What's new

Iranian Chill Thread

@Arian

ارین جان من با سیاست مجازات محکم تر موافقم ولی مجازات مفید

به جای اعدام و شلاق کار در معدن و تونل زنی در کوه

اون زنکه هم همین رو میخواد اینجورب قهرمان شه وگرنه هنری نداره

باید دید این زنکه ها رو چه کسی وارد سینما و فیلم کرد و ریشه رو خشکاند‌
خودش باید توسط مردم منفور بشه تا جوابشو بگیره
و ملکی رو هم ودیعه بذاره که از پاکستان خارج نشه
و کار مفید اجتماعی بکنه

گفتم قبلا که اقایان مثل همون لاریجانی ها شل اند
باید سفتتر باشند​
 
گفتم کاش سعید سکویی برمیگشت
دیدم چن تا کار جدید داره و ماشالا برای باحال بودن مزاحم تلفنی نمی خواد

 
غربی ها یک دولت اصلاح طلب حداقل مثل روحانی رو ترجیح میدن اما موندن تو پنج ماه چیکار کنن که اصلاح طلبی داوطلب بشه و رای هم بیاره

خداییش کار سختیه حتی اگر ایران گذشته رو تلافی نکنه

دلشون خوشه به تحریم های فلج کننده که هر جناحی رو از چپ و راست نرم کنه ولی غافل اند از طرز فکر تصمیم گیرنده نهایی نظام

 
مردم عادی با ترور فخری زاده احساس ناامنی نمیکنن‌
اما با اینها میکنن

اگر همین مال باخته دزد رو بکشه توسط قوه قضاییه بی خاصیت محکوم به قتل میشه
برسد به دست شل هایی مثل لاریجانی
رییسی هم ثابت کرد مثل بقیه شل ه

این دزد برای درد گرسنگی دزدی نکرده برای پولدار شدن دزدی کرده
حالا اگر پس کلش بزنن چقدر دلسوز پیدا میکنه



نمونه دیگه

البته تقصیر اصلاح طلبا نیست قوه قضایی ما اخته شده و ترسوه
این جناب علی سیستانی اینجا مغلطه کردند

باید یقه رییسی رو گرفت

تقصیر مردم هم هست
وقتی روشن فکر شدند و گفتند چرا دست قطع
می کنید یاد ناموس خودشون نبودند

این هم نتیجه تمسخر و توهین به قاضی های قوی و روشنفکر بازی در مسایل امنیتی مردم​
 
Last edited:

برای تقویت هوش هیجانی سیاسی چه کنیم؟

تلاش کنیم بجای فریاد محوری غلیانی، مساله محور باشیم. مساله محوری یعنی توجه به علت ها و فکر کردن برای راه حل ها.
فاصله "خنک کردن جگر" تا "انتقاد دلسوزانه" همین هوش هیجانی است.

برای تقویت هوش هیجانی سیاسی چه کنیم؟


"هیجان سیاسی" چیست؟ وقتی مثلا با یک خبر بد مواجه می شوید اول احساسات تان درگیر می شود. بعد هم متناسب با این احساسات به یک شناختی می رسید و در نهایت یک رفتارهیجان زده از خود نشان می دهید. البته هیجان سیاسی همیشه هم بد نیست.
حالا؛
"هوش هیجان سیاسی" چیست؟ نوعی مهارت برای کنترل هیجان ها در برخورد با رویداد های سیاسی.
این روزها که عصر شهروند رسانه است، فاصله "تحریک پذیری سیاسی" تا "رفتار رسانه ای" به اندازه نوشتن یک توئیت است.
به این "هوش هیجانی" رسیدگی نکنیم اول به خودمان ضرر می زنیم و بعد هم به دیگران. یک روز به خودمان می آئیم، می بینیم تبدیل به یک ربات "هورا کش" و "هوار کش" شدیم.
ثمره اش چیست؟
مهمترین عارضه اینست که "ائمه خبائث و پلیدی" روی این هیجان ما "حساب ویژه" باز کرده اند و اگر مراقبت نکنیم ناخواسته به "شبکه توزیع اهریمن" تبدیل می شویم. ببخشید اگر صریح نوشتم؛ اما مهم است. چون اغلب هم هیجان را با اسم آرمانخواهی به خوردمان می دهند.
چه کنیم؟
یکم. اول تلاش و تمرین کنیم هیجانی شدنمان را ببینیم. "خودآگاهی هیجانی" نیازداریم تا متوجه شویم چه وقت هیجانی شدیم.
دوم. به محض اینکه متوجه هیجان شدیم توقف کنیم. شنیدید در دعوا می گویند صلوات ختم کن. همان. مختصری تامل کنیم تا فرصت تمرکز پیدا کنید.
سوم.ببینیم می شود هیجان مان را با استدلال توضیح دهیم؟ اگر نتوانستیم و دیدیم هنوز به فحش دادن نیاز داریم، یعنی زود است. بازهم صبر.
چهارم. حالا به اصل موضوع مراجعه کنیم ببینیم ماجرا را درست دیدیم یا تحریف شده. این مرحله یعنی هیجان شناختی.
اولا روایت را باید از منابع دست اول بگیریم. روایت اکثریت و روایت سلبریتی های اینوری و آنوری نمی شود منبع معتبر.
دوم. برای اینکه جو گیر نشویم باید مغالطات دشمن را بشناسیم. مثلا مراقبت کنید در دام مغالطه استقرایی "تعمیم جز به کل" نیافتیم.
امان از "تعمیم شتاب زده"؛ دراین باره انشالله بیشتر خواهم نوشت.
مرحله پنجم هیجان رفتاری است.
این مرحله هم مهم است. چند نکته:
اولا هیچ چیز انقدر حیثیتی نیست که نتوان درباره اش استدلال کرد.
دوم اینکه هیچ چیز صفر و صد نیست. ما با مسائل خاکستری اغلب مواجهیم.
سوم اینکه در کنار هر بلا و مصیبتی، نعمت ها را هم ببینیم.
چهارم اینکه حق تنها نزد من و شما نیست.
پنجم وزن کشی. وزن مسائل فرعی را باید در کنار مسائل اصلی ببینیم.
ششم اینکه آرمان بدون دیدن واقعیت ها، توهم و خاک بازی کودکانه است.
درنهایت
تلاش کنیم بجای فریاد محوری غلیانی، مساله محور باشیم. مساله محوری یعنی توجه به علت ها و فکر کردن برای راه حل ها.
فاصله "خنک کردن جگر" تا "انتقاد دلسوزانه" همین هوش هیجانی است.​
 
براساس گزارش عفو بین‌الملل علاوه بر زندان و شلاق، دادگاه‌ها مجازات‌های "غریبی" را برای برخی از افرادی که در رابطه با اعتراضات محکوم شده‌اند، تعیین کردند. از جمله شستشوی اجساد در سردخانه برای چندین ماه، مطالعه و رونویسی متن کامل کتاب‌های مذهبی و سپس پاسخ به سوالات برای ارزیابی میزان آشنایی با مطالب، تحقیق درباره موضوع حجاب اسلامی و نوشتن ۹۰ صفحه مقاله دستنویس در این رابطه، خدمات عمومی اجباری و بدون حقوق مانند دو سال نظافت در بیمارستان، خدمت اجباری در نیروی شبه نظامی بسیج، تبعید داخلی به یک قسمت دورافتاده در ایران که به طور معمول صدها کیلومتر با محل زندگی شخص محکوم فاصله دارد و دسترسی به آن برای خانواده و وکیل او دشوار است
——
@Arian
 
Back
Top Bottom