The Last of us
BANNED
- Joined
- Dec 29, 2014
- Messages
- 1,308
- Reaction score
- 4
- Country
- Location
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Note: This feature may not be available in some browsers.
Don't you guys dare talking about my major and field of expertise when I'm not here.
نه بابا این حرفها حتی اگر آمار اسکوپوس هم باشه کسوشعره...کلا همه اخبار مربوط به پیشرفتهای ایران در هر زمینه ای کسوشعره... این 9000شرکت خصوصی های تک صدها مرکز پژوهشی و در راسش رویان درغگو که در واقع یه مرکز تفکیک زبالست همشون دروغ و کسشره... ازینا بگذریم علت اینکه همه پیشرفتهای علمی ایران کسشره اینه که حتی صنایع نظامی ایران و پیشرفتاشون کسشره...باور کنید موشکهای پیشرفته سوخت جامد یا زیر دریایی های ساخت ایران هیچ کدوم چیزی جز کاردستی مقوایی نیستندصعود 16 پلهای ایران در کیفیت تولید علم
نویسنده: وحید دیّانی دوشنبه, 02 شهریور 1394 ساعت 01:22 دیدگاه
دکتر محمدجواد دهقانی
به گفتهی دکتر محمد جواد دهقانی، سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)، ایران در زمینهی کیفیت تولید علم با صعودی 16 پلهای در سال اخیر مواجه بوده که ناشی از روند صعودی افزایش کیفیت تحقیقات در سالهای اخیر بوده است.
دکتر محمدجواد دهقانی ضمن اعلام پیشرفت چشمگیر ایران در افزایش کیفیت پژوهشهای خود، در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری مهر اعلام کرد:
اولین بند از سیاست های کلان علم و فناوری ابلاغی مقام معظم رهبری مرجعیت علمی و فناوری است. هر چند کمیت تولید علم عاملی برای افزایش مرجعیت علمی است، اما مطالعهی کشور ترکیه و مقایسه آن با جمهوری اسلامی ایران نشان میدهد که کشورها بایستی علاوه بر تکیه بر کمیت تولید علم، مرجعیت علمی را نیز سرلوحه سیاست های علمی قرار دهند. از همین رو، مرجعیت علمی و فناوری در سیاست های کلان علم و فناوری به عنوان اولین بند مورد تاکید قرار گرفته است تا همزمان با افزایش کمیت تولید علم، اهمیت مضاعفی برای کیفیت تحقیقات نیز قائل باشیم. پایگاه استنادی اسکوپوس در سال ۲۰۰۵ تعداد ۱۸۵۲۱۶۴ مدرک را نمایه کرده که این تعداد در سال ۲۰۱۴ به ۲۷۱۹۱۰۶ مدرک افزایش یافته است.
کمیت تولد علم ۵ برابر شده است
دهقانی در مورد کمیت مقالات نیز اظهار داشته که به موازات افزایش کمیت تولید علم در دنیا، تعداد مدارک بینالمللی ایران نیز در طول سالهای گذشته به شکل چشمگیری افزایش یافته است. بررسی اطلاعات پایگاه استنادی اسکوپوس تا همین تاریخ نشان می دهد که کمیت تولید علم کشور در ۱۰ سال گذشته ۵ برابر شده است. جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۰۵ میلادی تعداد ۸۱۷۳ مدرک بین المللی منتشر کرده که این تعداد در سال ۲۰۱۴ میلادی به ۴۱۲۶۹ مدرک رسیده است.
سرپرست ISC افزوده است:
کمیت تولید علم تنها در جمهوری اسلامی ایران در حال افزایش نبوده، بلکه گروه قابل ملاحظهای از کشورهای دنیا در این زمینه با یکدیگر در حال رقابت هستند؛ به نحوی که کمیت تولید علم دنیا در ۱۰ سال گذشته ۱.۵ برابر شده است. به صورت همزمان، جمهوری اسلامی ایران نیز سهم خود از کل کمیت تولید علم دنیا را افزایش داده و از همین جهت رتبهی بهتری را کسب کرده است که نشان از توانایی علمی پژوهشگران کشور دارد.
دکتر محمدجواد دهقانی در ادامه ضمن اشاره به این نکته که سهم تولید علم کشور از ۰.۴۴% (چهل و چهار صدم درصد) در سال ۲۰۰۵ به ۱.۵۲% (یک ممیز پنجاه و دو صدم درصد) در سال ۲۰۱۴ افزایش یافته است، عنوان داشته:
رتبهی تولید علم ایران نیز از ۳۴ در سال ۲۰۰۵ به ۱۶ در سال ۲۰۱۴ ارتقاء یافته است. در مقایسه، کشور ترکیه در سال ۲۰۰۵ رتبه ۲۰ تولید علم دنیا را در اختیار داشت و در سال ۲۰۱۴ رتبه این کشور به ۱۹ ارتقاء پیدا کرد. در سال ۲۰۰۵ ترکیه ۱۴ رتبه بالاتر از ایران قرار داشت.
کاهش کیفیت تحقیقات در ترکیه
رئیس مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری (RICeST) نیز مقایسهای از روند پیشرفت کیفیت پژوهش در ایران و ترکیه انجام داده و افزوده است:
اما آیا کیفیت تحقیقات کشور نیز در طول سال های گذشته بهبود یافته است؟ روند توسعه علمی کشور ترکیه نشان می دهد که کیفیت تحقیقات در این کشور یک سیر نزولی داشته است. اصلیترین شاخص پذیرفته شده برای سنجش کیفیت تحقیقات در دنیای علم، استنادها هستند. استناد به معنی سند و مبنا قرار دادن چیزی یا به عبارت دیگر تکیه کردن بر آن است. هر چند انتشار نتایج پژوهش در معتبرترین مجلات بین المللی خود نشاندهندهی اهمیت پژوهش است، اما تمامی این پژوهشها از لحاظ کیفیت و مرجعیت یکی نیستند. استنادها نشان میدهند کدام پژوهش از دیگری بهتر است. یافتههای علمی جامعه علم بینالملل حاکی از آن است که هر چه کیفیت پژوهش بیشتر باشد، تعداد استنادهای آن نیز بیشتر است. رتبهی استنادی کشور ترکیه در سال ۲۰۰۵ برابر با ۲۵ و ایران در همین سال در رتبه ۳۸ قرار داشت. ترکیه در سال ۲۰۰۹ توانست به جایگاه بهتری دست پیدا کند و رتبه ۲۲ دنیا را در اختیار گیرد. در همین سال علیرغم رشد رتبهی استنادی کشور، ایران در جایگاه ۳۰ دنیا قرار داشت. در سال ۲۰۱۴ ترکیه با هفت پله نزول در جایگاه ۲۹ دنیا قرار گرفت؛ اما جمهوری اسلامی ایران با یک حرکت مداوم رتبه ۲۲ استنادی دنیا را در سال ۲۰۱۴ کسب کرد.
بهبود کیفیت تحقیقات در کشور
دهقانی در پایان مصاحبهی خود با اشاره به نتایج مثبت آمارها گفت:
واقعیت های ثبت شده در پایگاه استنادی اسکوپوس نشان می دهند هر چند رتبه کمیت تولید علم جمهوری اسلامی ایران بالاتر از رتبه کیفیت تحقیقات کشور است، اما پژوهشگران کشور به صورت مداوم در حال بهبود کیفیت تحقیقات در کشور هستند. بر خلاف ترکیه که بیشتر بر کمیت تولید علم تمرکز کرده است، پژوهشگران کشور به کیفیت تحقیقات نیز توجه داشتهاند.
در نهایت باید خاطر نشان کرد که کسب مرجعیت علمی و فناوری دنیا آنچنانکه در سند سیاستهای کلان علم و فناوری نیز ذکر شده نیاز به جهاد مستمر علمی دارد و برنامهریزی در جهت بهبود هر چه بهتر وضعیت موجود علاوه بر توجه به کمیت و کیفیت تولید علم، راهبرد مدیریت و هدایت آن در جهت تبدیل به فناوری و نوآوری در جهت رفع نیازهای کشور با توجه به آمایش سرزمین و نوآوری باید محوریت یابد.
صعود 16 پلهای ایران در کیفیت تولید علم - زومیت
Sorry. Didn't mean to intrude. @The Last of us had asked about R&D in Iran and what can be done to improve it and I thought these MIT videos show how things should really go.
I really hope, you do wonderful in your field. That is the most important thing.
I was joking bro, I thought you'd see it in the post.
Why was my message to delete? -_-
به طور معمول وقتی یک جنگنده به کشوری صادر می شود، هواپیمای صادراتی به نسبت نمونه های اصلی که توسط سازنده به کار می رود ضعیف تر هستند؛ اما زمانی که دو کشور به صورت مشترک در پروژه ای سرمایه گذاری می کنند، احتمال ضعیف شدن تجهیزات بسیار کمتر خواهد شد.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در نشست خبری اخیر خود به مناسبت روز صنعت دفاعی، ضمن بیان آخرین دستاوردها و برنامه های دفاعی کشورمان، از طرح جدید ایران برای طراحی و تولید مشترک جنگنده با کشور روسیه و موافقت این کشور با این طرح خبر داد. اما سوابق روسیه و آنچه که ایران می تواند در این شراکت به دست آورد، نکات مهمی است که به آن خواهیم پرداخت.
در ابتدا باید اشاره کرد که شوروی سابق یکی از بزرگترین تولیدکنندگان هواپیما در جهان بود و محصولات هوایی این کشور خصوصا جنگنده های آن، در بسیاری از کشورهای جهان وارد خدمت شده است. از آن زمان تا به امروز دو کشور به صورت عمده، مشتری بزرگ محصولات نظامی روسی به خصوص در بخش هوایی بوده اند و حتی در کشور خود نیز اقدام به ساخت این هواپیماها کرده اند. چین و هندوستان از دهه 1950 میلادی به این سو صنعت هوایی خود را با کمک شوروی سابق پایه گذاری کردند.
چین به خاطر نزدیکی فکری که با سیستم حکومتی شوروی سابق داشت، از همان ابتدای کار از کمک روسها برخوردار شده و سنگ بنای صنعت هوایی این کشور با تولید مشترک جت جنگی میگ 17 که در چین به اسم J-5 شناخته می شود، گذاشته شد. چینی ها بمب افکن H-6 را نیز بر پایه توپولوف 16 روسی ساختند؛ هواپیمایی که همچنان به صورت عمده در چین به خدمت مشغول است و البته توسط صنایع هوایی این کشور کاملا ارتقاء یافته است.
J-5
H-6
برای چند دهه در طول جنگ سرد، به دلیل بروز اختلاف بین دو غول جهان کمونیسم، روابط دو کشور رو به تیرگی رفت و کمک روسها به صنعت هوایی چین قطع شد اما چینی ها با تکیه بر توان بومی و البته به لطف برقراری روابط گرم با غرب در اواخر جنگ سرد، توانستند صنعت هواپیمایی خود را همچنان به پیش ببرند. ماه عسل بین غرب و چین در این حوزه البته دیری نپایید و با وقوع کشتار میدان تیانانمن در سال 1989 میلادی، این کمک ها از جانب غرب قطع شد.
اما باز هم شانس با چینی ها یار بود و در مدت کوتاهی اتحاد شوروی از هم پاشید و روسیه با حجم زیادی بدهی و مشکلات اقتصادی، میراث دار اصلی شوروی سابق بود. چین که به تازگی دوران رشد اقتصادی خود را آغاز کرده بود به سرعت چندین قرارداد خرید سلاح را با روسها به امضاء رساند و جنگنده های سوخوی 27 را به خدمت گرفت.
در ادامه چینی ها گونه ای از این هواپیما را به صورت تحت لیسانس به اسم J-11 تولید کردند که تا به امروز مدل های بسیار پیشرفته تر از آن توسط خود چینی ها مثل J-15 و J-16 ساخته شده است.
J-11
امروزه نیز دو کشور در بخش بالگردی برنامه ای برای تولید گونه پیشرفته بالگرد سنگین میل 26 را در دست اقدام دارند. چینی ها به لطف برنامه ریزی صحیح توانستند از برنامه تولید تحت امتیاز سوخو 27 امروزه به یکی از کشورهای پیشرو در صنعت هوایی تبدیل شده و در بسیاری بخش ها بدون نیاز به روسها به تولید جنگنده بپردازند.
اما مورد بعدی درباره تولید مشترک جنگنده با روسیه کشور هندوستان است. این کشور در ابتدای کار با تولید میگ 21 روسی به صورت تحت امتیاز کار خود را آغاز کرد و به شراکت در طرح جنگنده نسل پنجم روسیه موسوم به پاکفا رسید. هندی ها در دهه 1960 میلادی برای اولین بار میگ 21 را خریداری کردند و به دلیل عملکرد مناسب این هواپیما در خدمت هندی ها، در مجموع نزدیک به 1200 فروند از این جنگنده یا از شوروی سابق به هند وارد شده و یا در این کشور تولید شد.
هندی ها تاسیسات بسیار وسیعی را برای تعمیر و نگهداری، ارتقاء و همچنین ساخت جنگنده های خود در طول سالهای بعد ساختند که میگ 21 مدل ال اف، یکی از محصولات این کارخانجات بود.
میگ 21 ال اف
هندی ها برخلاف چینی ها چه در زمان جنگ سرد و چه در دوره پس از آن روابط خوبی را با اکثر کشورهای صاحب صنعت جهان حفظ کرد. در سال 2000 روابط نظامی هند و روسیه با امضاء قرارداد جنگنده های سوخوی 30 مدل ام کا آی وارد مرحله جدیدی شد. این جنگنده در تاسیسات شرکت هندی HAL ساخته می شوند و در کنار قطعات روسی، از قطعات ساخت هند و فرانسه نیز در آن استفاده می شود. در ادامه با آغاز طرح جنگنده نسل پنجم روسیه با عنوان پاکفا طرحی نیز با مشارکت هند بر اساس این جنگنده برای نیاز این کشور با عنوان فاگفا آغاز شده است.
سوخوی 30 ام کا آی
در اینجا بایستی به یک نکته بسیار کلیدی و مهم اشاره کرد. در حال حاضر، میزان سقوط جنگنده های روسی ساخت شده در هند، مثل میگ 21 و 27، همچنین سوخوی 30 بسیار بالا هستند. پروژه جنگنده بومی هند به نام "تجاس" با وجود کمک های فراوان روسیه، آمریکا و فرانسه در بخش های مختلف هنوز وارد مراحل تولیدی نشده است و این در حالی است که در همین زمان، چین با وجود دسترسی بسیار کمتر به صاحبان صنعت هوایی، به لطف سرمایه گذاری و مدیریت صحیح در حال آزمایش جنگنده های نسل پنجم خود است و در بحث جنگنده های نسل 4.5 نیز تقریبا به خودکفایی کامل رسیده است.
تاریخچه ساخت جنگنده در ایران
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی قرار بود در تاسیسات شرکت صنایع هواپیما سازی ایران در اصفهان، هواپیماهای آمریکایی اف 16 مونتاژ شوند که این طرح با پیروزی انقلاب اسلامی و شکست آمریکا از مردم کشورمان، متوقف ماند.
این اولین باری است که خبری درباره تولید مشترک یک هواپیمای رزمی با کشوری دیگر از طرف مسئولین کشور پس از پیروزی انقلاب اعلام می شود و با توجه به اینکه یکی از نقاط قوت صنایع هوایی ایران، در بخش تعمیر و نگهداری است شاید گزافه نباشد اگر بگوییم که در طول این 35 سال، اخیر متخصصان ایرانی در بحث تعمیر و نگهداری انواع جنگ افزارهای خود، خصوصا وسایل پرنده که از طرف مقام معطم رهبری به عنوان "عمردهی انقلابی" به آن اشاره شده است به متخصصانی صاحب سبک بدل شده اند.
به عنوان مثال، در طول این 35 سال انواع هواپیماهای رزمی ساخت آمریکا، فرانسه، چین و روسیه در ایران به صورت اساسی تعمیر شده و ارتقاء های خاصی نیز بر روی آنها اجزاء شد که از این میان می توان به پروژه اضافه کردن قابلیت سوخت گیری هوا به هوا به میگ های 29 روسی برای اولین بار در جهان و یا نصب موشک های هوا به سطح هاوک بر زیر هواپیماهای اف 14 به عنوان یک سلاح هوا به هوا اشاره کرد.
اف 14 ایرانی مجهز به موشک هاوک
در بحث طراحی و ساخت جنگنده نیز جمهوری اسلامی ایران با پروژه صاعقه نشان داده است که با وجود تمامی مشکلات ناشی از تحریم ها امکان طراحی و ساخت جنگنده در داخل کشور را نیز دارد. لذا مشخص است با توجه به اشراف کامل صنایع هوایی کشورمان در بحث تعمیر،نگهداری، ساخت و حتی ارتقاء، زیر ساخت های تولید جنگنده مشترک با کشوری دیگر، تا حد قابل توجهی فراهم است.
تاثیرات تولید جنگنده مشترک در ایران
اما شاید این سوال برای بسیاری پیش بیاید که بحث تولید مشترک چه امتیازهایی را می تواند برای کشور ما داشته باشد؟
با طرح این مسئله و با امضاء قرارداد بین طرفین، مسلما خط تولید جنگنده یا جنگنده های مورد نظر در داخل ایران به راه خواهد یافت. این خط تولید به حجم بسیار زیادی از دستگاه ها و ماشین آلات و قطعات صنعتی بسیار پیشرفته نیاز دارد که بخشی از آنها از طریق زیر ساخت های موجود و برخی دیگر نیز برای اولین بار به کشور وارد می شود.
با ورود این صنایع و قطعات به داخل کشور، کارگران و مهندسین ایرانی بایستی برای کار با این محصولات آموزش های بیشتری دیده و در نتیجه با علم روز جهان نیز بیشتر و عملا آشنا می شوند. در عین حال بسیاری از صنایع و علوم مرتبط مثل الکترونیک و مخابرات و یا هوا-فضا نیز از این شراکت سود خواهند برد.
با توجه به نوع قرارداد امضاء شده، بحث انتقال فناوری مطرح می شود. که این فناوری ها می تواند در بخش های گوناگونی مثل رادار و الکترونیک پروازی، موتور، جنگ افزار و یا طراحی و ساخت بدنه باشد و به همین خاطر، بسیاری از این فناوری ها را می توان برای ارتقاء ناوگان فعلی هواپیماهای رزمی ایران نیز استفاده کرد.
فناوری هایی با کاربرد مشترک بین هواپیماهای جنگی و مسافربری مثل "پرواز با سیم" یا "نمایشگرهای صفحه تخت" نیز در این قراردادها می تواند وجود داشته باشد که با نصب آنها می توان طرح های مربوط به ساخت هواپیمای مسافربری بومی را توسعه داد. در عین حال بایستی اشاره کرد که به طور معمول در بازار سلاح وقتی یک هواپیمای جنگی به کشوری صادر می شود این هواپیمای صادراتی به نسبت نمونه های اصلی که توسط سازنده به کار می رود ضعیف می شود، اما در زمانی که دو کشور به صورت مشترک در پروژه ای سرمایه گذاری می کنند، در حقیقت کشور ثانی هم بخشی از پروژه مذکور شده و احتمال ضعیف شدن تجهیزات بسیار کمتر خواهد شد.
ذکر این نکته نیز در اینجا خالی از لطف نیست که روسیه به دلیل شرایط بد اقتصادی که اخیرا به آن دچار شده است برای بدست آوردن ارز به منابع مختلفی روی آورده است و از این گذر می توان با صرف هزینه بیشتر، بسیاری از فناوری های کلیدی را که شاید در شرایط عادی امکان تهیه آن نباشد را برای ایران تهیه کرد.
مسئله ایجاد اشتغال و سود آوری برای کشور از دیگر نکات مثبت این طرح است. همان گونه که مشخص است برای ساخت یک جنگنده در داخل هر کشوری، به تاسیسات و کارخانه های زیادی نیاز است که بخشی از این زیرساخت ها در کشور ما موجود و برخی دیگر نیز بایستی ساخته شود.
بحث دیگر نیز بازاریابی برای فروش هواپیماهای مورد نظر است. برای نمونه، امروزه چین و پاکستان به صورت مشترک در برنامه جنگنده JF-17 سرمایه گذاری کرده اند و بازاریابی برای آن را نیز به صورت مشترک بر عهده دارند. در صورت یافتن مشتری و فروش جنگنده، سود بسیار قابل توجهی متوجه جمهوری اسلامی ایران خواهد شد و برند صنایع نظامی کشورمان نیز ارتقاء خواهد یافت.
کدام جنگنده ها را می توان در ایران تولید کرد؟
در عین حال مناسب است که به برخی از جنگنده های روسی که می توانند به عنوان انتخاب های بالقوه کشورمان باشند نیز اشاره کرد.
یکی از اولین هواپیماها پرنده رزمی – آموزشی یاک 130 است که نیاز اصلی برای آموزش خلبان به منظور پرواز با جنگنده های پیشرفته می باشد. یک جت دو سرنشین مافوق صوت که برای آموزش پیشرفته خلبانان از آن بهره برداری می شود و در صورت لزوم توان حمل جنگ افزار خصوصا در نقش پشتیبانی نزدیک هوایی را نیز دارد. در عین حال باید به طرح جنگنده آموزشی "برهان" نیز اشاره کرد که پروژه آن شباهت قابل توجهی با این هواپیما دارد و مدتهاست خبر جدیدی از تداوم فرآیند تولید آن منتشر نشده است.
یاک 130
در بخش جنگنده ها می توان به چند انتخاب معروف اشاره کرد. در مرحله اول میگ 35 روسی قرار دارد که به عنوان آخرین عضو از خانواده جنگنده های سری میگ 29 شناخته می شود. توان مانوردهی خارق العاده با استفاده از موتورهای تغییردهنده بردار رانش، قابلیت حمل انواع تسلیحات هدایت شونده هوا به هوا و هوا به سطح به همراه رادار آرایه فازی فعال این پرنده را تبدیل به یک انتخاب مناسب برای ما می کند. در عین حال با توجه به وجود جنگنده میگ 29 در نهاجا مسلما زمان و هزینه کمتری برای پذیرش این جنگنده در داخل کشور صرف خواهد شد.
میگ 35
اما مسلما خانواده جنگنده های سری فلانکر از شرکت سوخوی روسیه را نمی توان نادیده گرفت؛ جنگنده های چند منظوره این خانواده مثل سوخوی 30 و سوخوی 35 در حال حاضر در خط تولید حضور داشته و برای نیروی هوایی روسیه و مشتریان در حال تولید هستند.@Tomyris
سوخوی 35
این هواپیماها، در مقایسه با خانواده میگ 29 از برد پروازی و قابلیت حمل حجم بیشتری از مهمات را داشته و در حوزه های جنگ الکترونیک نیز از پادهای جنگال بسیار پیشرفته ای بهره می برد. باید این نکته را در اینجا نیز ذکر کرد که خود روسها نیز در حال حاضر عمدتا جنگنده های ساخت شرکت سوخو را به مدل های ساخت میگ ترجیح می دهند. البته در مقایسه با جنگنده ای مثل میگ 35 برای مشتری مثل ایران، هواپیمایی مثل سوخوی 30 یا سوخوی 35 هزینه های بیشتری را چه در بخش خرید و چه در بخش راه اندازی زیرساخت ها برای تولید داخلی خواهد داشت.
اگرچه همکاری روسیه با دو کشور چین و هند برای تولید جنگنده، با دو نتیجه تقریبا متفاوت همراه بوده اما می توان با مدیریت صحیح منابع مادی و انسانی، از فرصت پیش آمده نهایت بهره را برد و گام بلندی را در پیشرفت صنعت هوایی کشور برداشت.
Dear, post your offtopic posts in Iranian chill thread not sticky Iranian threads.
No delete. Please post your questions and offtopic posts here.Why was my message to delete? -_-
You're not the only one who are banned. I'm banned for 3 months too! While the most idiot wahhabis members are lunatic IS terrorists are freely commenting!!! We should ask @WebMaster. I asked webmaster on his profile to unban me but he didn't answer. We Iranians are giving a big traffic to this site but unfortunately forum's administrators don't observe our rights.@waz
Bro, I don't understand why I still banned from the middle east section, but all these other people like even some terrorists sympathisers are still roaming free. All I did was post few news showing tanks etc being blown to pieces etc.
You're not the only one who are banned. I'm banned too for 3 months! While the worst kinds of wahhabis are terrorists are freely commenting!!! We should ask @WebMaster. However I asked him in his profile to but he didn't answer me.
You have takfiris there celebrating for ISIS but we're the ones banned.
nice one doctor