در ظمن احمدی نژاد رفت سر میز مداکره نشست ولی هیچ تحریمی برداشته نشد پس اونجوری هم که میگی نیست .در ضمن چه فرقی داره قاجار ها حکومت کنن یا شاه سلطان حسین ؟
آیا 5 سال تحریم تسلیحاتی به ایران تحمیل شد یا تیم ایرانی خودش پذیرفت!؟
جان کری: بر اساس قطعنامه 1929 اگر ایران فقط پای میز مذاکره هم میآمد، تحریم تسلیحاتی باید لغو می شد/ الان با ایران مذاکره که هیچ، توافق کردهایم و ایران تحریم تسلیحاتی 5 ساله را پذیرفته است!
اما نکته بعدی که بسیار مهم است درباره قطعنامه 1929 می باشد که ما را به اینجا رساند و (پروژه) تحریم را به پیش برد، می گوید که اگر ایران به میزمذاکره (نه توافق بلکه فقط مذاکره) بیاید، تحریم ها برداشته خواهد شد. ما این کار را درباره تحریم تسلیحاتی انجام نمی دهیم، حتی با وجود این که نه تنها پای میز مذاکره آمدند بلکه به توافق رسیدیم.
گروه بین الملل – رجانیوز: باقی ماندن تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران که بواسطه قطعنامه 1929 شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران تصویب شده، یکی از چالشهای ساعات پایانی مذاکرات هستهای بود، به نحوی که بحثهای مفصل و اختلافاتی را به دنبال داشت، اما نکته مهم و البته تاسف آور آن است که بواسطه همان مادهای که این تحریمها بر مبنای آن تصویب شده، تنها در صورت حضور ایران در میز مذاکره، تحریم مذکور لغو می شد و حال آنکه با وجود حضور تیم ایرانی در میز مذاکره، نه تنها این تحریم لغو نشده، بلکه ایران بصورت داوطلبانه پذیرفته تا 5 سال این تحریم و محدودیت در قبالش اعمال شود.
به گزارش رجانیوز، بر مبنای ایران تا 5 سال از خرید و یا فروش تجهیزات جنگی منع شده است. بر اساس بند 5 از ضمیمه B این قطعنامه ایران تا 5 سال تحریم تسلیحاتی است، این در حالی است که برمبنای قطعنامه 1929 بمحض حضور ایران پای میز مذاکره، این تحریم بصورت اتوماتیک می بایست که رفع می شد.
در قطعنامه اخیر درباره برنامه هسته ای ایران در این باره آمده است:
۵. تمامی کشورها، مشروط به اینکه شورای امنیت پیشاپیش بر مبنایی مورد به مورد، تصمیم به تصویب بگیرد، باید در این فعالیتها مشارکت داشته و اجازه آن را صادر کنند: تأمین، فروش و یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم، هرگونه تانک جنگی، خودروهای رزمی زرهی، سامانههای توپخانهای سنگین، هواپیماهای رزمی، بالگردهای تهاجمی، ناوهای جنگی، موشکها و یا سامانههای موشکی، مطابق با اهداف «فهرست تسلیحات متعارف سازمان ملل»، یا مواد مرتبط، شامل قطعات یدکی، از داخل و یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتیشان، و یا توسط اتباع آنها و یا افراد تحت حاکمیت آنها، یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتیهای حامل پرچمهای آنها، اعم از اینکه از قلمروشان نشأت گرفته یا خیر، به ایران، یا برای استفاده در داخل ایران و یا در جهت تأمین منافع ایران، و ارائه آموزش فنی، منابع یا خدمات مالی، پیشنهادات، دیگر خدمات و کمکهای مرتبط با تأمین، فروش، انتقال، تولید، حفظ و نگهداری و یا استفاده از تسلیحات و مواد مرتبط توصیف شده در این بند فرعی، به ایران توسط اتباع این کشورها و یا از داخل یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتشان.
این بند باید تا مدت ۵ سال پس از «روز پذیرش برجما» و یا تا زمانی که آژانس بینالمللی انرژی اتمی گزارش تأیید «جمعبندی مبسوط» را ارائه دهد، اجرا شود، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد.
اما جان کری وزیر امور خارجه امریکا در نشست مطبوعاتی خود پس از قرائت بیانیه وین توسط ظریف و موگرینی، این اتفاق یعنی پذیرش محدودیت 5 ساله تسلیحاتی برای ایران، با وجود اتمام قانونی آنرا یک دستاورد جالب توجه برای امریکا قلمداد کرده است.
وی از مخالفت جدی سه کشور با این موضوع خبر می دهد اما رسیدن به آن بواسطه نرمش تیم ایرانی را یک موفقیت بزرگ دانسته و
در پاسخ به خبرنگاری در این باره می گوید:
درباره سوال اول پیرامون تحریم تسلیحاتی باید بگویم که از میان هفت طرف مذاکرات، سه کشور معتقد بودند که ابدا نباید این تحریم ادامه داشته باشد و چهار طرف دیگر معتقد به ادامه آن بودند.نتیجه مذاکرات این شد که این تحریم برای مدت پنج سال، مدت زمانی طولانی که ممکن است اتفاقات جدیدی در آن رخ دهد، تحت بند 41 فصل هفتم باقی خواهد ماند و با پشتوانه شورای امنیت کاملا قابل اجرا خواهد بود.
به نظر من با وجود شرایطی که می توانست موجب عدم توافق و کنار رفتن آن سه کشور از مذاکرات شود و یا ما نتیجه ی متفاوتی داشته باشیم، رسیدن به این نقطه موفقیت آمیز، مهم بود.
اما نکته بعدی که بسیار مهم است درباره قطعنامه 1929 می باشد که ما را به اینجا رساند و (پروژه) تحریم را به پیش برد، می گوید که اگر ایران به میزمذاکره (نه توافق بلکه فقط مذاکره) بیاید، تحریم ها برداشته خواهد شد. ما این کار را درباره تحریم تسلیحاتی انجام نمی دهیم، حتی با وجود این که نه تنها پای میز مذاکره آمدند بلکه به توافق رسیدیم.
ما زمان زیادی داریم که طی سال های آتی بتوانیم گام های مختلف پیرامون این مساله را برداریم و آن را برطرف کنیم اما گمان می کنم که ما برای حفظ این محدودیت خیلی خوب عمل کردیم و در مورد آنچه در آینده رخ خواهد داد نیز بعد از این، تصمیم گیری خواهیم کرد.
your first question, and that is about the arms embargo. First of all, there were seven participants in this negotiation. Three of them believe there should be no embargo whatsoever, and four of them believe there should be a continuation. The result of the negotiation is that it not only continues for five full years, which is a pretty lengthy period of time during which a lot of other things can begin to
happen, but it also continues under Chapter VII, Article 41, so that it is fully enforceable and has the force of bthe United Nations Securityc Council. Now, to have achieved that when three of the nations could have said no deal and walked away or you could have had a different outcome I think is significant, number one.
Number two, and this is very important, the United Nations Resolution 1929, which is the resolution that basically brings us here and set in motion the sanctions, says specifically that if Iran comes to negotiate – not even get a deal, but comes to negotiate – sanctions would be lifted. We’re not doing that with respect to the arms embargo, even though not only have they come to the negotiation, they have in fact negotiated a deal.
So we have plenty of time over the next few years to address whatever the next steps will be in that issue, but I think that we did very well to hold on to that particular restraint, and we’ll see where we go in the future
قطعا تیم مذاکره کننده باید پاسخ قانع کنندهای برای این اتفاق و پذیرش این بخش از توافق داشته باشد که بر اساس آن، تحریمی که اساسا از بین رفته و برای عدم تصویب آن سه حامی سر سخت داشته است را در متن نهایی توافق پذیرفته است!
در ظمن احمدی نژاد رفت سر میز مداکره نشست ولی هیچ تحریمی برداشته نشد پس اونجوری هم که میگی نیست .در ضمن چه فرقی داره قاجار ها حکومت کنن یا شاه سلطان حسین ؟