی که در این حوزه کسب کرده‌ام و انشالله بتوانم پیشنهادات موثری را محضر ایشان مطرح کنم. رهبری معظم انقلاب همواره در برهه‌های مختلف تاکیدات بسیاری بر استفاده از ظرفیت‌های علمی و فناورانه کشور برای ایجاد اقتدار کشور داشته‌اند.

واقعیت این است که نیروهای مسلح ما نیز و همواره به این نیاز دارند که خودشان را به روز کنند تا در حوزه فناوری دچار شکاف با رقبا و دشمنان خودمان نشوند و با استفاده و بکارگیری فناوری در تجهیزات خود در صورتی که تهدیدی واقع شد ما دچار غافلگیری راهبردی نشویم. به عبارتی نیروهای مسلح ما همواره در جایگاه و موقعیت راهبردی برتری که تضمین کننده بازدارندگی فعال و مقابله موثر داشته باشند، قرار گیرند.

• تولید تسلیحات جدید برای غافلگیری دشمن

در حقیقت قرار است ما روند تغییرات فناورانه و تسلیحاتی را در سطح جهانی پایش و بر مبنای برآوردی که از تهدید داریم پیشنهادات لازم را جهت ارتقاء توان دفاعی کشور تقدیم محضر ایشان کنیم.

ما اول باید بتوانیم یک تصویر واقعی از امروز خودمان به دست آوریم. ببینیم چه داریم، چه می‌خواهیم و چه کار باید بکنیم. در این رابطه چند ملاحظه اساسی در رویکردهای رهبر معظم انقلاب وجود دارد. اول آنکه اگر ما بخواهیم راهی را که دیگران رفتند و دستاوردهایی را که امروز دارند، داشته باشیم باید تلاش بیشتری کنیم زیرا آنها پشتوانه قریب به 100 سال کار علمی و طراحی و جنگ را دارند و همچنین پشتوانه‌های قوی علمی و روش‌های تجربه شده‌ای دارند که خیلی سریعتر از ما می‌توانند این مسیر را پشت سر بگذارند. هرچند که نگاه ما با آنها در بکارگیری و استفاده از علم وفناوری متفاوت است.

دوم آنکه، فکر قبل از علم و عمل مهم است به عبارتی ما در چه زمینه‌هایی و در چه سیستم‌سلاح‌هایی باید ورود پیدا کنیم که اینها تکرار آنچه دیگران دارند نباشد. مثلاً اگر بخواهیم هواپیمایی بسازیم و آن تکرار همان چیزی باشد که آنها دارند ما دیگر چیزی در اختیار نخواهیم داشت زیرا هواپیمای دیگران چند سطح بالاتر از ما خواهد بود.

در اینجا اولین بحثی که مطرح می‌شود این است که رصد تحولات با چه نگاه و رویکردی باید انجام شود تا اینکه بگوییم این فناوری‌هایی که در یک سیستم سلاح به کار گرفته می‌شود چه قابلیت‌هایی به ما می‌دهد و حالا که ما می‌خواهیم با تهدیدات مقابله کنیم باید چه چیزی داشته باشیم.

ما باید آگاه باشیم چه اتفاقاتی در حال وقوع است و چه اتفاقاتی در آینده در پیش رو خواهد بود. در برخی از بخش‌ها ما می‌توانیم با دنیا همپایی کنیم و حتی جلوتر از سایر رقبا حرکت کنیم. مثلاً در حوزه نانو و سلول‌های بنیادی و بسیاری از علوم نوین ما از خیلی از کشورها پیشرفته‌تر هستیم و دانش قابل توجهی در این حوزه کسب کرده‌ایم و در برخی دیگر از حوزه‌های فناوری‌های نوین نیز همپای برترین ها در دنیا هستیم و خیلی سریع‌تر می‌توانیم برنامه‌های خودمان را متناسب با شرایط و تهدیدات توسعه دهیم اما در برخی فناوری‌ها نیزاین‌طور نیست.

گرچه بر اساس تجارب حاصل از جنگ تحمیلی و سیاست‌های خود اتکایی پس از آن، با همت و تلاش دانشمندان و محققان جوان که سرمایه‌های اصلی این کشور هستند توانسته‌ایم در بسیاری از زمینه‌ها به فناوری‌های بالا دست پیدا کنیم. اما باید با بررسی هوشمندانه و همه جانبه تعیین کنیم در چه زمینه‌های فناورانه بایستی تلاش‌های علمی، تحقیقاتی و صنعتی خود را متمرکز و جهت دار کنیم و بر این مبنا چه سیستم سلاح‌هایی را می‌توانیم طراحی و تولید کنیم که در عرصه نبرد ما دست برتر را داشته باشیم و به جای اینکه خودمان غافلگیر شویم دشمن را غافلگیر کنیم.

** تسنیم: سازوکاری هم پیش بینی شده که آنچه در حوزه رصد به دست می‌آید اجرایی هم شود؟

- سردار دهقان: در حقیقت ما بایستی در سه حوزه فناوری و تحقیقات، تولید و صنعت، و پشتیبانی از نیروهای مسلح فعالیت‌های خودمان را سامان دهیم.

در حوزه فناوری و تحقیقات بایستی مستمراً تحولات و تغییراتی که در سطح جهانی توسعه می‌یابد و توسط دیگران به کار گرفته می‌شوند یا قابلیت به کارگیری را دارند را پایش کنیم. امروزه در سطح جهانی به دلیل هزینه بر بودن فعالیت‌های تحقیقاتی، تلاش جدی صورت می‌گیرد تا از طریق طراحی نظامات کارآمد نوآوری، سرعت، دقت و کیفیت کارهای تحقیقاتی را بالاتر ببرند و آنها را در زمان کوتاهتر و با هزینه کمتر به نتیجه برسانند به عبارتی از دستاوردهای بخش غیر نظامی استفاده کنند و در عین حال سرریز دستاوردهای بخش نظامی را هم تجاری سازی کرده و در خدمت عموم قرار می‌دهند.

آنچه در این حوزه مد نظر ما است، شناسایی دقیق سیر تحولات، تعیین فناوری‌های قابل اکتساب برتر ساز، تعریف دقیق نیاز تسلیحاتی متناسب با شرایط تهدید، تمرکز بر تمام توانمندی‌های سخت افزاری و نرم افزاری برای اکتساب آنها و تلاش برای بهره گیری علم و فناوری در طراحی و تولید سامانه‌ها و سیستم سلاح‌های بومی و متکی است.

در حوزه تولید، بایستی تمام توانمندی‌های ملی برای توسعه و تولید سامانه‌ها و سیستم سلاح‌های بومی بکار گرفته شود. بخش دفاع به تنهایی قادر نیست در صنایع دفاعی آنقدر سرمایه گذاری کند که بتواند کلیه نیازهای فنی و تولیدی و خدماتی خود را به صورت خودکفا تامین کند. لذا کار عاقلانه و هوشمندانه آن است که با نگاه بلند مدت و با تیزبینی و دقت،کاستی‌های موجود در زیر ساخت‌های صنعتی را بررسی و نسبت به تکمیل زنجیره‌های تامین در سطح ملی اقدام کنیم.

به عبارتی با استفاده و بکارگیری ظرفیت‌های ملی در بخش تولید و صنعت، هم افزایی در تامین نیازمندی‌های بخش دفاع ایجاد شود. تنها در چنین حالتی است که بخش دفاع و نیازمندی‌های دفاعی -که معمولا از فناوری‌های سطح بالا استفاده می‌کنند – می‌تواند نقش محرک و پیشران فناوری و تولید را در سطح ملی ایفا کند.

لذا بایستی مدل‌های کاری خود را تغییر داده و نوین سازی کنیم؛ امروز در کشور مراکز پژوهشی و صنعتی خیلی قوی در اختیار داریم و این توانمندی‌ها می‌توانند بیشتر در اختیار بخش دفاع به منظور تأمین نیازمندی‌های این بخش قرار گیرند. باید مدلی را توسعه دهیم که یک هسته مرکزی داشته باشد که بخش دفاع کشور است به علاوه سرشاخه‌ها و شبکه گسترده‌ای که در سطح ملی می‌تواند در جهت تامین امنیت عمل کند.

این مدل این‌گونه خواهد بود که تشخیص و تعریف نیاز و طراحی کلی کار را بتوانیم انجام دهیم و سپس فرآیند ساخت و تولید و تست را مدیریت کنیم. در این صورت دیگر نیازی نیست که از صفر تا 100 کار را خودمان انجام دهیم. باید توجه داشت که اولاً منابع کشور و حوزه دفاع محدود هستند، ثانیاً نیازهای ما دارای تنوع هستند و از آنجایی که ما همواره در صحنه‌های مختلف، درگیر هستیم نیازهای جدیدی به وجود می‌آید که باید به سرعت به آنها پاسخ دهیم و بتوانیم در بازه‌های زمانی کوتاه تولیدات با کیفیت و با اثربخشی بالا داشته باشیم. بر همین مبنا بایستی مدل‌های توسعه‌ای را متناسب با ظرفیت‌های موجود در کشور یا قابل دسترس در خارج از کشور سامان دهیم.




در اینجا این سؤال پیش می‌آید که آیا ما با اجرای این کار تهدیداتی مثل بحث نفوذ و جاسوسی را درون خودمان پذیرا نمی‌شویم و آیا ما از سوی دشمن خلع سلاح نخواهیم شد؟ از طرفی موضوعات دیگری که در این زمینه مطرح است ریسک‌های زمانی امنیتی و هزینه‌ای است. یک مجموعه، قابلیتی دارد که براساس آن کاری به او واگذار می‌شود این کار در کنار سایر کارها انجام می‌شود و در یک سرفصل زمانی باید به سرانجام برسد.

حال اگر هر کدام از این کارها عقب‌افتادگی پیدا کنند یک ریسک زمانی برای ما ایجاد می‌کند. لذا مدیریت پروژه‌ها از منظر زمانی مالی و کیفیت بحث‌هایی است که خیلی باید نسبت به آن دقت کرد. بعضی وقت‌ها به دلیل برخی نگرانی‌ها از برون‌سپاری و خرید خدمت پرهیز می‌کنیم در نهایت باید مدلی را توسعه دهیم که بتواند دفاع را اقتصادی کند و منابع موجود را نیز به بهترین نحو مورد استفاده قرار دهد.

** تسنیم: با توجه به اینکه حدود 6 ماه از حکم جنابعالی می‌گذرد، آیا اقدامی هم در رابطه با این نوع مدلسازی انجام شده؟ آیا تیم‌های کارشناسی و فنی در این زمینه تشکیل شده‌ است؟

• ارائه طرح‌های دفاع اقتصادی به فرمانده کل قوا در آینده نزدیک

- سردار دهقان: ما در حال بررسی برای دستیابی به یک مدل در حوزه تحقیقات هستیم و تلاش می‌کنیم در آینده نزدیک (هفته‌های آینده ) آن را آماده و خدمت رهبر انقلاب تقدیم کنیم و پس از تصویب آن، بر مدل‌های تولیدی و صنعتی کار کنیم، آن هم با شناختی که از نیروهای مسلح و وزارت دفاع داریم و مدل‌هایی که قبلاً تجربه کردیم و آنچه قبلاً در وزارت دفاع پیاده‌سازی کردیم یک فضایی را تعریف کنیم تا اقتصادی شدن بخش دفاع با توجه به محدودیت‌هایی که در کشور داریم معنا پیدا کند؛ تا بتوانیم توان تولیدی را نیز ارتقا و توسعه دهیم.

البته خود این توان هم تعریف دارد که آیا با این ادبیاتی که امروزه توسعه پیدا کرده ما چقدر باید به دنبال سلاح ‌محوری باشیم و در مقابل چقدر سهم به فرماندهی، دکترین و نظامات بدهیم و چه نگاهی به تاکتیک داشته باشیم. ما در صحنه عمل معمولاً کمتر به بخش نرم نگاه می‌کنیم و بیشتر به بخش سخت توجه داریم و برای این بخش هم باید فکر کنیم که چگونه می‌توانیم محدودیت‌ها را به یک قدرت تبدیل کنیم و باید فکر کنیم که باید چه نسبتی از توازن و تعادل را بین اینها ایجاد کنیم.

آن چیزی که تعیین کننده است که ما چه سلاحی را داشته باشیم، راهبرد صحنه نبرد است. اگر به این درک رسیدیم بعد باید به این فکر کنیم که طرف مقابل ما چه توانمندی‌هایی دارد و ما برای اینکه بازدارنده باشیم چه سلاح و فناوری را باید توسعه دهیم که به ما قابلیت بازدارندگی بدهد و در گام بعدی این توان را داشته باشیم که به دشمن ضربه بزنیم. این مسائل کار را پیچیده می‌کند و نگاه به این مسائل نمی‌تواند خطی باشد. باید پیچیدگی موضوع، ناشناخته‌های مسیر را به صورتی تجزیه و تحلیل کرد که درک ما را هرچه بیشتر به واقعیت نزدیک کند.

اینکه ما بخش تولید سلاح و سازماندهی نیروهای مسلح را بر چه مبنایی قرار دهیم بسیار تعیین کننده است که تهدید محوری یا قابلیت محوری و یا سایر محورها را مبنای بررسی قرار دهیم، چند سناریو پیش روی ما قرار می‌گیرد. سناریوی تهدید محور این‌گونه تعریف می‌شود که دشمن ما کیست، چه دارد و ما برای مقابله با او چه چیز باید داشته باشیم.

در سناریوی قابلیت محور، دشمن هر چیزی می‌تواند داشته باشد اما مشخص نیست که کی،کجا و چگونه تهدید واقع می‌شود، ممکن است هر روز این ترکیب تغییر کند. لذا ما باید قابلیت‌های سخت و نرمی داشته باشیم تا در هنگام نبرد ضمن حفظ بازدارندگی طرف پیروز نبرد نیز باشیم و یا مانع از دستیابی دشمن به اهدافش شویم.

سناریوی منبع محور می‌گوید شما چقدر می‌توانید برای خرید تجهیزات پول اختصاص دهید. وقتی مجموع این سناریوها را می‌بینیم متوجه می‌شویم با توجه به ماهیت انقلاب اسلامی و دشمنان آن باید تلفیقی از تهدید محوری، قابلیت محوری، منبع محوری و سناریو محوری را در برآوردها و طراحی‌های خود مورد توجه قرار دهیم. فعالیت‌ها و بررسی‌های کارشناسان و تیم همکار متمرکز بر آن است که بر مبنای کدام مفاهیم بخش دفاع را می‌توان ساماندهی و تجهیز کرد.

مثلاً وقتی می‌گوییم می‌خواهیم به بازدارندگی فعال دست یابیم، این بازدارندگی در مقابل چه کسی تعریف می‌شود. بر اساس آیه شریفه :«واعدو الهم ما استطعتم من قوه ....» برخی دشمنان هستند که امروز وجود دارند و برخی دشمنان وجود دارند که در حال حاضر شناخته شده نیستند. به دلیل ماهیت انقلاب اسلامی، دشمنان ما هرروز تهدیدات مختلفی را خلق می کنند و ما بایستی در همه حالات آمادگی کامل دفاع را داشته باشیم و خود را در مقابل آن تجهیز کرده باشیم.

** تسنیم: اخیرا پیشنهاد یا مشاوره‌ای برای ساخت سامانه یا فناوری جدید به فرمانده کل قوا داده‌اید؟

- سردار دهقان: شاید در این فرصت انتظاری نباشد که چیزی تقدیم ایشان کنیم اما تیم‌ها و گروه‌های کارشناسی فعال شده‌اند و در برخی زمینه‌ها پیشنهاداتی را ارسال کرده‌ایم.

** تسنیم: یکی از اقدامات موثر شما در دوران وزارت دفاع شما بحث دیپلماسی دفاعی بود، که حتما نتایج مثبتی داشته که بخش از آن را ما می‌‌دانیم و بخش از آن را در آینده متوجه می‌شویم. آیا تجربیات شما به مجموعه فعلی وزارت دفاع منتقل شده است یا خیر؟

- سردار دهقان: امیر حاتمی 4 سال جانشین من در وزارت دفاع بوده‌اند و در معرض اطلاع از مسائل هم قرار داشته‌اند. در دیپلماسی دفاعی چند چیز عامل تعیین کننده و نتیجه اقدام است. اول اعتبار یا قدرت و جایگاه راهبردی کشور در سطح منطقه‌ای و جهانی است که می‌تواند زمینه وسطح مشارکت را فراهم کند. مسئله دوم بحث سازمان‌های هم‌طراز است.

• بیشتر بخوانید

1. سردار دهقان با وزیر دفاع هند دیدار کرد
2. مذاکرات سردار دهقان با 8 وزیر دفاع در مسکو
3. ایران و چین موافقتنامه همکاری دفاعی ــ نظامی امضا کردند + جزئیات
4. نشست وزیران دفاع ایران، روسیه و سوریه در مسکو/ ادامه همگرایی تا نابودی تروریسم

در اینجا بحث دو قسمت می‌شود، یکی توان و قابلیت ذهنی برای طرح ایده‌های روشن جهت پیگیری و نکته بعدی ترسیم یک چارچوب و راهبرد برای ایجاد ارتباط جهت رسیدن به هدف است. اینکه به دنبال چه چیزی هستیم از اصل ارتباط مهم‌تر است. حال باید برای هدفی که داریم یک راهبرد اصلی به علاوه قابلیت‌های مانوری که باید در این فضا داشته باشیم قائل شویم. مثل همان موضوع نرمش قهرمانانه که رهبر انقلاب فرمودند. در ارتباطات بین‌الملل داشتن هدف راهبردی و قابلیت انعطاف تعیین کننده است.

• مذاکرات هدفمند و نتیجه‌گرا؛ هدف اصلی دیپلماسی دفاعی

بحث سوم آن است که خود شخصیت‌های درگیر در کار چه ظرفیتی دارند و ارزیابی طرف مقابل شما از قابلیت و توانمندی شما چه میزان است. پس از آن باید بدانیم شرایط امروز ما در جهان چگونه است و دنیا چگونه به ما نگاه می‌کند. در بخش دفاع وضعیت ما چیست و ما از دنیا در حوزه دفاع و امنیت چه می‌خواهیم تا آن را در حوزه دیپلماسی دنبال کنیم. در اصل در فضای دیپلماسی ما اهداف خودمان را پیگیری می‌کنیم تا به بسترهای لازم برای تحقق آنها برسیم و موانعی که در مسیر می‌تواند به وجود آید در همین رفت و آمدها برطرف شود، یعنی به عبارت دقیق‌تر به بن‌بست نرسیم و با طرف مقابل هم که بحث می‌کنیم به مشکل نخوریم.

در دوره چهار ساله گذشته ما تلاشمان بر این بود تا از فضای به وجود آمده در سطح بین‌الملل و بخصوص شرایطی که در منطقه داریم هر چه بیشتر بتوانیم بازیگران صحنه را هماهنگ و همراه و ابهامات آنها را رفع کنیم و هر چه بیشتر زمینه همکاری با آنها را فراهم کنیم. لذا برنامه گذاشتیم تا با بازیگرانی که در سطح منطقه و بین‌الملل می‌توانند تأثیرگذار باشند و قدرت دارند رابطه نزدیک تر و موثرتری را برقرار کنیم.

البته من با وزیر دفاع خیلی از کشورها در سمینارهای بین‌المللی مذاکره کردم ولی فرصت تبدیل نتیجه مذاکرات به برنامه حاصل نشد. بر همین اساس تصمیم گرفتیم ابتدا با کشورهای همسایه ارتباط برقرار کرده و بتوانیم به آنها اطمینان‌بخشی کنیم که اقدامات جمهوری اسلامی در منطقه در جهت برقراری صلح، ثبات و امنیت منطقه و جهان است و این پیام را منتقل کنیم که امنیت ما با امنیت آنها گره خورده است.

سیاست نظام جمهوری اسلامی برقراری و توسعه ارتباطات در همه زمینه‌ها با دو کشور بزرگ روسیه و چین است. بر همین اساس بر ارتقاء سطح همکاری دفاعی‌، نظامی و امنیتی سرمایه‌گذاری با این دو کشور تلاش جدی تری کردیم. در 18 سال گذشته ما با چین رابطه‌های دفاعی تعریف شده و مؤثر نداشتیم ولی بالاخره هم من به چین سفر کردم و هم وزیر دفاع چین به ایران آمد و توافقنامه‌های خوبی امضا کردیم که در مباحث نظامی در حال اجراست. رابطه با روس‌ها نیز خیلی خوب پیش رفت و بیش از 6،7 ملاقات غیر از صحبت‌های تلفنی با آقای شایگو (وزیر دفاع روسیه) داشتم و تمامی مسائلی که به امنیت منطقه‌ای مربوط می‌شد را بحث کردیم و در این دوره‌ ارتباط خوبی بین ما برقرار بود و ما سعی کردیم این ارتباط را معنی‌دار، هدفمند و نتیجه گرا کنیم.

مسأله بسیار مهم و اساسی که در دیپلماسی دفاعی کشور وجود دارد، این است که نیروهای مسلح ما یک جریان فرماندهی ثابت دارند که تحت امر و فرماندهی فرمانده کل قوا هستند و خطوط و حدود آنها مشخص است و تمامی فرماندهان و مسئولین سازمان‌های نیروهای مسلح در این چارچوب و راهبرد عمل می‌کنند.

** تسنیم: در موضوع سامانه اس-300 چه اتفاقی افتاد و آیا روس‌ها مخالفتی برای تحویل این سامانه به ما داشتند؟

- سردار دهقان: قرارداد اس300 در زمان آقای شمخانی با روس‌ها منعقد شد و همان موقع هم دولت تأمین اعتبار کرد و پیش‌پرداخت هم برای تحویل سامانه به روس‌ها داده شد. بعداً تحت فشار یا به هر دلیلی روس‌ها قرارداد را یک‌طرفه لغو کردند، با توجه به سیاست نظام دال بر ارتقاء سطوح همکاری در همه زمینه‌ها با روسیه، در زمینه دفاعی و نظامی، پرونده اس-300 تبدیل به یک مانع شده بود که طرفین اصرار به حل آن قبل از ورود به هر زمینه همکاری جدید داشتند.

• بیشتر بخوانید

1. انگشت ایران "روی ماشه اس300" رفت + تصاویر
2. اولین محموله از "موشک‌های اس 300" وارد ایران شد
3. همراهِ خاصِ اس300های روسی در ایران/ رهگیری پرنده‌های پنهانکار با "رادار 96L6E" دقیق‌تر شد + تصاویر

لذا بایستی ابتدا اعتماد سازی فی مابین صورت می‌گرفت تا در ادامه آن اراده اقدام نیز شکل بگیرد. با طرف روس طی مذاکرات متعدد به چارچوبی دست یافتیم که در قالب آن هم مسئله اس -300 حل شد و هم زمینه همکاری در سایر بخش‌های دفاعی و نظامی فراهم شد که خود آن تبدیل به یک توافق دولتی فی مابین و مبنای اقدامت بعدی قرار گرفت تا نهایتاً منجر به تحویل و ورود سامانه دفاعی اس -300 به کشور شد.

** تسنیم: آیا می‌توان این موضوع را با برجام نیز مرتبط دانست؟

- سردار دهقان: از نظر زمانی، توافق برجام پس از ورود و تحویل سامانه اس-300 بوده است.

** تسنیم: موضوع خرید جنگنده سوخو 30 از چه زمانی مطرح شد و هم اکنون در چه وضعیتی است؟

- سردار دهقان: با توجه به نیاز نیروهای مسلح به بخشی از تجهیزات که قابل تولید در داخل کشور نبود و مجموعه‌ای از اقلام مورد نیاز به طرف روس اعلام شد (از جمله سوخو 30) که در دستور کار مذاکرات قرار گرفت، بخشی از آن به مرحله قرارداد رسید و بقیه هم در حال مذاکره هستند.

• بیشتر بخوانید

1. خرید "جنگنده سوخو 30" منتفی نیست
2. خرید جنگنده "سوخو30" در دستور کار وزارت دفاع
3. موافقت روسیه برای فروش جنگنده سوخو 30 به ایران
4. ایران خواهان جنگنده پیشرفته SU30-SM/ روسیه در مقابل فشار آمریکا می‌ایستد؟

** تسنیم: مقداری در مورد نامه‌ای که شما به همراه 3 نفر دیگر از وزرا به رئیس جمهور نوشتید و منتشر شد توضیح دهید؟

• ماجرای نامه 4 وزیر به روحانی در دولت یازدهم

- سردار دهقان: ما یک تحلیلی داشتیم که هم اکنون هم آن تحلیل را داریم. بورس عمدتاً متکی بر چند شرکت و فرآورده است که هر نوع تغییری در آنها دارای پیامدهای جدی بر روی شاخص بورس است و یکی از مهمترین آنها پتروشیمی‌ها است. وزیر محترم نفت نیز می‌بایست نرخ خوراک پتروشیمی‌ها را تعیین می‌کرد. نظر وزیر محترم نفت بر نرخ جدید 25 سنت بود. بحث بر آن بود که اگر قیمت خوراک برای یک بازه زمانه مثلاَ 5 ساله مشخص نباشد کسی در این حوزه سرمایه‌گذاری نمی‌کند.

در این شرایط آنها نرخ اعلام نمی‌کردند و ما گفتیم که همه جای دنیا نرخ خوراک پتروشیمی حدود 8 سنت است در کشور ما نیزهم همین نرخ تعیین شود. از طرفی وزارت کشاورزی و به تبع آن وزارت نفت معتقد بودند بدلیل اینکه کشور سالانه به 2.8 میلیون تن کود اوره نیاز دارد، صادرات کود اوره را بایست تایید می‌کردند و در عین حال در فصل زمستان به دلیل مصرف بالای گاز کشور سهمیه خوراک پتروشیمی‌ها قطع می‌شد.

عملاً این صنعت با مشکلات جدید در حوزه درآمد و سرمایه در گردش و عدم انعطاف در مدیریت بازار روبرو می‌شد. به عبارتی نوعی ابهام و عدم اطمینان و بی‌ثباتی بر صنعت حکم فرما بود. لکن جلسات متعدد در این خصوص برگزار شد و به نتیجه‌ای نرسید. لذا براین اساس وزاری مسئول نامه‌ای را مستقیم به آقای روحانی نوشتیم که اتفاقاً ایشان هم برخورد خوبی کردند و روی آن دستور دادند که بررسی شود. بعد معلوم نشد چه کسی در وزارت اقتصاد یا جای دیگر رونوشت اولیه این نامه را که مهر محرمانه نیز داشت‌، منتشر کرد و این اقدام باعث دلخوری‌هایی در سطح هیات دولت و آقای رئیس جمهور شد.

** تسنیم: آیا اطلاعی از وضعیت ساخت تجهیزات پیشرفته مانند باور 373 و جنگنده قاهر دارید و آیا در مسئولیت جدید برنامه‌ای برای پیگیری ساخت تجهیزاتی از این دست دارید؟

- سردار دهقان: در وزرات دفاع و یا نیروهای مسلح بدلیل وجود فرماندهی کل و ستادکل معمولا سیاست‌ها و تدابیر، فرامین و اهداف و اولویت‌ها با تصویب فرماندهی معظم کل قوا ابلاغ می‌شود و رده‌ها باید آن را اجرا کنند. جابجایی وزرا در اصل سیاست‌ها و اولویت‌ها تاثیری نمی‌گذارد و مهم نقش و نوع فعالیتی است که وزیر انجام می‌دهد و سازمانش در آن جهت حرکت می‌کند.

با شروع فعالیت من در وزارت، ابتدا، یک بررسی اولیه بر روی پروژه‌هایی که در حال انجام بود و تأثیراتی که بر قدرت دفاعی کشور می‌گذاشت و زمانی که طول می‌کشید تا به نتیجه برسد صورت گرفت. ما تمرکز فعالیت‌ها را گذاشتیم روی محصولاتی که اولویت داشتند و هم در شرایط فعلی در صحنه نبرد می‌توانست کارکرد بیشتری داشته باشند و بر توان بازدارندگی هم تأثیر بیشتری بگذارند. این پروژه‌ها را احصا کردیم سپس منابع را به همین کیفیت به آنها اختصاص دادیم.

لذا خودمان را از تخصیص اعتبارات و اختصاص وقت و توان مدیریتی به پروژه‌های پراکنده نجات دادیم و روی موارد منتخب و موثر متمرکز شدیم. این امر باعث شد که ما بتوانیم پروژه‌هایی‌ که آغاز شده بود و به مراحلی هم رسیده بود و یا شروع نشده بود را بر مبنای همین چارچوب متوقف یا شروع کنیم. پروژه‌های مهم و حساس را در 2 سال به نتیجه رساندیم و تحویل نیروهای بهره بردار در نیروهای مسلح دادیم و بعد رفتیم سراغ اولویت‌های بعدی. در اصل کاری که انجام شد عبارت بود از تمرکز بر موضوعاتی که اولویت دارد و می‌تواند اقتدار دفاعی و توان بازدارندگی را تقویت کند. با هدایت و حمایت حضرت آقا در این 4 سال و همکاری ستادکل به حمدالله به نتایج خوبی نیز توانستیم دست پیدا کنیم.

• بیشتر بخوانید

1. وزیر دفاع: سامانه موشکی باور373 در مراحل پایانی قرار دارد
2. امیر سپهری‌راد: تمام تست‌های اولیه باور 373 موفق بوده است
3. "باور 373"؛ اولین محصول ورتیکال لانچ ایرانی/ پدافند هوایی در کمین پرنده‌های متخاصم

کارهای سامانه باور 373 در دروان من انجام شد و فرایند تکمیل و تولید آن در حال انجام است و سامانه باور 373 را قرار بود شهریور امسال تحویل نیروهای مسلح بدهیم.

جنگنده قاهر یک هواپیمای آموزشی با قابلیت پشتیبانی نزدیک از نیروی زمینی است. این جنگنده وارد تست‌های پروازی شده است. یکی از این تست‌های این است هواپیما بتواند روی باند حرکت کند و اصطلاحاً تاکسی کند بعد از این مرحله باید با سرعت روی باند حرکت کند و آماده پرواز شود که به آن فست تاکسی می‌گویند. در هرکدام از این مراحل هواپیما نقاط قوت و ضعف خود را نشان می‌دهد بعد پرواز می‌کند و پس از آنکه همه سامانه‌ها در تست‌ها پاسخ مثبت دادند، جنگنده تولید می‌شود. برای جنگنده قاهر و کوثر88 ما تا مرحله فست تاکسی پیش رفتیم.

** تسنیم: ارزیابی شما از آینده داعش و احتمال زنده‌بودن ابوبکر بغدادی چیست؟ برخی تحلیل‌ها وجود دارد که داعش در آینده در افغانستان مستقر خواهد شد؟

- سردار دهقان: پدیده داعش زمانی به وجود آمد که عراق در اشغال آمریکا بود و در فلوجه و رمادی بعثی‌ها حضور داشتند و ابوبکر بغدادی هم در ابوغریب زندانی بود و توسط آمریکایی‌ها آموزش دیده بود که این فضا را ایجاد کند. آمریکایی‌ها بعد از عراق و افغانستان راهبردشان را از حضور مستقیم و آشکار به جنگ نیابتی انتقال دادند که باید توسط دولت‌ها و کشورهای تحت سلطه مثل عربستان انجام شود یا توسط گروه‌هایی که توسط آنها تجهیز می‌شوند. برای همین کار راهبرد اساسی آمریکا تداوم بی ثباتی و نا امنی در منطقه است.

• آینده داعش در افغانستان رقم می‌خورد

با اجرای این راهبرد چند اتفاق می‌افتد، اول آنکه هزینه امنیت اسرائیل توسط طرف‌های درگیر پرداخت می‌شود و بازار خوب سلاح برای آمریکایی‌ها به وجود می‌آید و آمریکا امنیت را تجاری سازی می‌کند. وقتی داعش آغاز به کار کرد آنچه مورد نظر آمریکا، اسرائیل و عربستان بود، ساقط کردن حکومت شیعه مستقر در عراق و برگرداندن و وضعیت به دوران صدام بود.

داعش داعیه خلافت اسلامی داشت و دنبال بسط حکومت خود در عراق بود. آنها حمایت مالی و تسلیحاتی بسیار خوبی داشتند و آمریکایی‌ها ظاهراَ ائتلافی را برای مبازره با داعش شکل دادند ولی در اصل مقابله داعش را تقویت کردند. داعش به این سمت رفت که منطقه شامات و عراق را بگیرد تا بعداً توسعه دهد اما به هر حال به این داعش دست ساخت آمریکا باید تا جایی فرصت عمل داد و بعد از آن باید متوقف شود.

آمریکا به دنبال نابودی داعش نیست و می‌خواهد یک جریان قدرتمند و آماده برای هر کاری در دست داشته باشد که هر جا می‌خواهد منطقه را نا امن کند، اینها سربازان آماده به رزمی باشند که در اختیار آنها هستند. لذا آمریکا سعی کرد توانمندی داعش را حفظ کند. حتی در قصه بوکمال هم فرماندهان آنها را آمریکایی‌ها با بالگرد جابجا می‌کردند. آنچه اتفاق افتاد این بود که امروز داعش سرزمینی در اختیار ندارد اما تفکر تکفیری و داعشی وجود دارد و در کشورهای مختلف دنیا حتی در اروپا هم حضور یافته‌اند و برای اینکه بگویند وجود دارند هر روز امکان دارد کاری انجام ‌دهند.

جمهوری اسلامی وقتی داعش به وجود آمد به دولت‌های منطقه و فرامنطقه‌ای هشدار داد که داعش تنها تهدیدی برای منطقه نیست بلکه تهدید برای امنیت جهانی است و اگر افراط‌گری و تروریسم توسعه پیدا کند، خشونت و آثار تروریسم علیه همه است. ولی در مبارزه با داعش جز جمهوری اسلامی کسی جدی و به معنای واقعی به میدان عمل نیامد و البته روس‌ها یک مقطعی در سوریه وارد شدند ولی محور اصلی، محور مقاومت بود و کسانی که آنها را آموزش دادند و در سازماندهی و طراحی و اجرای عملیات به آنها کمک کردند.

داعش احتمالاً پراکنده خواهد شد ولی مناسب‌ترین جایی که داعش بتواند آنجا مستقر شود افغانستان است. افغانستان به دلیل ویژگی جغرافیایی که دارد و دسترسی به کشورهای آسیای میانه که مسلمان هستند و همچنین با استان مسلمان نشین چین‌، با پاکستان و از طرفی هم با ما هم مرز است، شرایط مطلوبی دارد. طبیعت خود افغانستان هم طوری است که می‌تواند خیلی راحت به آنها پوشش دهد و مورد دیگر اینکه زمینه پذیرش داعش در آنجا وجود دارد و آنها می‌توانند با استفاده از شکاف اعتقادی و با استفاده از عوامل اقتصادی افرادی را استخدام کنند. ضمن آنکه افغانستان و پاکستان می‌توانند عامل ثبات و بی ثباتی منطقه باشند. پاکستان با هند مشکل دارد و از طرفی هم هند می‌خواهد برای ضربه زدن به پاکستان در افغانستان مستقر شود و یک نوع فضای به هم ریخته به وجود آورد.

** تسنیم: برخی مدعی هستند که ایران در اوضاع یمن دخالت می‌کند. نظر شما در این رابطه چیست؟

- سردار دهقان: تا به امروز عربستان چند بار به یمن حمله کرده و مصر هم یکبار به یمن حمله کرده است. ملت یمن در همه مراحل قبل مهاجم را شکست داده است و این بار هم شکست می‌دهد. بحثی که وجود دار این است که عربستان با اتکا به توان دفاعی بالا و بخصوص در بخش هوایی و با ائتلافی که از کشورهای عربی ایجاد کرده است خواسته تا در یمن کاری انجام دهد. اما امروز می بینیم که عربستان ضعف واقعی خود در مقابل مردم یمن را به دیگران احاله می‌دهد.

** تسنیم: برخی گمانه زنی‌می‌کنند که عربستان با ایران هراسی قصد دارد اجماعی برای حمله به ایران شکل دهد؟ در صورت چنین اتفاقی واکنش ما چه خواهد بود؟

• پاسخ نابود کننده ایران در قبال اقدام نظامی دشمنان

- سردار دهقان: اولاً منطقه ظرفیت پذیرش چنین جنگی را ندارد، ثانیاً این جنگ تنها محدود به منطقه نخواهد شد و ثالثاً اهدافی که برای چینی جنگی تعریف می‌شود درست در نقطه مقابل آن خواهد بود یعنی این‌قدر شرایط مبهم و غیر قابل پشتیبانی است که مانع از جنگ می‌شود اما عربستان به خصوص در دوران سلمان یک غرور و نخوتی دارد که فکر می‌کند می‌تواند با اتکا به پول و اسلحه هر کاری انجام دهد.

الان عربستان در حکم یک دست نشانده با پول دارد سایر کشورها را می‌خرد و با قطع حمایت آنها را تهدید می‌کند اما این‌گونه نیست که این کشورها در شرایط خطر عربستان را همراهی کنند آنها (کشورهای غربی و عربی ) منابع او را می گیرند و در زمان نیاز او را تنها خواهند گذاشت . ایران هم در شرایطی قرار دارد که خیلی سخت است کسی بخواهد فکر حمله به ایران را بکند. از هر منظری نگاه کنیم و اولین موضوع اتحاد ملی ما است و مردم ما نشان دادند که از نظام و انقلابشان دفاع می‌کنند به عبارتی مردمی بودن نظام انقلاب اسلامی است که همواره امنیت ، بقا و استقلال آن را تامین نموده است و همواره در برابر ابرقدرت های استعمار گر ایستادگی کرده است .

وقتی ملتی اتحاد داشته باشد هیچ کس نمی‌تواند او را از پا دربیاورد. برای مثال در یمن حتی توطئه عبدالله صالح هم نتوانست کاری انجام دهد و در لبنان هم موضوع سعد حریری نتوانست کاری از پیش ببرد. نکته بعدی وجود ذی‌قیمت مقام معظم رهبری است که حرف و انذار ایشان جایگاه بزرگی در اذهان دیگران دارد و آنها می‌دانند ایران آنچه را می‌گوید انجام می‌دهد. ملت ما ایستاده است و رهبری هم بالای سر ملت است و همه آماده دفاع از نظامشان هستند.

نکته بعدی هم توان دفاعی است که در کشور ما وجود دارد و ما امروز در بهترین شرایط دفاعی قرار داریم. ما به آنها نصیحت می‌کنیم و می‌گوییم ما همیشه به دنبال صلح بوده‌ایم و هیچ‌گاه ناامنی را نخواسته‌ایم و این خواسته تمام بشریت است. ما دنبال ایجاد بحران و تشنج نیستیم و از جنگ استقبال نمی‌کنیم ولی اگر جهالت کردند بر اساس برآوردهای غلط کاری انجام دادند، آن موقع پاسخی دریافت می‌کنند که قابل جبران نخواهد بود و بسیاری از اینها فرو خواهند ریخت.


قاهر در مرحله فست تاکسی و سامانه باور 373 هم حتی تولید اغاز شده مثل اینکه.

 

[raptor22]

Security in middle of fire:

 

[N_Al40]

Got a minor scoop from informed folks in Iran, one of which answered a common question we all have regarding standardization (hint, its disappointing):

- On standardization of forces: He said that as we are not stupid and militaristic like the Saudi's, we are not going to immediately replace AK-47's, old helmets, and introduce better bullet-proof vests, as the nation has more pressing issues that also happen to be our first-line of defense in case of an invasion. This includes Surface-to-Surface missiles, Navy and coastal missiles, and the aviation sector (which apparently Khamenei is now paying close attention to). However, standardization will occur gradually.

- On the recent withdrawal of $2.5 billion for defense purposes from the National Fund of Iran: A significant amount of that will go to aviation projects and development, which include: Qaher-313, development of turbofan engines, Kowsar and general maintenance. In addition, a portion will go to Bavar-373 which is being developed rapidly apparently, in time for deployment this Gregorian year. Sayyad-4 missile will be used for Bavar-373.

 

[Cthulhu]

Security in middle of fire:
View attachment 450283

I was about to post this exact same photo

Here's the source:
https://csis.carto.com/builder/60931f8e-9bcb-11e6-98fa-0e05a8b3e3d7/embed?state={"map":{"ne":[29.70713934813417,37.11181640625001],"sw":[42.553080288955826,61.01806640625001],"center":[36.39475669987386,49.06494140625001],"zoom":6}}

اگه کسی دیدین خواست خوشمزه بازی دربیاره تو بحثای سیاسی گفت "عوضش امنیت داریم" اول این عکسو نشونش بدین بعدم یکی محکم بزنین تو دهنش

 

[Muhammed45]

I was about to post this exact same photo

Here's the source:
https://csis.carto.com/builder/60931f8e-9bcb-11e6-98fa-0e05a8b3e3d7/embed?state={"map":{"ne":[29.70713934813417,37.11181640625001],"sw":[42.553080288955826,61.01806640625001],"center":[36.39475669987386,49.06494140625001],"zoom":6}}

اگه کسی دیدین خواست خوشمزه بازی دربیاره تو بحثای سیاسی گفت "عوضش امنیت داریم" اول این عکسو نشونش بدین بعدم یکی محکم بزنین تو دهنش

این عوضی های استعمارگر به انقلاب مسالمت آمیز هم میگن تروریسم
گرچه آمار تقریبا درسته ولی تفاوت اساسی بین بحرین و سوریه هست. سوریه انقلاب وحشی های تکفیری بود، تو بحرین برادران عزیز ما دارند جور اشتباه پوفیوز پهلوی رو میکشن.

مردم ایرلند شمالی میخوان از استعمار انگل استان راحت بشند، اساسا نمیشه گفت تروریست هستن. همینطور اسرائیل

ولی بقیه عمدتا درسته.

@Cthulhu
https://www.mashreghnews.ir/news/820211/فیلم-اوج-اقتدار-سعودی-ها-در-مانور-پلیس

 

[yavar]

Iran IRGC Gen Pakpour: Clashes with ISIL, Arrested 16 terrorists سردار پاکپور: درگیری سپاه با داعش

 

[raptor22]

 

[Hack-Hook]

I was about to post this exact same photo

Here's the source:
https://csis.carto.com/builder/60931f8e-9bcb-11e6-98fa-0e05a8b3e3d7/embed?state={"map":{"ne":[29.70713934813417,37.11181640625001],"sw":[42.553080288955826,61.01806640625001],"center":[36.39475669987386,49.06494140625001],"zoom":6}}

اگه کسی دیدین خواست خوشمزه بازی دربیاره تو بحثای سیاسی گفت "عوضش امنیت داریم" اول این عکسو نشونش بدین بعدم یکی محکم بزنین تو دهنش

well somebody from Oman also can come and claim they border Yemen and they are more secure than us after all every one knew its more than a decade that in Iraq and Afghanistan mission is accomplished

 

[yavar]

Turkey invasion of Syria Afrin operation تهاجم نظامی ارتش ترکیه به شمال سوریه عملیات عفرین

 

[skyshadow]

رزمایش مشترک پدافند هوایی خاتم الانبیا و پدافند هوایی سپاه که در سکوت کامل خبری برگذار شد

 

[yavar]

 

[N_Al40]

Saudi’s and American Military Enthusiasts be like: ‘Wait till you see the PAC-3 in action! Then, not a single Iranian missile will get by. Hahaha wait and see’

We waited...and we saw...:

http://www.janes.com/article/77382/...al&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer