mohsen
SENIOR MEMBER
- Joined
- Feb 26, 2012
- Messages
- 6,654
- Reaction score
- -1
- Country
- Location
Iranian Chill Thread
- Thread starter SOHEIL
- Start date
kouroshkourosh
FULL MEMBER
- Joined
- Apr 15, 2014
- Messages
- 280
- Reaction score
- 0
- Country
- Location
kouroshkourosh
FULL MEMBER
- Joined
- Apr 15, 2014
- Messages
- 280
- Reaction score
- 0
- Country
- Location
عجب چیز خوفناکیه
kouroshkourosh
FULL MEMBER
- Joined
- Apr 15, 2014
- Messages
- 280
- Reaction score
- 0
- Country
- Location
آیا موشک های پاتریوت حریف توان موشکی ایران و سوریه خواهد بود؟
کشورهای عضو ناتو هریک با موافقت با ارسال سکوهای سامانه پاتریوت به ترکیه، این کشور سرگردان میان اروپا و خاورمیانه را که رهبرانش در سودای احیاء امپراطوری عثمانی اند، به اهرم فشار خود در منطقه تبدیل کرده اند.
ترکیه به تنهایی طی قریب به دو سال گذشته، به اندازه تمام کشورهای اروپایی و آمریکا، به شعله ور ماندن بحران سوریه کمک کرده و از میزبانی سران معارضان تا ارسال سلاح برای مخالفین و استقرار نیرو در مرز با سوریه، از هیچ اقدامی فروگذار نکرده است.
نصب سامانه دفاع موشکی پاتریوت در مناطق نزدیک به مرز با سوریه از یکسو پیامی برای معارضان و دولت بشار اسد بود و موضع ترکیه را بیش از گذشته آشکار ساخت؛ موضعی که حتی تا حمله نظامی به سوریه نیز در آن پیش بینی شده است.از سوی دیگر آن را می توان سیگنالی به اصلی ترین حامیان بشار اسد–ایران و روسیه–دانست. روسیه بلافاصله پس از اعلام آنکارا، سامانه پیشرفته اسکندر را تحویل ارتش سوریه داد. فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح ایران سرلشکر فیروزآبادی نیز این اقدام ترکیه را سرآغازی برای جنگ جهانی سوم دانست.
اما آیا سامانه پاتریوت نصب شده در ترکیه، در صورت بروز درگیری میان این کشور و سوریه، توان مقابله با موشکهای متنوع و متعدد سوریه را خواهد داشت؟ این سامانه در برابر موشکهای ایران چه میزان قدرت مانور خواهد داشت؟
به گزارش مشرق، در سال 1913، ژنرال اوتو لیمان فون ساندرز به فرماندهی ارتش آلمان در عملیات اعزام به امپراطوری عثمانی، رسید. درست یک قرن بعد، نزدیک 400 تن از جانشینان ساندرز قرار است به سفری مشابه اعزام شوند، اما این بار به همراه سیستم دفاعی موشکی پاتریوت. این سومین اعزام سامانه پاتریوت به این کشور از زمان پایان جنگ سرد خواهد بود.
کارشناسان غربی این اعزام نیرو و سامانه پاتریوت را پیشرفت عمده ای در تعارض داخلی سوریه می دانند، به حدی که شبکه خبری الجزیره آن را با بحران موشکی کوبا مقایسه کرده است.
شایعات- که ظاهراً مقامات ترکیه به برخی از آن ها دامن زده اند- حاکی از آن است که احتمالا این نخستین گام در جهت ایجاد یک منطقه پرواز ممنوع است. برخی دیگر نیز ادعا کرده اند که این پاتریوت ها پیش درآمدی بر حمله اسرائیل به ایران است. اما به واقع حقیقت استقرار موشکهای پاتریوت در ترکیه پیش پا افتاده تر از این حرف هاست.
در شرایطی که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا–سیا–پیش بینی کرده است که اسد تنها چند ماه دیگر روی کار خواهد بود، روز به روز نگرانی ترکیه از شکست رویکردش در مداخله نظامی در سوریه و ایفای نقش رهبری ائتلاف در حمله به این کشور بیشتر و بیشتر می شود.
نشریه آمریکایی فارین پالیسی در خصوص توان موشکی سوریه می نویسد: سوریه دارای یکی از بزرگترین زرادخانه های موشکهای بالستیک در منطقه است که بیشتر بر پایه موشکهای اسکاد ساخته شده است. اما هیچ برآورد دقیقی از میزان موشکهای این کشور و سکوهای پرتاب آن در دست نیست. در همین حال احمد داود اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه در اظهارنظری، تعداد موشکهای بالستیک سوریه را 700 فروند اعلام کرده است.اما موشکهای قابل جابجایی و سوخت مایع اسکاد دارای بردی معادل 700 کیلومتر است، و چنانچه از سکوهای شمالی سوریه پرتاب شود، تقریباً قادر به هدف قرار دادن تمامی خاک ترکیه، از جمله آنکارا، است. اما با وجود استقرار نیروهای معارض در نقاط شمالی و هم مرز با ترکیه، آنکارا و شهرهای دیگر همچنان در تیررس نقاط پرتاب غربی در نواحی ساحلی هستند، جایی که دولت اسد پایگاه سیاسی مستحکم تری می تواند بیابد.
همچنین سوریه دارای زرادخانه ای از سلاح های شیمیایی است، که ادعا می شود برخی از آن ها در طول هفته گذشته برای استفاده آماده شده اند. در رابطه با این که کدام یک از موشک های سوریه دارای توان شیمیایی هستند ارزیابی های ضدونقیضی صورت گرفته است، اما برآوردهای دولت آمریکا حاکی از آن است که دستکم بخشی از توان موشکی اسکاد سوریه برای این مأموریت مجهز است.اما نگرانی های ترکیه را می توان از سه جهت ارزیابی کرد. در سال 1991، صدام حسین 88 اسکاد به اسرائیل و نیروهای ائتلافی در طول نخستین جنگ خلیج پرتاب کرد. سال گذشته، سرهنگ قذافی یک اسکاد بی به شورشیان در شرق لیبی پرتاب کرد، آن هم درست یک هفته پیش از سرنگونی رژیمش. حال، ترکیه که در خاک خود به مخالفان سوری پناه و سلاح داده و مرزهایش را برای انتقال نیرو و سلاح به روی مخالفان اسد گشوده است، هدف نخست دولت سوریه و موشکهای اسکاد آن است. شاید بتوان ترکیه را تنها کشوری در منطقه دانست که در مسئله بحران سوریه، حتی از آمریکا نیز سبقت گرفته است.
دوم، ممکن است این موضوع آنکارا را نگران کند که موشک های سوریه که به سمت نواحی تحت کنترل شورشیان در نزدیکی مرز شمالی نشانه گرفته می شوند از روی هدف هایشان عبور کنند و به خاک ترکیه برخورد کنند. اما متحدان ترکیه نگرانی هایی همچون قدرت گرفتن کردها در سوریه یا سیل عظیم پناهندگان ندارند. استقرار پاتریوت در ترکیه راه نسبتاً ساده ای برای ناتو جهت نشان دادن اتحاد میان هم پیمانان و محافظت در برابر خطراتی بعید اما جدی چون موشکهای بالستیک است. در واقع بازی ناتو در زمین ترکیه، کمترین هزینه را برای اعضای پیمان آتلانتیک در بحران سوریه خواهد داشت.
توان عملیاتی سامانه پاتریوت در برابر موشک های اسکاد
در حقیقت، پاتریوت دارای قابلیت نظامی به شدت محدودی است و برای مداخله نظامی گسترده که ترکیه برای آن لحظه شماری می کند و مقدمه چینی کرده است مناسب نیست. سیستم این سامانه متشکل از یک رادار زمینی و سه نسل از موشک های رهگیر است، که دو عدد از آن ها-PAC-2/GEMو نسل پیشرفته تر موشکهایPAC-3- برای مقاصد دفاع موشکی استفاده می شوند.
معمولاً سکوی پاتریوت شامل هر دو نسل از این موشک ها می شود. وال استریت ژورنال گزارش داده است که ترکیه درخواست 15 سکو به ناتو داده تا از پوشش کامل خاک خود اطمینان حاصل کند. اما مقامات ناتو این تعداد سکو را بیش از حد می دانستند و ظاهراً متعهد شده اند حداکثر شش سکو بفرستند. براساس این گزارش، آلمان و هلند هر یک دو سکو، و آمریکا نیز دو سکوی دیگر ارسال کرده اند. هر سکو می تواند 16 موشک رهگیر در خود جای دهد. سکوی پاتریوت را تنها سه نفر اداره می کنند، اما تیم پشتیبانی شاملحداکثر 100 سرباز در هر مرحله می شود.
هر دو این موشک های رهگیر قادر به مقابله و منهدم کردن موشک ها و نیز هواپیما، و بسته به جایگیریشان، بالگردهای کم ارتفاع هستند. اپراتورهای پاتریوت به طور فرضی قادر به ردیابی و نابود کردن بخش عظیمی از هواپیماهای سوریه هستند که به مرزهای ترکیه نزدیک می شوند.PAC-3، که دارای کلاهکی است که به منظور رهگیری موشک های بالستیک سریع تر و مرتفع تر طراحی شده، برای رهگیری جت های نسبتاً کم ارتفاع قابل استفاده است. اما نسل موشکهایPAC-2قدیمی تر و ارزان تر برای نقش ضدهوایی مناسب ترند.هر دوی این موشک ها تا حدی می توانند از مراکز پرجمعیت ترکیه که در تیررس موشک های سوریه قرار دارند محافظت کنند. بسته به این که رادار و سایت های رهگیری را در کجا قرار می گیرند، این موشک ها قادر به پوشش تقریباً 50 تا یکصد کیلومتر از حریم هوایی داخل خاک سوریه هستند. این امر می تواند مناطق اصلی درگیری در این جنگ داخلی، مانند شهرحلبرا در تیررس ترکیه قرار دهد.
سامانه پاتریوت برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع بسیار پر هزینه است
با این حال، برای پذیرفتن تعهد دبیرکل ناتو مبنی بر این که "هر اعزامی تنها تدافعی خواهد بود" و "به هیچ طریقی از یک فضای پرواز ممنوع یا عملیاتی تهاجمی حمایت نخواهد کرد" دلیلی وجود دارد. اعمال منطقه پرواز ممنوع مستلزم ایجاد آرایش های قدرتمند فرماندهی و کنترل و هم چنین مدیریت ترافیکهواییاست. این مناطق اساساً از نظر تاریخی همواره با هواپیما اداره می شده اند. نیروی هوایی ترکیه هم در اقدام ناتو در بوسنی مشارکت کرد و هم میزبان هواپیماهای آمریکا که در دهه 90 بر روی کردستان عراق منطقه پرواز ممنوع ایجاد کرده بودند شد.
با این که سیستم پاتریوت می تواند تا حدی پوشش ضدهواپیمایی ایجاد کند، استفاده از آن بسیار پرهزینه و دارای نواقصی خواهد بود. شبکه خبری سی بی اس آمریکا هزینه هر موشکPAC-3را در حدود4 تا 3 میلیون دلار اعلام کرده است. از آن گذشته،استقرارپاتریوت برایرهگیری و مقابله بااهدافی با ارتفاع و سرعت پایین- مانند هواپیما- خطرات دیگری در پی دارد.طی جنگ 2003 عراق، یک سکوی پاتریوت آمریکایی یک جت تورنادوی انگلیس را سرنگون کرد و تمام خدمه آن را کشت؛ یکF/A-18نیروی دریایی آمریکا نیز سقوط کرد، و یکF-16آمریکا نیز مجبور به نابود کردن یک رادار زمینی که جت رارهگیری کرده بودشد.
پاتریوت را ، حتی در برخورد با موشک ها نیز، نباید به چشم حلال تمام مشکلات دید. زیرا نخست، قادر به پوشش راکت های کوتاه برد یا توپخانهنیست. از آن گذشته، نواقص زیادی از این سیستم ثبت شده است، نواقصی که ممکن است کارایی آن را دربرابر حمله اسکادهای سوریه بشدت محدود کند. در طول جنگ اول خلیج فارس، شلیک نامنظم موشکهای اسکاد عراق موجب سردرگمی نسل نخستPAC-2شد، تا حدی که، بنا بر سه مطالعه جداگانه در دانشگاه پرینستون،درصد اصابتآن به هدف به طرز شگفت انگیزی پایین بوده است- نزدیک به صفر درصد.با این که در شرایط عادی درصد اصابت پایین چندان خوشایند نیست، آن ها به خصوص از کلاهک های کشتار جمعی نگران اند. در شرایط مساعد، به کارگیری عامل شیمیایی"سارین"به وسیله یک موشک کوتاه برد مجهز به جنگ افزارهای خوشه ای کوچک–که پاتریوت برای رهگیریشان طراحی نشده- می تواند، به گفته جوناتان تاکر در کتاب"جنگ اعصاب"، منجر به تمرکز مرگبار گاز شیمیایی اعصاب در ناحیه ای با وسعت بیش از 500 متر شود، البته بدون در نظر گرفتن پخش گاز به وسیله باد." اما، تعداد واقعی تلفات به دیگر عوامل محیطی و آمادگی ترک ها بستگی دارد، بنابراین ارزیابی دقیق کار بسیار دشواری است.
سوریه در دهه های اخیر از کمکهای گسترده قدرتهای موشکی شرقی مانند روسیه - چین و جمهوری اسلامی ایران و همچنین کره شمالی برخوردار بوده و برخلاف لیبی که تعداد موشکهای آن به 300 فروند بالغ نمیشد با زرادخانه ای متشکل از تعداد متنابهی موشک بالستیک و کروز هدف بسیار سختی برای دشمنان خارجی است.طبق آمار منتشره در سال 2003 سوریه صدها موشک بالستیک کوتاهبرد تاکتیکی از نوع اسکندرss-21SRBMو اسکاد در زرادخانه خود دارد که قادرند بسیاری از نقاط سرزمینهای اشغالی را مورد اصابت قرار دهند و برد مناسب برای هدف قراردادن پایگاههای آمریکا در ترکیه و اردن را دارندو اعتقاد بر اینست که بسیاری از این موشکها به کلاهکهای پیشرفته مجهز شده اند. در 13 آوریل 2007 جروزالم پست خبر داد که سوریه موشکهای اسکاد 300 کیلومتری خود را در ارتفاعات جولان مستقر کرده است.در آخرین رزمایش های موشکی ایران و سوریه شلیک همزمان ده ها موشک بالستیک از نقاط مختلف به سوی هدف مشترک نیز با موفقیت آزمایش شد که می تواند یکی از مهمترین چالشهای پیش روی سامانه پاتریوت دانست. همچنین موشکهای کوتاه برد و ارتفاع پایین ایران که بصورت انبوه تولید شده است، می تواند پایگاه های استقرار پاتریوت هدف قرار دهند و به سختی قابل رهگیری هستند.
با این که پیشرفت هایی در نسل موشک هایPAC-3صورت گرفته است، این موشک هنوز در برابر اسکاد در شرایط جنگی آزمایش نشده است. چنان چه اسکادهای سوریه هنگام پرواز تغییر مسیر ناگهانی بدهد- رخدادی که در طول جنگ خلیج فارس اول بارها برای موشک های مشابه عراق اتفاق افتاده- موشک رهگیر سردرگم می شود و هدف را گم می کند.
علاوه بر موارد ذکر شده، استقرار سامانه پاتریوت در ترکیه بخشی از برنامه بلند مدت آمریکا تا سال 2020 برای تکمیل برنامه دفاع ضد موشکی خود در نقاط تعیین شده ای از جهان است. در این برنامه که قرار است با همکاری ناتو اجرا شود، در نقاط مختلف جهان از جمله شرق اروپا–در کشورهای همسایه روسیه–و در خاورمیانه سپر دفاع موشکی آمریکا گسترده خواهد شد.
موشک های بالستیک ایران
در مورد توان موشکی ایران ذکر همین نکته بس که مرکز مطالعات راهبردی و بین الملل آمریکا اذغان کرده است که ایران با فاصله گرفتن از طراحی و مساعدت خارجی توانسته موشک های با برد بیشتر و ماهواره برهای قوی تر تولید کند.
این اندیشکده آمریکایی در گزارش خود، توان موشکی ایران رااینگونه ارزیابی کرده است:
* ایران دارای حدود 200 الی 300 موشک شهاب 1 و شهاب 2 است که می توانند اهداف مختلف در همسایگی ایران را نشانه روند.
* ایران حدود 12 الی 18 نمونه از موشک شهاب 1 و 2 با سکوهای متحرک عمود شونده )TEL( را وارد یا مونتاژ کرده است. شمار این نوع از موشک ها در حال رسیدن به عدد 24 است.
* ایران می تواند اهدافی در فاصله 900 کیلومتری از مرزهای خود را با استفاده از موشک های شهاب 3 یا قدر1 هدف گیرد.
* پرتاب آزمایشی موشک قدر 1 در سال 2004 صورت گرفت. از نظر تئوری، ایران با این موشک به برد 1600 کیلومتر رسید اما به نظر می رسد کلاهک آن از نوع سبک 750 کیلوگرمی باشد.
* ایران دارای دستکم 6 یا بیش از 6 موشک شهاب 3 و قدر 1 با سکوهای متحرک عمود شونده است. گزینه زیرزمینی آن نیز در حال توسعه است.
موشک های با سوخت جامد
* موشک سجیل 2 که می تواند کلاهک های 750 کیلوگرمی را تا بردی 2200 کیلومتری حمل کنند.
* ایران تنها کشوری است که این نوع موشک ها را بدون این که کشور دارای سلاح های هسته ای باشد، تولید کرده است.
* سامانه های سوخت جامد مزیت های خاصی نسبت به دیگر سامانه ها دارند.
* این سامانه ها کمتر در معرض حملات پیشدستانه بوده و زمان کوتاه تری برای آماده سازی نیاز دارند.
* ایران این موشک ها را در نوامبر 2008 با موفقیت آزمایش کرد.
کشورهای عضو ناتو هریک با موافقت با ارسال سکوهای سامانه پاتریوت به ترکیه، این کشور سرگردان میان اروپا و خاورمیانه را که رهبرانش در سودای احیاء امپراطوری عثمانی اند، به اهرم فشار خود در منطقه تبدیل کرده اند.
ترکیه به تنهایی طی قریب به دو سال گذشته، به اندازه تمام کشورهای اروپایی و آمریکا، به شعله ور ماندن بحران سوریه کمک کرده و از میزبانی سران معارضان تا ارسال سلاح برای مخالفین و استقرار نیرو در مرز با سوریه، از هیچ اقدامی فروگذار نکرده است.
نصب سامانه دفاع موشکی پاتریوت در مناطق نزدیک به مرز با سوریه از یکسو پیامی برای معارضان و دولت بشار اسد بود و موضع ترکیه را بیش از گذشته آشکار ساخت؛ موضعی که حتی تا حمله نظامی به سوریه نیز در آن پیش بینی شده است.از سوی دیگر آن را می توان سیگنالی به اصلی ترین حامیان بشار اسد–ایران و روسیه–دانست. روسیه بلافاصله پس از اعلام آنکارا، سامانه پیشرفته اسکندر را تحویل ارتش سوریه داد. فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح ایران سرلشکر فیروزآبادی نیز این اقدام ترکیه را سرآغازی برای جنگ جهانی سوم دانست.
اما آیا سامانه پاتریوت نصب شده در ترکیه، در صورت بروز درگیری میان این کشور و سوریه، توان مقابله با موشکهای متنوع و متعدد سوریه را خواهد داشت؟ این سامانه در برابر موشکهای ایران چه میزان قدرت مانور خواهد داشت؟
به گزارش مشرق، در سال 1913، ژنرال اوتو لیمان فون ساندرز به فرماندهی ارتش آلمان در عملیات اعزام به امپراطوری عثمانی، رسید. درست یک قرن بعد، نزدیک 400 تن از جانشینان ساندرز قرار است به سفری مشابه اعزام شوند، اما این بار به همراه سیستم دفاعی موشکی پاتریوت. این سومین اعزام سامانه پاتریوت به این کشور از زمان پایان جنگ سرد خواهد بود.
کارشناسان غربی این اعزام نیرو و سامانه پاتریوت را پیشرفت عمده ای در تعارض داخلی سوریه می دانند، به حدی که شبکه خبری الجزیره آن را با بحران موشکی کوبا مقایسه کرده است.
شایعات- که ظاهراً مقامات ترکیه به برخی از آن ها دامن زده اند- حاکی از آن است که احتمالا این نخستین گام در جهت ایجاد یک منطقه پرواز ممنوع است. برخی دیگر نیز ادعا کرده اند که این پاتریوت ها پیش درآمدی بر حمله اسرائیل به ایران است. اما به واقع حقیقت استقرار موشکهای پاتریوت در ترکیه پیش پا افتاده تر از این حرف هاست.
در شرایطی که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا–سیا–پیش بینی کرده است که اسد تنها چند ماه دیگر روی کار خواهد بود، روز به روز نگرانی ترکیه از شکست رویکردش در مداخله نظامی در سوریه و ایفای نقش رهبری ائتلاف در حمله به این کشور بیشتر و بیشتر می شود.
نشریه آمریکایی فارین پالیسی در خصوص توان موشکی سوریه می نویسد: سوریه دارای یکی از بزرگترین زرادخانه های موشکهای بالستیک در منطقه است که بیشتر بر پایه موشکهای اسکاد ساخته شده است. اما هیچ برآورد دقیقی از میزان موشکهای این کشور و سکوهای پرتاب آن در دست نیست. در همین حال احمد داود اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه در اظهارنظری، تعداد موشکهای بالستیک سوریه را 700 فروند اعلام کرده است.اما موشکهای قابل جابجایی و سوخت مایع اسکاد دارای بردی معادل 700 کیلومتر است، و چنانچه از سکوهای شمالی سوریه پرتاب شود، تقریباً قادر به هدف قرار دادن تمامی خاک ترکیه، از جمله آنکارا، است. اما با وجود استقرار نیروهای معارض در نقاط شمالی و هم مرز با ترکیه، آنکارا و شهرهای دیگر همچنان در تیررس نقاط پرتاب غربی در نواحی ساحلی هستند، جایی که دولت اسد پایگاه سیاسی مستحکم تری می تواند بیابد.
همچنین سوریه دارای زرادخانه ای از سلاح های شیمیایی است، که ادعا می شود برخی از آن ها در طول هفته گذشته برای استفاده آماده شده اند. در رابطه با این که کدام یک از موشک های سوریه دارای توان شیمیایی هستند ارزیابی های ضدونقیضی صورت گرفته است، اما برآوردهای دولت آمریکا حاکی از آن است که دستکم بخشی از توان موشکی اسکاد سوریه برای این مأموریت مجهز است.اما نگرانی های ترکیه را می توان از سه جهت ارزیابی کرد. در سال 1991، صدام حسین 88 اسکاد به اسرائیل و نیروهای ائتلافی در طول نخستین جنگ خلیج پرتاب کرد. سال گذشته، سرهنگ قذافی یک اسکاد بی به شورشیان در شرق لیبی پرتاب کرد، آن هم درست یک هفته پیش از سرنگونی رژیمش. حال، ترکیه که در خاک خود به مخالفان سوری پناه و سلاح داده و مرزهایش را برای انتقال نیرو و سلاح به روی مخالفان اسد گشوده است، هدف نخست دولت سوریه و موشکهای اسکاد آن است. شاید بتوان ترکیه را تنها کشوری در منطقه دانست که در مسئله بحران سوریه، حتی از آمریکا نیز سبقت گرفته است.
دوم، ممکن است این موضوع آنکارا را نگران کند که موشک های سوریه که به سمت نواحی تحت کنترل شورشیان در نزدیکی مرز شمالی نشانه گرفته می شوند از روی هدف هایشان عبور کنند و به خاک ترکیه برخورد کنند. اما متحدان ترکیه نگرانی هایی همچون قدرت گرفتن کردها در سوریه یا سیل عظیم پناهندگان ندارند. استقرار پاتریوت در ترکیه راه نسبتاً ساده ای برای ناتو جهت نشان دادن اتحاد میان هم پیمانان و محافظت در برابر خطراتی بعید اما جدی چون موشکهای بالستیک است. در واقع بازی ناتو در زمین ترکیه، کمترین هزینه را برای اعضای پیمان آتلانتیک در بحران سوریه خواهد داشت.
توان عملیاتی سامانه پاتریوت در برابر موشک های اسکاد
در حقیقت، پاتریوت دارای قابلیت نظامی به شدت محدودی است و برای مداخله نظامی گسترده که ترکیه برای آن لحظه شماری می کند و مقدمه چینی کرده است مناسب نیست. سیستم این سامانه متشکل از یک رادار زمینی و سه نسل از موشک های رهگیر است، که دو عدد از آن ها-PAC-2/GEMو نسل پیشرفته تر موشکهایPAC-3- برای مقاصد دفاع موشکی استفاده می شوند.
معمولاً سکوی پاتریوت شامل هر دو نسل از این موشک ها می شود. وال استریت ژورنال گزارش داده است که ترکیه درخواست 15 سکو به ناتو داده تا از پوشش کامل خاک خود اطمینان حاصل کند. اما مقامات ناتو این تعداد سکو را بیش از حد می دانستند و ظاهراً متعهد شده اند حداکثر شش سکو بفرستند. براساس این گزارش، آلمان و هلند هر یک دو سکو، و آمریکا نیز دو سکوی دیگر ارسال کرده اند. هر سکو می تواند 16 موشک رهگیر در خود جای دهد. سکوی پاتریوت را تنها سه نفر اداره می کنند، اما تیم پشتیبانی شاملحداکثر 100 سرباز در هر مرحله می شود.
هر دو این موشک های رهگیر قادر به مقابله و منهدم کردن موشک ها و نیز هواپیما، و بسته به جایگیریشان، بالگردهای کم ارتفاع هستند. اپراتورهای پاتریوت به طور فرضی قادر به ردیابی و نابود کردن بخش عظیمی از هواپیماهای سوریه هستند که به مرزهای ترکیه نزدیک می شوند.PAC-3، که دارای کلاهکی است که به منظور رهگیری موشک های بالستیک سریع تر و مرتفع تر طراحی شده، برای رهگیری جت های نسبتاً کم ارتفاع قابل استفاده است. اما نسل موشکهایPAC-2قدیمی تر و ارزان تر برای نقش ضدهوایی مناسب ترند.هر دوی این موشک ها تا حدی می توانند از مراکز پرجمعیت ترکیه که در تیررس موشک های سوریه قرار دارند محافظت کنند. بسته به این که رادار و سایت های رهگیری را در کجا قرار می گیرند، این موشک ها قادر به پوشش تقریباً 50 تا یکصد کیلومتر از حریم هوایی داخل خاک سوریه هستند. این امر می تواند مناطق اصلی درگیری در این جنگ داخلی، مانند شهرحلبرا در تیررس ترکیه قرار دهد.
سامانه پاتریوت برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع بسیار پر هزینه است
با این حال، برای پذیرفتن تعهد دبیرکل ناتو مبنی بر این که "هر اعزامی تنها تدافعی خواهد بود" و "به هیچ طریقی از یک فضای پرواز ممنوع یا عملیاتی تهاجمی حمایت نخواهد کرد" دلیلی وجود دارد. اعمال منطقه پرواز ممنوع مستلزم ایجاد آرایش های قدرتمند فرماندهی و کنترل و هم چنین مدیریت ترافیکهواییاست. این مناطق اساساً از نظر تاریخی همواره با هواپیما اداره می شده اند. نیروی هوایی ترکیه هم در اقدام ناتو در بوسنی مشارکت کرد و هم میزبان هواپیماهای آمریکا که در دهه 90 بر روی کردستان عراق منطقه پرواز ممنوع ایجاد کرده بودند شد.
با این که سیستم پاتریوت می تواند تا حدی پوشش ضدهواپیمایی ایجاد کند، استفاده از آن بسیار پرهزینه و دارای نواقصی خواهد بود. شبکه خبری سی بی اس آمریکا هزینه هر موشکPAC-3را در حدود4 تا 3 میلیون دلار اعلام کرده است. از آن گذشته،استقرارپاتریوت برایرهگیری و مقابله بااهدافی با ارتفاع و سرعت پایین- مانند هواپیما- خطرات دیگری در پی دارد.طی جنگ 2003 عراق، یک سکوی پاتریوت آمریکایی یک جت تورنادوی انگلیس را سرنگون کرد و تمام خدمه آن را کشت؛ یکF/A-18نیروی دریایی آمریکا نیز سقوط کرد، و یکF-16آمریکا نیز مجبور به نابود کردن یک رادار زمینی که جت رارهگیری کرده بودشد.
پاتریوت را ، حتی در برخورد با موشک ها نیز، نباید به چشم حلال تمام مشکلات دید. زیرا نخست، قادر به پوشش راکت های کوتاه برد یا توپخانهنیست. از آن گذشته، نواقص زیادی از این سیستم ثبت شده است، نواقصی که ممکن است کارایی آن را دربرابر حمله اسکادهای سوریه بشدت محدود کند. در طول جنگ اول خلیج فارس، شلیک نامنظم موشکهای اسکاد عراق موجب سردرگمی نسل نخستPAC-2شد، تا حدی که، بنا بر سه مطالعه جداگانه در دانشگاه پرینستون،درصد اصابتآن به هدف به طرز شگفت انگیزی پایین بوده است- نزدیک به صفر درصد.با این که در شرایط عادی درصد اصابت پایین چندان خوشایند نیست، آن ها به خصوص از کلاهک های کشتار جمعی نگران اند. در شرایط مساعد، به کارگیری عامل شیمیایی"سارین"به وسیله یک موشک کوتاه برد مجهز به جنگ افزارهای خوشه ای کوچک–که پاتریوت برای رهگیریشان طراحی نشده- می تواند، به گفته جوناتان تاکر در کتاب"جنگ اعصاب"، منجر به تمرکز مرگبار گاز شیمیایی اعصاب در ناحیه ای با وسعت بیش از 500 متر شود، البته بدون در نظر گرفتن پخش گاز به وسیله باد." اما، تعداد واقعی تلفات به دیگر عوامل محیطی و آمادگی ترک ها بستگی دارد، بنابراین ارزیابی دقیق کار بسیار دشواری است.
سوریه در دهه های اخیر از کمکهای گسترده قدرتهای موشکی شرقی مانند روسیه - چین و جمهوری اسلامی ایران و همچنین کره شمالی برخوردار بوده و برخلاف لیبی که تعداد موشکهای آن به 300 فروند بالغ نمیشد با زرادخانه ای متشکل از تعداد متنابهی موشک بالستیک و کروز هدف بسیار سختی برای دشمنان خارجی است.طبق آمار منتشره در سال 2003 سوریه صدها موشک بالستیک کوتاهبرد تاکتیکی از نوع اسکندرss-21SRBMو اسکاد در زرادخانه خود دارد که قادرند بسیاری از نقاط سرزمینهای اشغالی را مورد اصابت قرار دهند و برد مناسب برای هدف قراردادن پایگاههای آمریکا در ترکیه و اردن را دارندو اعتقاد بر اینست که بسیاری از این موشکها به کلاهکهای پیشرفته مجهز شده اند. در 13 آوریل 2007 جروزالم پست خبر داد که سوریه موشکهای اسکاد 300 کیلومتری خود را در ارتفاعات جولان مستقر کرده است.در آخرین رزمایش های موشکی ایران و سوریه شلیک همزمان ده ها موشک بالستیک از نقاط مختلف به سوی هدف مشترک نیز با موفقیت آزمایش شد که می تواند یکی از مهمترین چالشهای پیش روی سامانه پاتریوت دانست. همچنین موشکهای کوتاه برد و ارتفاع پایین ایران که بصورت انبوه تولید شده است، می تواند پایگاه های استقرار پاتریوت هدف قرار دهند و به سختی قابل رهگیری هستند.
با این که پیشرفت هایی در نسل موشک هایPAC-3صورت گرفته است، این موشک هنوز در برابر اسکاد در شرایط جنگی آزمایش نشده است. چنان چه اسکادهای سوریه هنگام پرواز تغییر مسیر ناگهانی بدهد- رخدادی که در طول جنگ خلیج فارس اول بارها برای موشک های مشابه عراق اتفاق افتاده- موشک رهگیر سردرگم می شود و هدف را گم می کند.
علاوه بر موارد ذکر شده، استقرار سامانه پاتریوت در ترکیه بخشی از برنامه بلند مدت آمریکا تا سال 2020 برای تکمیل برنامه دفاع ضد موشکی خود در نقاط تعیین شده ای از جهان است. در این برنامه که قرار است با همکاری ناتو اجرا شود، در نقاط مختلف جهان از جمله شرق اروپا–در کشورهای همسایه روسیه–و در خاورمیانه سپر دفاع موشکی آمریکا گسترده خواهد شد.
موشک های بالستیک ایران
در مورد توان موشکی ایران ذکر همین نکته بس که مرکز مطالعات راهبردی و بین الملل آمریکا اذغان کرده است که ایران با فاصله گرفتن از طراحی و مساعدت خارجی توانسته موشک های با برد بیشتر و ماهواره برهای قوی تر تولید کند.
این اندیشکده آمریکایی در گزارش خود، توان موشکی ایران رااینگونه ارزیابی کرده است:
* ایران دارای حدود 200 الی 300 موشک شهاب 1 و شهاب 2 است که می توانند اهداف مختلف در همسایگی ایران را نشانه روند.
* ایران حدود 12 الی 18 نمونه از موشک شهاب 1 و 2 با سکوهای متحرک عمود شونده )TEL( را وارد یا مونتاژ کرده است. شمار این نوع از موشک ها در حال رسیدن به عدد 24 است.
* ایران می تواند اهدافی در فاصله 900 کیلومتری از مرزهای خود را با استفاده از موشک های شهاب 3 یا قدر1 هدف گیرد.
* پرتاب آزمایشی موشک قدر 1 در سال 2004 صورت گرفت. از نظر تئوری، ایران با این موشک به برد 1600 کیلومتر رسید اما به نظر می رسد کلاهک آن از نوع سبک 750 کیلوگرمی باشد.
* ایران دارای دستکم 6 یا بیش از 6 موشک شهاب 3 و قدر 1 با سکوهای متحرک عمود شونده است. گزینه زیرزمینی آن نیز در حال توسعه است.
موشک های با سوخت جامد
* موشک سجیل 2 که می تواند کلاهک های 750 کیلوگرمی را تا بردی 2200 کیلومتری حمل کنند.
* ایران تنها کشوری است که این نوع موشک ها را بدون این که کشور دارای سلاح های هسته ای باشد، تولید کرده است.
* سامانه های سوخت جامد مزیت های خاصی نسبت به دیگر سامانه ها دارند.
* این سامانه ها کمتر در معرض حملات پیشدستانه بوده و زمان کوتاه تری برای آماده سازی نیاز دارند.
* ایران این موشک ها را در نوامبر 2008 با موفقیت آزمایش کرد.
KingMamba
ELITE MEMBER
- Joined
- May 23, 2012
- Messages
- 12,531
- Reaction score
- 7
- Country
- Location
Yeah this was a prediction that Iranians would push Roman out of the areas that were next to the Arabian peninsula which is modern Jordan, Syria, and Palestine. It also predicted that they would eventually recover and take much back which also happened lol.
The SiLent crY
SENIOR MEMBER
- Joined
- Nov 29, 2012
- Messages
- 3,530
- Reaction score
- 3
- Country
- Location
عجب چیز خوفناکیه
این ناوشکن در مقابل حمله ی هوایی خیلی ضعیفه و شانس چندانی نداره .
حتی ناو های امریکایی با تکنولوژیه به روزشون نمیتونن جلوی حمله ی هوایی کاری از پیش ببرن
کلا نیروی دریاییه ما حیف پوله .
kouroshkourosh
FULL MEMBER
- Joined
- Apr 15, 2014
- Messages
- 280
- Reaction score
- 0
- Country
- Location
ولی پنجم دنیاس به هر حال
Ostad
FULL MEMBER
- Joined
- Jan 15, 2013
- Messages
- 1,971
- Reaction score
- 1
- Country
- Location
kouroshkourosh
FULL MEMBER
- Joined
- Apr 15, 2014
- Messages
- 280
- Reaction score
- 0
- Country
- Location
lol.
movazeb bash in accounted in dafe hade agal ye mahi davam biareh.
nemikhad davam biare BTW man be kesi tohin nakardam eshtebaham gerefti duste tabrzim.
Ostad
FULL MEMBER
- Joined
- Jan 15, 2013
- Messages
- 1,971
- Reaction score
- 1
- Country
- Location
okay, wish you bestnemikhad davam biare BTW man be kesi tohin nakardam eshtebaham gerefti duste tabrzim.
.
kouroshkourosh
FULL MEMBER
- Joined
- Apr 15, 2014
- Messages
- 280
- Reaction score
- 0
- Country
- Location
@Prince of Persia
How many years is it that u are in the UK?
How many years is it that u are in the UK?
kouroshkourosh
FULL MEMBER
- Joined
- Apr 15, 2014
- Messages
- 280
- Reaction score
- 0
- Country
- Location
Turning on my vpn
Prince of Persia
BANNED
- Joined
- Dec 29, 2013
- Messages
- 286
- Reaction score
- -3
- Country
- Location
LOL, another paid mercenary double-user
BTW, it has been like a game for me to guess the real user behind these low-IQ double-user trolls.
No, I am not a "double user".
At least I put my own country's flag and not act like a false flag lowlife. Put your real flags and don't pretend to be an Iranian.
I have been in the UK for 12 years. Do you live in the UK?
Similar threads
- Article
