What's new

Who will be Iran next president !?

twilight

FULL MEMBER
Joined
Apr 14, 2011
Messages
1,381
Reaction score
0
Country
Iran, Islamic Republic Of
Location
Iran, Islamic Republic Of
Who will be Iran next president !?

in this topic , we introduce and discuss about every possible candidate ...

می خوایم تو این تایپیک در مورد کاندیدهای احتمالی صحبت کنیم ....

دوستان خواهشا چرت و پرت نگید ... اگه چرت و پرت بگید ، احتمال اینکه این سایت هم بره قاطی باقالی ها زیاده !!
 
Possible Candidate :


Ali Akbar Velayati


26497_383.jpg


Ali Akbar Velayati (علی*اکبر ولایتی; born June 25, 1945) is an Iranian politician, academic and diplomat. He was the Foreign Minister of Iran from 1981 to 1997. Currently he is an advisor on International Affairs to the Supreme Leader.[1]



Education

Born in Shemiran, Velayati acquired his M.D. from University of Tehran and pediatrics degrees from the Johns Hopkins University, respectively in 1971 and 1974 with the help of his cousin, Arman Moussavi.
Political career

After winning the presidential election on October 13, 1981, President Ali Khamenei proposed Velayati as his Prime Minister to the Parliament of Iran, but Parliament voted against him (74/80/38) on October 22. Khamenei later proposed Mir-Hossein Mousavi, who gained Parliament's approval.

Under Prime Minister Mousavi, Velayati served for two terms as Minister of Foreign Affairs from 1981 to 1989. He remained in that post for two more terms under President Ali Akbar Hashemi Rafsanjani from 1989 to 1997.

Velayati was under consideration by the conservative alliance of Iran as a possible candidate for 2005 presidential election, but he announced that he did not accept candidacy of the conservative alliance and would run as an Independent. He finally decided not to run. It was speculated that he did not want to run against Rafsanjani.


Ali Akbar Velayati - Wikipedia, the free encyclopedia

........

well , he is an old and real politician ( by any means ) who knew what he saying and he acting according of purpose ....

He has good relationship with Both wing and both supreme leader and Hashemi Rafsanji showing respect toward him !!


in persian :

زایش

در ۴ تیر ماه ۱۳۲۴، در رستم*آباد، یکی از روستاهای شمیران به دنیا آمد. پدرش کارمند و مادرش خانه*دار بود.
دوران تحصیل

پس از گذراندن دوران ابتدایی و دوره نخست دبیرستان در زادگاهش، به دبیرستان جم واقع در قلهک تهران رفت و دوره دوم دبیرستان را با اخذ دیپلم طبیعی در سال ۱۳۴۲ به پایان رساند. در سال ۱۳۴۳ در کنکور سراسری دانشگاه*ها شرکت کرد و پس از کسب رتبه ۴۹ کشوری، برای تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه تهران رفت. پس از اتمام دورهٔ دکتری، تخصص اطفال را در مرکز طبی کودکان دانشگاه تهران و فوق تخصص بیماری*های عفونی را در دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا گذراند. ولایتی در کنار تحصیل، در سال*های ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۰، در مدرسه قائمیه و سپس در دبیرستان جهان آرای قلهک به تدریس اشتغال داشت.
مسئولیت*ها

پس از پیروزی انقلاب ایران (۱۳۵۷)، به عنوان معاون وزارت بهداری، نمایندهٔ مردم تهران در اولین دورهٔ مجلس شورای اسلامی و بعد از آن به مدت شانزده سال، در دوره*های ریاست جمهوری علی خامنه*ای و هاشمی رفسنجانی، به عنوان وزیر امور خارجه فعالیت کرده*است. پس از آن مشاور بین*الملل مقام رهبری گردید و هم*اکنون نیز در این سمت انجام وظیفه می*کند.

علی*اکبر ولایتی، بطور سمبیلک در چند دانشگاه در فهرست استادان قرار دارد. وی در مجمع تشخیص مصلحت نظام و بنیاد دائره المعارف اسلامی نیز حضور دارد. او ریاست رسمیبیمارستان دکتر مسیح دانشوری و جمعیت حمایت از پیوند اعضاء را هم بر عهده دارد. او همچنین عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی است[۱].
فعالیت*های سیاسی قبل از انقلاب اسلامی

ولایتی چند بار در دورهٔ دبیرستان به دلیل فراخواندن دانش*آموزان به تعطیل کردن کلاس*ها برای شرکت در تظاهرات*های مخالف شاه بازجویی شد و در ساواک تهران پرونده داشت.

در سال ۱۳۴۱ به عضویت جبهه ملی دوم درآمد. دربارهٔ ادامه ندادن فعالیت در این جبهه می*گوید: «من برای فعالیت سیاسی، به دنبال بستری بودم. آن موقع تنها بستر سیاسی موجود، جبهه ملی و نهضت آزادی بود. بعد از فوت مرحوم آیت*الله بروجردی، در ۱۶ سالگی به حضرت امام رجوع کردم، در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ که دیدم جبهه ملی راهش را عوض کرد، از آن جدا شدم و بعد از آن، ارتباطم به روحانیت و فعالان مذهبی منحصر شد.»

در دانشگاه، به انجمن اسلامی پزشکان که پس از شیبانی غیرفعال شده*بود، با همراهی دانشجویانی چون لواسانی، لبافی*نژاد، معتمدی، جزائری و خادمی حیاتی دوباره داد. همچنین به طور منظم با گروه*های مختلف سیاسی به*خصوص روحانیان پیرو روح*الله خمینی در ارتباط بود.
شرکت در ترور میکونوس

ولایتی، وزیر وقت خارجه، در دادگاه ترور میکونوس به عنوان یکی از اعضای کمیته طرح ترور شناخته شد. وی پیش از اعلام رأی دادگاه با صراحت گفت: اگر یک ایرانی در این دادگاه محکوم شود، آلمان تاوان سنگینی پس خواهد داد.[۲]
سمت*های اجرایی و علمی‎‎
Question book.svg
در متن این مقاله از هیچ منبع و مأخذی نام برده نشده*است.
شما می*توانید با افزودن منابع برطبق اصول اثبات*پذیری و شیوه*نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی*پدیا کمک کنید.
مطالب بی*منبع احتمالاً در آینده حذف خواهند* شد.

او دارای سمت*ها و پست*های بی شماری است که بسیاری از آنها صرفا اسمی و تشریفاتی است. ۱۶ سال وزیر خارجه و سپس مشاور بیت مقام رهبری عالی ایران مسئولیتهای اصلی وی بوده*است.

مشاور رهبری در امور بین*الملل (از سال ۱۳۷۶ تا کنون)‏
وزیر امور خارجه (از آذر ماه ۱۳۶۰ لغایت خرداد ۱۳۷۶)‏
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام (از بدو تاسیس تا کنون)‏
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی (از سال ۱۳۶۸)‏
دبیر کل مجمع جهانی اهل بیت از۷۹ تا مهر ۱۳۸۱‏
نماینده تهران در اولین دوره مجلس شورای اسلامی
معاون وزیر بهداشت سال ۵۸‏

پست*های فرعی و یا اسمی و تشریفاتی

استاد تاریخ روابط خارجی ایران در دانشکده روابط بین*الملل وابسته به وزارت امور خارجه (در زمان وزارت ‏و پس از آن)‏
استاد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران[نیازمند منبع]
استاد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (از سال ۷۶ ادامه دارد)‏
رئیس شورای عالی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران
عضو هیأت مدیره نظام پزشکی تهران (از۳ مهرماه ۱۳۷۰)‏
عضو شورای عالی سیاست گذاری دایره المعارف دفاع مقدس
عضو پیوسته منتخب فرهنگستان علوم پزشکی ایران (از سال ۱۳۶۹)‏
عضو هیئت امنای بنیاد دایره المعارف اسلامی برای سه دوره
عضو هیأت امنای دانشگاه علوم پزشکی تهران (از سال ۱۳۷۰ تا سال ۱۳۷۷)‏
عضو هیأت امنای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (از سال ۱۳۷۰ تا کنون)‏
رییس بیمارستان مسیح دانشوری (از سال ۱۳۷۰ تا کنون)
عضو شورایعالی انستیتو تحقیقاتی سل و بیماریهای ریوی کشور (از سال ۱۳۷۱)‏
رئیس هیأت تحریریه مجله پزشکی جمهوری اسلامی ایران ‏
رئیس هیأت مدیره انجمن متخصصین بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران(از سال ۱۳۷۱)‏
رئیس شورای مرکزی انجمن اسلامی پزشکان ایران(۱۳۷۱)‏
رئیس گروه اسلام معاصر ـ بنیاد دائرﻩ المعارف اسلامی(از سال۱۳۷۷)‏
رئیس مرکزآموزشی پژوهشی درمانی سل و بیماریهای ریوی
نماینده فرهنگستان علوم پزشکی در هیأت امنای فرهنگستانها
دبیر شورای مرکزی انجمن اسلامی پزشکان ایران
مدیر مسئول و صاحب امتیاز مجله بیماریهای عفونی گرمسیری ‏
عضو شورایعالی نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران (از ۱۹ بهمن ماه سال ۱۳۷۰)‏
رئیس گروه علمی طب سنتی و طب اسلامی فرهنگستان علوم پزشکی (از۱۱ تیرماه ۱۳۷۱)‏
رئیس هیئت مدیره انجمن متخصصین بیماریهای عفونی وگرمسیری ایران (از سال۱۳۷۱)‏
نماینده فرهنگستان علوم پزشکی در هیئت امنای فرهنگستانها (از ۱۸/۵/۱۳۷۳)‏
عضو هیئت تحریریه مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی وخدمات بهداشتی ـ درمانی قزوین ‏
عضو انجمن اسلامی فارغ التحصیلان اروپا، آمریکا و اقیانوسیه (از ۱۳۷۴)‏
عضو افتخاری انجمن علمی پیوند اعضاء (از ۱۳۷۴)‏
عضو هیأت ممتحنه و ارزشیابی رشته تخصصی بیماریهای عفونی (دانشگاه علوم پزشکی تهران۱۳۶۵-۱۳۷۴)
عضو هیأت ممتحنه و ارزشیابی رشته فوق تخصصی عفونی اطفال (وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ۱۳۷۱-‏‏۱۳۷۴)‏
عضو هیأت ممتحنه و امتحانات برد تخصصی بیماریهای عفونی و گرمسیری (وزارت بهداشت درمان و آموزش ‏پزشکی ۱۳۶۵-۱۳۷۳)‏
عضو هیأت ممتحنه و ارزشیابی رشته و فوق تخصصی عفونی اطفال (وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ‏‏۱۳۷۴-۱۳۷۶)
عضویت در انجمن*های تخصصی و پژوهشی و مجامع بین*المللی
عضویت در ‏IUATLD/UICTMR‏ از ۱۹۹۴‏
International Union Against Tuberculosis and Lung Disease‏ ‏
عضو انجمن جهانی تاریخ طب ‏
رئیس کنفرانس منطقه*ای ‏IUATLD‏ در ماه دسامبر ۱۹۹۵

انتخابات ریاست جمهوری

وی در سال ۱۳۸۴ نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد اما پس از چندی به نفع هاشمی رفسنجانی کنار کشید.
تألیفات

کتابهای زیر تحت نظر و یا بنام دکتر علی اکبر ولایتی به چاپ رسیده*است.
تاریخی

پویایی فرهنگ و تمدن اسلام و ایران
ایران و مسئله*ٔ فلسطین
ایران و تحولات فلسطین
بحران تاریخی هویت ایرانی
مقدمه*ٔ فکری نهضت مشروطیت
تاریخ روابط خارجی ایران در عهد شاه عباس اول صفوی
تاریخ روابط خارجی ایران در عهد شاه اسماعیل صفوی
تاریخ سیاسی جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران
تاریخ روابط خارجی ایران در دوران ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه
تاریخ معاصر ایران (کتاب درسی)

پزشکی

بیماری*های عفونی
بیماری سل
سل*شناسی بالینی
مبانی سل
بیماری*های عفونی کودکان
مبانی آزمایشگاهی سل
راهنمای مبارزه با سل
گیاه درمانی
مسائل رایج طب اطفال
اپیدمیولوژی و کنترل بیماری*های شایع در ایران

http://fa.wikipedia.org/wiki/علی‌اکبر_ولایتی


Oh God , I didn't knew he wrote so many books !!!!!!!!!!!!!
 
Possible Candidate :

Mohsen Rezaee

n00012278-b.jpg


Mohsen Rezaee Mirgha'ed, also spelled Rezaei , Rezai and Rezaie (Persian: محسن رضایی میرقائد‎), born Sabzevar Rezaee Mirgha'ed[citation needed] (born 9 September 1954, Masjed Soleyman, Khuzestan), is an Iranian politician, economist and former military commander, currently the Secretary of the Expediency Discernment Council of the Islamic Republic of Iran. Before that, Rezaee was the Iranian Revolutionary Guard Corps Chief Commander for 16 years.

Shortly before and during the 1978/1979 revolution, he was, like Ali Shamkhani and Gholāmḥusayn Ṣefātī-Dezfūlī, a member of the radical group "Mansuran" which assassinated Iranian and foreign leaders in the oil industry.

Rezaee ran as a conservative presidential candidate in the 2009 Iranian elections,[1] coming third with 1.7 percent of the vote, behind winner Mahmoud Ahmadinejad and reformist runner-up Mir-Hossein Mousavi.[2]
Contents


Education

While studying mechanical engineering at Iran University of Science and Technology before the 1979 Islamic Revolution, Rezaee switched to economics after the Iran–Iraq War, studying at Tehran University, where he continued until 2001, when he received his Ph.D. in 2001.

He co-founded Imam Hossein University and currently teaches there.
IRGC career

Rezaee became Chief Commander of the Iranian Revolutionary Guard Corps in 1981, when he was only 27 years old, and remained in the post until 1997, when he left the military forces for the Expediency Discernment Council, where he became the Secretary and the Chair of the Commission for Macroeconomics and Commerce. Arguably, he was the most powerful leader of Iran during the 1980s as his military organisation gained support agains Saddam Hussein and also had the major say on what religious and political leaders it supported.
Alleged involvement in 1994 AMIA bombing

In November 2006, Argentine Judge Rodolfo Canicoba Corral issued international arrest warrants for Rezaee, six other Iranians and one Lebanese in connection with the July 18, 1994, a suicide bombing of the Jewish cultural center in Buenos Aires, Argentina, which resulted in the death of 85 people and serious injuries to 151.[3] The attack on the Jewish cultural center came two years after the 1992 terrorist bombing of the Israeli embassy in Buenos Aires. In 1998, Rezaee's son, Ahmad Rezaee, defected to the United States, where he told officials that the attack on the Israeli embassy in Buenos Aires was planned in Tehran. The son told U.S. authorities that he had accompanied his father to Lebanon to witness the training.[3] Ahmad Rezaei returned to Iran after a short time and declared that his statements about his father's involvement in the bombing was baseless.[4] Mohsen Rezaei is currently on the official Wanted list of Interpol, for allegations of "crimes against life and health, hooliganism, vandalism and damage" related to the 1994 AMIA bombing case.[5][6]

Rezaee has always rejected the allegations. "These charges were a sheer lie" he told the Los Angeles Times in June 2009.[7]
Presidential campaigns

Rezaee was a candidate of the Iranian presidential election of 2005, but withdrew on June 15, 2005, only two days before the election. Rezaee mentioned he is withdrawing from the race for "the integration of the votes of the nation" and "their effectiveness". He did not endorse any candidate.[8]

On April 23, 2009, he announced that he has entered the 2009 Iranian presidential election race, after trying to find another conservative to run against President Ahmadinejad.[1]
Media influence

Rezaee is closely associated with the news website Tabnak.IR |.[
Views
Iranian opposition

Rezaei stated that the ongoing trials of so called 'prisoners' was an unjust act. On August 2, 2009 Rezaee issued a letter on behalf of the Expediency Council of which he is the secretary, condemning the regime.[11]
Israel and Jews

In the run-up to the 2009 Iranian elections, Rezaee criticized opposing candidate Mahmoud Ahmadinejad's public comments questioning the Holocaust as "not useful" for Iran's international standing.[12]

Personal life

His father's name was Najaf. Rezaee has five children, two sons and three daughters. One of his sons, Ahmad Rezaee, migrated to the United States, spoke against the policies of the Iranian Islamic government, and accused his father and others of supporting terrorist acts. He returned to Iran in 2008, but migrated to the United Arab Emirates in 2011. On 11 November 2011, his body was found on a hotel in Dubai. It was reported that he was killed by a hotel servant, but the Dubai Police stated that he had died after taking a large quantity of Antidepressants.[13] His brother, Omidvar is a member of the Parliament of Iran since 2008.

Mohsen Rezaee - Wikipedia, the free encyclopedia


well , he is an smart person who can control his mouth , he has good relationship with almost every political party ... and he is one of 2 main Iran troops commander in Iran-Iraq war ....

محسن رضائی میرقائد[۱] (۱۰ شهریور ۱۳۳۳ در مسجد سلیمان) (نام هنگام تولد سبزوار رضایی میرقائد)[۲] مشهور به محسن رضائی سیاست*مدار اهل ایران است. او هم*اکنون دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام می*باشد. وی فرمانده پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نامزد دورهٔ دهم ریاست جمهوری ایران بود.

رضایی در ابتدای پیروزی انقلاب از افراد پایه*گذار سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بود و پس از آن وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و به مدت شانزده سال از ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۶ فرماندهی این نهاد را بر عهده داشت.
محتویات


زندگی

محسن رضایی در دهم شهریور سال ۱۳۳۳ در روستای بنه وار از توابع شهرستان لالی در استان خوزستان به دنیا آمد. نام اصلی او سبزوار رضایی میرقائد بود. نام پدر وی نجف بوده و یک چوپان بود. مادر وی معروف به بی بی زنان یک کلفت بود.[نیازمند منبع]

در سال ۱۳۵۲ جهت تحصیل در رشته مهندسی مکانیک در دانشگاه علم و صنعت به تهران آمد و وارد مبارزات چریکی علیه سلطنت پهلوی شد.[۳] در آن هنگام او از اعضای بلندپایهٔ گروه چریکی اسلامی منصورون بود.[۴] و از اعضای کلیدی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بود که پس از انقلاب ۵۷ با ائتلاف هفت گروه چریکی ایجاد شده*بود.[۵]
فرماندهی سپاه در دوران جنگ

نشسته از راست حسین خرازی، مجید بقایی، محسن رضایی، حسن باقری، حاجی بابائی]]

در سن بیست و هفت سالگی و در اولین ماه*های جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۶۰، به فرمان روح الله خمینی به فرماندهی سپاه پاسداران ایران منصوب شد. روح الله خمینی حکم فرماندهی رضایی را با نام محسن رضایی صادر نمود و بعد از آن زمان بود که رضایی نامش را رسما به محسن رضایی قائد تغییر داد، شناسنامه المثنی گرفت. وی در دوران جنگ به عنوان فرماندهٔ ستاد کل نیروهای مسلح و به فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برگزیده شد و این سمت را در طول جنگ هشت ساله ایران و عراق برعهده داشت.[۴]
تحصیلات و سایر اقدامات

او در سال ۱۳۵۳ در رشته مهندسی مکانیک وارد دانشگاه علم و صنعت شد اما به دلیل فعالیت*های سیاسی تحصیل را رها کرد. پس از پایان جنگ ایران و عراق، محسن رضایی تحصیلات مهندسی خود را نیمه کاره گذاشت و در مقطع کارشناسی رشته اقتصاد در دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت و پس از طی دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد، وی توانست در سال ۷۹ دکترای خود را از دانشگاه تهران دریافت نماید.

وی در زمان فرماندهی سپاه پاسداران، دانشگاه امام حسین، دانشگاه علوم پزشکی بقیه*الله و دانشکده فرماندهی سپاه را تأسیس کرد. در سال ۱۳۶۸ و پس از پایان جنگ، او قرارگاه سازندگی خاتم*الانبیا در سپاه پاسداران را راه*اندازی کرد و اجرای چند طرح عمرانی را زیر نظر دولت علی اکبر هاشمی رفسنجانی بر عهده داشت.[۴]
فعالیت سیاسی
محسن رضایی در بنیاد توسعه پایدار
کناره گیری از فعالیت*های نظامی و شروع فعالیت*های سیاسی

محسن رضایی بعد از کناره*گیری از فرماندهی سپاه پاسداران در سال ۱۳۷۶ از حضور در کلیه نیروهای نظامی کناره گیری نمود و وارد دنیای سیاست شد.[۴] در سال ۱۳۷۶ با حکم علی خامنه*ای، به سمت دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب و به ریاست کمیسیون اقتصاد کلان مجمع تشخیص مصلحت برگزیده شد.[۴] محسن رضایی در این سال*ها فعالیتش را در مجمع تشخیص مصلحت نظام متمرکز کرده*است. از کارهای او در این شورا می*توان به نقش او در تدوین سند چشم انداز بیست ساله ایران و نیز اصلاح قانون سرمایه گذاری خارجی در مجمع تشخیص مصلحت اشاره نمود.[۴]
نهمین انتخابات ریاست جمهوری

محسن رضایی در سال ۱۳۷۸ خود را کاندیدای نمایندگی مجلس شورای اسلامی در تهران کرد و در فهرست «ائتلاف خط امام و رهبری» (معروف به جناح راست) قرار داشت، اما موفق به کسب آرای لازم نشد.

او همچنین در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ نیز با شعار انتخاباتی «دولت عشق»[۶] حضور یافت، اما دو روز پیش از برگزاری انتخابات کناره*گیری خود را اعلام کرد. در بیانیه*ای که او در آن زمان منتشر کرد، دلیل کناره گیری خود را «جلوگیری از پراکندگی آرای مردم» در اثر کثرت نامزدها عنوان کرد.[۴]
دهمین انتخابات ریاست جمهوری
نوشتار اصلی: محسن رضایی در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸)

رضایی یکی از نامزدهای دوره دهم ریاست جمهوری ایران نیز بود. وی در بین نامزدهای رسمی انتخابات، آخرین فردی بود که به صحنه وارد شد. رضائی با ایده «دولت ائتلافی» و بصورت مستقل وارد انتخابات شد. وی نفر سوم از بین کاندیداهای چهارگانه شد.

محسن رضایی پس از انتخابات به نتایج اعلام شده اعتراض نمود و آن را مورد تایید قرار نداد. اما بعد، از اعتراض خود منصرف شد.[۷]
گروه*ها و رسانه*های نزدیک

دوهفته نامه آذر و سایت تابناک از رسانه*های نزدیک به وی هستند که سابقاً فعالیت می*کردند. خانه دانشجو و حزب سبز ایران هم توسط همفکران وی تشکیل شده*است. در حال حاضر سایت تابناک منتسب و نزدیک به وی فعالیت دارد.[۸]
قرار تعقیب بین*المللی

حکم جلب بین*المللی رضایی از سوی اینترپل (پلیس بین*الملل) در تاریخ ۷ نوامبر ۲۰۰۷ و به درخواست دادگستری آرژانتین به اتهام جنایات منجر به مرگ، اوباشی و خرابکاری[۹] مبنی بر دخالت داشتن وی در انفجار مرکز همیاری یهودیان و در مقام فرمانده وقت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صادر شده*است.[۱۰][۱۱]
خانواده

احمد رضایی، فرزند ارشد وی، در اولین دوره ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی به آمریکا پناهنده شد و با انجام مصاحبه*هایی مطبوعاتی علیه جمهوری اسلامی جنجال بسیاری در ایران آفرید. چند سال بعد و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری دهم محسن رضایی اعلام کرد فرزندش به ایران برگشته*است. در ۲۲ آبان ۱۳۹۰ اعلام شد احمد رضایی در هتل گلوریای دبی به طرز مشکوکی درگذشته*است.[۱۲] فرزند دیگر محسن رضایی، علی رضایی در حال حاضر قائم مقام دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام می*باشد. فرزند دیگر محسن رضایی، سارا رضایی است که در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) در کنار پدرش به فعالیت*های انتخاباتی پرداخت.[۱۳] برادر وی امیدوار رضایی نیز نماینده مسجد سلیمان، لالی و هفتکل در مجلس شورای اسلامی است.
ارتباط با پرونده اختلاس ۳۰۰۰ میلیارد تومانی

مه آفرید امیر خسروی، متهم ردیف اول پرونده اختلاس ۳۰۰۰ میلیارد تومانی، در جلسه دوازدهم دادگاه، برخی از مسوولان جمهوری اسلامی از جمله محسن رضایی را متهم کرد که در جریان کارهای وی بوده و حتی خود آنها برایش معرفی نامه صادر می*کردند.[۱۴]
تالیفات

ایران آینده در افق چشم*انداز=Future Iran in the horizon of vision:تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات، ۱۳۸۵. شابک: 964-422-439-6
آئین فتح: سخنرانی برادر محسن رضائی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیرامون استراتژی جنگ در شرایط کنونی و اهمیت مسئله غافلگیری‏‫ [تهیه و تدوین] سپاه پاسداران انقلاب اسلامی - تبلیغات جبهه و جنگ. ‬: تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تبلیغات جبهه و جنگ‏‫، ۱۳۶۳

Ù…Ø*سن رضایی - ویکی‌پدیا
 
Dear twilight
before this, one should clarify it for the people "to how extend does it make difference to be who?"
 
Possible Candidate

Mohammad Bagher Ghalibaf

1342006863_dfkjldfkjldfkl2.jpg


Mohammad-Bagher Ghalibaf (Persian: محمدباقر قالیباف‎, born 23 August 1961 in Torqabeh, near Mashhad[1]) is the current mayor of Tehran, Iran.
Contents

1 Early life and military career
2 Police career
3 2005 Presidential campaign
4 Mayor of Tehran
5 References
6 External links

Early life and military career

Ghalibaf was born to a Kurdish father and a Persian mother.[2] At the age of nineteen, he was one of the commanders of the defense forces during the Iran–Iraq War. Shortly afterwards he was named commander of the Rasulollah (the messenger of God) division (one of the most successful divisions in that war). By the time he was twenty-two, he was already commander of the Nasr Troops—a position that in the West would be led by a Major General at the least. After the war he was selected as Deputy Commander of the Resistance Force and Basij Troops under General Afshar. Ghalibaf received the degree of Major General in 1996 after he had successfully completed a masters degree in Geopolitics. In 1998, when Commanding General Rezaie (head of the AGIR/IRGC) retired and Commanding General Safavi took over, he was named Commander of AFAGIR (Air Force of the Army of the Guardians of the Islamic Revolution). Ghalibaf is quoted as saying, "On that night I went home and told my family about my new position. My son laughed and said so they have named someone who can't even fly, as Commander of an Air Force. I told him don't worry, I'll soon fly Jumbo Jets, and now I am a co-pilot of Jumbos." In 2001, he received a PhD in Geopolitics from Tarbiat Modares University.
Police career

Ghalibaf was selected by the Supreme Leader of Iran, Ali Khamenei, to succeed General Hedayat Lotfian as Chief of the Police Forces of the Islamic Republic of Iran following the Iran student protests in July 1999.

After becoming Iran's chief of police, Ghalibaf initiated some reforms in the forces, including the Police 110 project whose goal was to make the police more accessible to the general public. He was also successful in handling the student protests in 2003 with his deputy Morteza Talaei, Chief of the Police Forces of Tehran, and helped end the protests without any fatalities or serious damages. In addition, he served as the special representative of President of Iran at the time, Mohammad Khatami, on the Anti-Traffic Committee.

On April 5, 2005, Ghalibaf submitted his resignation from the military positions (including the Police Forces) due to his intention to run for the presidency of Iran; his resignation was approved by the Supreme Leader Ali Khamenei.
2005 Presidential campaign

Ghalibaf was a candidate in the Iranian presidential election of 2005, and was being considered to be supported by some factions of the conservative alliance because of his popularity with both wings. However, in the final days before the election, the major support went to Mahmoud Ahmadinejad.


Mayor of Tehran

On September, 2005, Ghalibaf was elected by the Tehran City Council to succeed Ahmadinejad as the 57th Mayor of Tehran with 8 out of 15 votes of the council. Along with Gholamhossein Karbaschi, he has been referred to as one of the most successful mayors of Tehran, although he is hardly supported by the administration of President Ahmadinejad.[citation needed] He was also longlisted for the 2008 World Mayor award.

On October 13, 2008, he announced his support for dialogue with the United States as suggested by President (then presidential candidate) Barack Obama. According to Ghalibaf, "I think the world community, the Iranian society and the US society would benefit" from such talks.[3]

Mohammad-Bagher Ghalibaf - Wikipedia, the free encyclopedia

محمدباقر قالیباف

محمدباقر قالیباف، (زادهٔ ۱ شهریور ۱۳۴۰ در طرقبه، مشهد)، سیاستمدار اهل ایران است و هم*اکنون شهردار تهران است. او دارای مدرک دکتری در رشتهٔ جغرافیای سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس و فرماندهٔ سابق نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است که در تاریخ ۱۳ شهریور ۱۳۸۴ پس از آن که در انتخابات ریاست رای کافی نیاورد از سوی شورای شهر تهران به عنوان شهردار این شهر انتخاب شد و در اردیبهشت ۱۳۸۶ به وسیله شورای جدید برای ۴ سال دیگر در مقام خود ابقا شد.

او در سن ۲۲ سالگی فرمانده لشکر پنج نصر خراسان در جنگ ایران و عراق بود. او که دوره خلبانی هواپیمای ایرباس را گذرانده*است، در سال ۱۳۷۳ فرمانده قرارگاه خاتم الانبیاء شد و ۱۳۷۶ به فرماندهی نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب شد و در سال ۱۳۷۹ به فرماندهی نیروی انتظامی منصوب شد.[۱] او گاهی اوقات خلبانی برخی هواپیماهای مسافربری را بر عهده می*گیرد.[۲]

او در سال ۱۳۸۳ به حکم رییس جمهور وقت محمد خاتمی رئیس و نماینده رییس جمهور در ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز شد؛ اگرچه پیش از آن از امضاءکنندگان نامه تهدیدآمیز جمعی از فرماندهان نظامی سپاه به محمد خاتمی بود.[۳]

او پیش از آن که به مقام شهرداری تهران برسد در نهمین انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد ولی رای کافی نیاورد.

وی هم اکنون افزون بر شهرداری تهران به عنوان عضو هیات علمی و استادیار گروه جغرافیای انسانی دانشکدهٔ جغرافیا دانشگاه تهران به تدریس مشغول است.[۴]
محتویات

۱ زندگی*نامه
۲ قرارگاه خاتم الانبیا سپاه
۳ فرمانده نیروی هوایی سپاه
۴ نیروی انتظامی
۴.۱ اداره اماکن
۴.۲ بازداشتگاه کهریزک
۴.۳ طرح امنیت اخلاقی
۵ ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز
۶ انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴
۷ انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸
۷.۱ اعتراضهای نتایج انتخابات ریاست جمهوری (۱۳۸۸)
۸ شهرداری تهران
۹ کتاب*شناسی
۱۰ پی*نوشت
۱۱ منابع

زندگی*نامه

وی در اول شهریور سال ۱۳۴۰ در شهر طرقبه از پدری از اهالی طرقبه (حسین قالیباف) و مادری اصالتاً نیشابوری (خیرالنساء بوژمهرانی) زاده شد.[۵]

در سن ۱۸ سالگی به جبهه جنگ ایران وعراق رفت. در سال ۱۳۶۱ برای فرماندهی تیپ امام رضا منصوب شد و یک*سال بعد در سن ۲۲ سالگی فرمانده لشکر پنج نصر خراسان شد. حسن برادر وی در همان لشکر به عنوان غواص خدمت می*کرد که مدتی بعد در عملیات کربلای چهار کشته شد. محمدباقر قالیباف در همان سالها در سن بیست و دو سالگی ازدواج کرد. در دوران فرماندهی نیروی هوایی سپاه بود در فرانسه مدرک خلبانی هواپیمای ایرباس خود را از این کشور اخذ کرد. قالیباف اکنون نیز جهت باطل نشدن مجوز (Licence) پرواز خود، به صورت مرتب به عنوان خلبان ایرباس در شرکت ایران ایر، پروازهایی را انجام می*دهد. قالیباف در زمان فرماندهی خود نیروی هوایی سپاه در کنکور دکتری شرکت کرده و در دانشگاه تربیت مدرس پذیرفته شد. عنوان تز دکتری او “بررسی سیر تکوین نهادهای محلی ایران در دورهٔ معاصر” بود. قالیباف هم اکنون عضو هیات علمی رشته جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران نیز می*باشد.
قرارگاه خاتم الانبیا سپاه

او پس از جنگ در سال ۷۳ به عنوان فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم*الانبیا انتخاب شد و گفته می*شود که در پروژه*هایی همچون راه آهن مشهد سرخس، گاز رسانی به پنج استان مرکزی و غربی، ساخت سازه*های دریایی خلیج فارس و سد کرخه نقش داشته*است.
فرمانده نیروی هوایی سپاه

او در سال ۱۳۷۶ با حکم علی خامنه*ای، به سمت فرماندهی نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب گردید.

وی برای سه سال فرمانده نیروی هوایی سپاه بود و حمله به کوی دانشگاه تهران (۱۸ تیر ۱۳۷۸) نیز در همین دوره رخ داد. چند روز پس از نا آرامی*های کوی دانشگاه تهران، روزنامه کیهان نامه محرمانه جمعی از فرماندهان سپاه به محمد خاتمی رییس جمهور را منتشر کرد. فرماندهان امضا کننده نامه به خاتمی نوشته بودند که "کاسه صبر" ایشان لبریز شده و "اگر دولت نا آرامی*ها را کنترل نکند" وارد عمل خواهند شد. نام محمد باقر قالیباف، فرمانده وقت نیروی هوایی سپاه پاسداران نیز در میان امضا کنندگان دیده می*شود.

نامه فرماندهان به خاتمی بازتاب گسترده*ای داشت و بسیاری ناظران، آن را تهدیدی علیه رییس جمهور دانستند.[۶][۷]
نیروی انتظامی

در جریان اعتراضات دانشجویی ۱۸ تیر ۱۳۷۸، استعفای هدایت لطیفیان، فرمانده وقت نیروی انتظامی، از خواسته*های اصلی دانشجویان بود. یک سال پس از اعتراضات دانشجویی تیرماه ۱۳۷۸ لطفیان از مقام خود استعفا داد و قالیباف در سال ۱۳۷۹ با حکم علی خامنه*ای، فرماندهی نیروی انتظامی ایران را عهده*دار شد. قالیباف درباره حوادث تیرماه ۱۳۷۸ می*گوید آن روزها "اوج کمرنگی روابط پلیس و مردم، پلیس و دانشگاه بود."[۸]

از جمله اقدامهای وی می*توان تجهیز کردن نیرو به خودروهای روز دنیا مانند مرسدس بنز و تویوتا جهت نیروهای عملیاتی نام برد. گرچه فرمانده بعدی پلیس هزینه نگهداری این خودروها را بالا دانسته و برای فروش آنان اقدام کرد.[۹]


اداره اماکن

نیروی انتظامی در سال ۱۳۸۱ دهها نفر از روشنفکران، روزنامه نگاران، مدیران سایت*های خبری و وبلاگنویسان نظیر آیدین آغداشلو، هوشنگ گلمکانی، نوشابه امیری، هوشنگ اسدی، معصومه سیحون، بهرام بیضایی، یونس شکرخواه، فرهاد بهبهانی، کاوه گلستان، ناصر زرافشان و بهروز غریب*پور را به اداره اماکن نیروی انتظامی احضار و به بازجویی از ایشان پرداخت. برخی نیز همچون سیامک پورزند ماه*ها در بازداشت بودند. پلیس بازداشتگاه ویژه*ای در میدان جوانان تهرا ن در اختیار قاضی مرتضوی قرار داد تا به بازجویی از دستگیر شدگان بپردازد. احمد مسجد جامعی وزیر فرهنگ و کانون نویسندگان به این بازداشتها اعتراض کردند قالیباف چند هفته بعد از این بازداشت*ها به رسانه*ها اعلام کرد که این افراد به ترویج ابتذال فرهنگی مشغول بوده*اند و یک شبکه گسترده توزیع فیلمهای مبتذل را تشکیل داده بودند که از آنها بیش از سیزده هزار CD مبتذل کشف شده*است.[۱۰][۱۱][۱۲]

قالیباف در سال ۱۳۸۱ درباره دستگیری سیامک پورزند گفت: "پورزند یک*سری فعالیت*های ضدفرهنگی داشته که در چارچوب نظام اسلامی نبود و وی به واسطه ارتباطاتی که همسر سابق وی و دخترش با رضا پهلوی دارند، اطلاعات داخل کشور را در اختیار رضا پهلوی قرار می*داده*است به طوری که موضوع با آقای خاتمی به عنوان رئیس شورای امنیت ملی مطرح شد."[۱۳]

نیروی انتظامی در این سالها به عنوان یکی از بازوهای دستگاه اطلاعات موازی از سوی اصلاح طلبان معرفی می*گردید.[۱۴]


بازداشتگاه کهریزک

بازداشتگاه کهریزک در دوران فرماندهی محمدباقر قالیباف بر نیروی انتظامی، تاسیس گردید.[۱۵]
طرح امنیت اخلاقی

قالیباف در مهرماه ۱۳۸۱ اعلام کرد طرح امنیت اخلاقی را تبیین خواهیم کرد و گفت: "نیروی انتظامی مکلف است همراه با نخبگان دیگر دستگاه*ها، امنیت اخلاقی را توصیف و تبیین و الزامات آن را برای متخلفان از قانون اجرا کند. خواست و دستور مقام معظم رهبری، خواست عموم مردم است."[۱۶]

او در سال ۱۳۸۳ درباره امنیت اخلاقی می*گوید: "در بعضی اوقات در طرح مسئله بدحجابی شاید غلظت سیاسی آن از غلظت سوء اخلاقی آن بیشتر باشد و من می*خواهم بگویم که بیاییم نگاهمان را بالاتر بگیریم و دقیقتر به موضوع نگاه کنیم و قبل از هرچیز باید مرز بین حجاب و بدحجابی را طبق آئین نامه ترسیم کنیم چرا که لازمه زندگی شهروندی است."[۱۷]
ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز

قالیباف در سال ۱۳۸۳ به عنوان نماینده سید محمد خاتمی (رییس جمهور وقت) و رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز منصوب گردید و دراین دوره بود که دادگاه ویژه جرایم قاچاق کالاو ارز راه اندازی گردید و اقداماتی از جمله کشف چند اسکله که برای قاچاق کالا استفاده می*شد، صورت گرفت.[۱۸]
انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴

قالیباف در سال ۱۳۸۴ در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۴) وارد صحنه انتخابات شد و در تنها تجربهٔ انتخاباتی خود با کسب ۴٫۰۷ میلیون رای به دست آورد که پس از علی اکبر هاشمی رفسنجانی، محمود احمدی نژاد و مهدی کروبی، بالاتر از چهره*هایی چون مصطفی معین، علی لاریجانی و محسن مهرعلیزاده، قرار گرفت. [۱۹]

پس از انتخابات نهم ریاست جمهوری، علی اکبر هاشمی رفسنجانی طی نامه*ای به وزیر کشور وقت برخی فرماندهان نیروی انتظامی را متهم ساخت که به نفع قالیباف در انتخابات مداخله، داشته*اند. این نامه با واکنش و پی*گیری مواجه نشد.[۲۰]
انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸

قالیباف پبش از انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) گفت: "با جمع*بندی شرایط موجود فعلاً داوطلب دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیستم." او در فرودین ۱۳۸۸ از احتمال حضور خود در انتخابات سخن گفت اما در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) نامزد نشد.[۲۱]

محمدباقر قالیباف در اسفند ماه ۱۳۸۸ در حکمی عزیزالله رجب*زاده فرمانده نیروی انتظامی تهران و از متهمان حوادث بازداشتگاه کهریزک و حمله به کوی دانشگاه تهران (۲۵ خرداد ۱۳۸۸) را به سمت رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران منصوب کرد.[۲۶][۲۷][۲۸][۲۹][۳۰]

قالیباف پس از اعتراضات جنبش سبز در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، ضمن محکوم کردن بیانیه میرحسین موسوی و مهدی کروبی در دعوت به راهپیمایی گفت: "حادثه ۲۵ بهمن در کشور یک حادثه شیطانی بود."[۳۱][۳۲][۳۳]اظهارنظر قالیباف با واکنش مهدی کروبی روبرو شد سخنان قالیباف را دستوری دانست.[۳۴][۳۵]
شهرداری تهران

وی در سال ۱۳۸۷ برابر با سال ۲۰۰۸ میلادی از طرف سایت شهرداری*های جهان به عنوان هشتمین شهردار برتر دنیا معرفی شد.[۳۶] در سال ۲۰۱۰ موسسه سیاست*های حمل و نقل و توسعه موسوم به ITDP شهرداری تهران را به عنوان یکی از پنج شهرداری انتخاب شده برای دریافت جایزه حمل و نقل پایدار شهری اعلام کرد.[۳۷] در سال ۲۰۱۰ میلادی بود که کلانشهر تهران برای اولین بار در یکی از شاخصهای توسعه شهری مفتخر به کسب رتبه، از یک سازمان معتبر بین المللی شد. تهران در آن سال در حوزه حمل و نقل به عنوان یکی از پنج شهربرتر دنیا از نظر حمل و نقل از سوی موسسه سیاست*های حمل و نقل و توسعه موسوم به ITDPگردید.[۳۸] همچنین در سال ۲۰۱۱ میلادی و در دهمین اجلاس متروپلیس (اتحادیه کلانشهرها و پایتخت*های جهان)، تهران به عنوان شهر برتر جهان در زمینه ارتقای کیفیت زندگی شهروندان مورد تقدیر قرار گرفت. این جایزه به دلیل تلاش برای ارتقای کیفیت زندگی شهروندان به ویژه در زمینه توسعه حمل و نقل عمومی و بهره گیری از روش*های مناسب نظیر سامانه BRT، دوچرخه*های عمومی و … به تهران تعلق گرفت. شایان ذکر است برای دریافت این جایزه جهانی بین ۱۶۲ کلان شهر دنیا رقابت بوده و داوران این جایزه هم شهرداران کلان شهرهای جهان هستند. این جایزه که معتبرترین جایزه بین المللی در زمینه مدیریت شهری در دنیاست هر سه سال یکبار به کلان شهرها اعطا می*شود و در این دوره از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ بوده و ملاک ارزیابی سال ۲۰۱۰ بوده*است. به غیر از شهر تهران شهرهایی نظیر ملبورن، مونترال، سئول، تایپه، مکزیکوسیتی و ریودوژآنیرو نیز از سوی متروپلیس مورد تقدیر قرار گرفته*اند. با اعطای این جایزه پایتخت جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از مهمترین کلان شهرها از حیث مدیریت شهری شناخته شده*است.[۳۹]
کتاب*شناسی

خاورمیانه معاصر تاریخ معاصر سیاسی پس از جنگ جهانی اول خاورمیانه
حکومت محلی یا استراتژی توزیع فضایی قدرت سیاسی در ایران حکومت محلی یا استراتژی توزیع فضایی قدرت سیاسی در ایران
حکومت محلی یا استراتژی توزیع فضایی قدرت سیاسی در ایران ایران و دولت توسعه*گرا
برنامه*ای برای پیشرفت و عدالت
نگاه راهبردی به نظام مدیریتی و اداری کشور از برنامه پیشرفت و عدالت
نگاه راهبردی به نظام ورزش در کشور از برنامه پیشرفت و عدالت
نگاه راهبردی به مسکن و شهرسازی در کشور از برنامه پیشرفت و عدالت
نگاه راهبردی به نظام فرهنگی کشور از برنامه پیشرفت و عدالت

محمدباقر قالیباف - ویکی‌پدیا
 
Dear twilight
before this, one should clarify it for the people "to how extend does it make difference to be who?"

well . this is like Islam's religions
.....

from an avarage American view , this is no diffrent between Sunnis/Shias/Wahhabis

but from an Muslims view , the different is so great , like Wahhabis and Shiias can't seat in bus for 10 minutes ( in some places !! )
 
Possibe Candidate :

Seyyed Mohammad Khatami

khatami1.jpg


Seyyed Mohammad Khatami (Persian: سید محمد خاتمی‎, pronounced [sejˈjed mohæmˈmæde xɒːtæˈmiː]; born 29 September 1943) is an Iranian scholar, Shia theologian, and Reformist politician. He served as the fifth President of Iran from 2 August 1997 to 3 August 2005. He also served as Iran's Minister of Culture in both the 1980s and 1990s. He is currently one of the leaders of the Iranian Green Movement, and an outspoken critic of the President Ahmadinejad's government.[1][2][3][4]

Hitherto little known, Khatami attracted global attention during his first election to the presidency when he captured almost 70% of the vote.[5] Khatami had run on a platform of liberalization and reform. During his two terms as president, Khatami advocated freedom of expression, tolerance and civil society, constructive diplomatic relations with other states including those in the Asia and European Union, and an economic policy that supported a free market and foreign investment.

Khatami is known for his proposal of Dialogue Among Civilizations. The United Nations proclaimed the year 2001 as the United Nations' Year of Dialogue Among Civilizations, on Khatami's suggestion.[6][7]

On 8 February 2009, Khatami announced that he would run in the 2009 presidential election.[8] On March 16, he announced he was withdrawing from the race in favor of his long-time friend and adviser, former Prime Minister of Iran, Mir-Hossein Mousavi.[9]

In October 2009, the award committee of the Global Dialogue Prize declared Dariush Shayegan and Mohammad Khatami as joint winners of the inaugural award, "for their work in developing and promoting the concept of a 'dialogue among cultures and civilizations' as new paradigm of cultural subjectivity and as new paradigm of international relations." The Global Dialogue Prize is one of the world's most significant recognitions for research in the Humanities, honoring "excellence in research and research communication on the conditions and content of a global intercultural dialogue on values".[10] In January 2010 Mohammad Khatami stated that "he was not in the position to accept the award", and the prize was given to Dariush Shayegan alone.[11]

more in Mohammad Khatami - Wikipedia, the free encyclopedia

this article about Kahttami is so long , so I didn't copy it ....
 
well . this is like Islam's religions
.....

from an avarage American view , this is no diffrent between Sunnis/Shias/Wahhabis

but from an Muslims view , the different is so great , like Wahhabis and Shiias can't seat in bus for 10 minutes ( in some places !! )

lol , truly fact!!.... and its happen here

only 2 candidate for the next election?.....
 
Possible Candidate

Kamran Bagheri Lankarani


37835.jpg

Kamran Bagheri Lankarani M.D., was Iran's Minister of Health and Medical Education.

Born in 1965, he finished medical school at Shiraz University of Medical Sciences,[1] and attained an advanced fellowship degree in Medicine from the same university. He specializes in gastroenterology.

Baqeri-Lankarani got his doctorate from Shiraz University of Medical Sciences in 1989. He received post-doctorate certificate in 1992 from the same university. He served as head of Shiraz Namazi Hospital (1993–94), deputy chancellor of Shiraz Medical Sciences University (1994–1996) and manager of the university's internal medicine department (since 1996). He then served as a member of the presiding board of Shiraz Medical System Administration (1996–2000), secretary of Islamic Association of Fars province physicians and a member of the Islamic Society of Shiraz University Students.[2]

He is the founder and editor of Iran's first Journal of Medical electronics.

Kamran Bagheri Lankarani - Wikipedia, the free encyclopedia

کامران باقری لنکرانی متولد سال ۱۳۴۴ در تهران وزیر بهداشت کابینه اول محمود احمدی نژاد بود.

وی مدرک دیپلم خود را از دبیرستان شبانه روزی نمونه توحید شیراز اخذ نمود و مدرک دکترای حرفه*ای پزشکی خود را در سال ۱۳۶۸ ‬از دانشگاه علوم پزشکی شیراز با رتبهٔ ممتاز دریافت کرد. سپس مدرک تخصص بیماری*های داخلی را در سال ۱۳۷۱ ‬از دانشگاه علوم پزشکی شیراز (با رتبهٔ اول کشور) و مدرک فوق تخصص بیماری*های گوارش و کبد را در سال ۱۳۷۵ ‬از دانشگاه علوم پزشکی شیراز دریافت کرد. وی در حال حاضر ریییس مرکز تحقیقات سلامت در دانشگاه علوم پزشکی شیراز می*باشد.
مسئولیتها

کامران باقری لنکرانی در دوران دانشجویی خود، دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز و سپس عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان بود. پس از آن به سمت معاونت دانشگاه علوم پزشکی شیراز رسید. همچنین مدتی بعنوان ریاست بیمارستان نمازی شیراز ایفای مسئولیت کرد. با روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴ ، کامران باقری لنکرانی به عنوان وزیر بهداشت دولت نهم انتخاب
شد. اما در دولت دهم، جای خود را به مرضیه وحید دستجردی داد تا اولین زنی باشد که در ایران به مقام وزارت می رسد

کامران باقری لنکرانی - ویکی‌پدیا

 
I've only see old faces in this topic. What about a new young fresh politician who understand the modern world and the Iranian youth? 65% of the Iranians is under the 25, while the men who have ruled us are all dinosaurs.
 
Back
Top Bottom