Hassan Rohani | The New Iranian President.

[sajjaad1]

خب دیگه، جمهوری عین فرانسه رو هم دیدیم.

یاد نوفل لوشاتو بخیر.
جمهوری اسلامی سال ها پیش مرد.

از روز اول همین اتفاق شروع شد.
ابتدا ملی مذهبی ها را از دایره انداختند بیرون.
بعد شد نوبت مارکسیستها و چپی ها
سپس شد نوبت اصلاح طلبها و مقامات دهه ی شصت،
بعد شد نوبت نخست وزیر دوران جنگ و دور و بری های آبت الله خمینی
حالا هم که احمدی نژاد و اطرافیانش

و یار همیشگی خامنه ای
رفسنجانی.

کلا سیستمهای دیکتاتوری همینن.

حالا کی صلاحیت خامنه ای رو تایید میکنه؟
چرا یک فرد باید 24 سال بر مسند قدرت بنشیند و در تمامی امور از فرهنگی و اقتصادی و سیاسی و ... دخالت کند و نظر بدهد؟ جای خدا بنشیند و به هیچ فردی و ملتی پاسخگو نباشد.
چرا یک فرد باید برای میلیونها نفر برای مادام العمر تصمیم بگیرد و هیچ کس حق مخالفت ندارد.
مگر ایشان یک فرد عادی نیست. چطور می توانند حرفهای ایشان را خالی از اشتباه دانسته و همه باید با گنار گذاشتن عقل خود حرف ایشان را اجرا کنند؟

فردی که تا روز قبلش یک حجت الاسلام وسابقا روضه خوان بود که حتی دروس حوزوی و اسلامی را هم تمام و کمال نخوانده بود و به جایی نرسیده بود یکباره تبدیل به آیت الله و رهبر و ولی امر مسلمین جهان می شود که باید حرفهایش بدون چون و چرا اجرا شود و قدیسش می کنند.

مشکل از آنجاست. من اگر از فردی خوشم نمی آید حق ندارم برای بقیه ملت تصمیم بگیرم. یک رای خواهم داشت. عزیزانی که از فردی بدشان می آید تنها حق دارند خودشان از ایشان حمایت نکنند و آزادانه از ایشان انتقاد کنند نه اینکه جلوی فعالیت بقیه را بگیرند و خفقان ایجاد کنند.
ما دچار حکومتی دیکتاتوری کاملا سیاه و متحجر
مذهبی شده ایم.

عزیز بنده مگه آیت الله گفتن که صلاحیت آقای رفسنجانی رو احراز نکنین.همه این به دلیل پیری ایشون نبوده.کسی که دخترش بیاد بگه که کاری نداره برای این ها
که رای ها رو عوض کنن انتظار داری صلاحیتش تایید بشه.بنده خدایی که خیلی سخت میتونه راه بره میتونه روزی هشت ساعت کار کنه؟
میتونه هفته ای 2 تا سفر داخلی و ماهی یه دیدار خارجی داشته باشه؟
کی گفته که همه تصمیمات دست جناب رهبر هست؟
فکر کردی رهبری میتونه چیزی ضد قانون انجام بده؟
مجلس خبرگان رهبری هم دست روی دست میذاره و فقط نگاه میکنه؟
متاسفم برای دوستانی که کشورشون رو دیکتاتوری میدونن و کشور های مثل آمریکا رو در اوج دموکراسی.میدونید که رئیس جمهور آمریکا طی مصوبه چند وقت پیش سنا میتونه به کشور های دیگه اعلام جنگ کنه و از ارتش استفاده کنه؟

 

[sajjaad1]

میگن امسال بیشتر خانوما رای میدن که اونا همه به قالیباف میدن

Why?....................

 

[Uhuhu]

........................................

 

[sajjaad1]

.شش فقیه و شش حقوقدان در شورای نگهبان هستن و فقط شش نفرشون رو رهبر اعلام میکنه و شش نفر دیگه توسط رییس قوه قضاییه معرفی و باید توسط مجلس تایید بشن.پس کل قدرت دست رهبر نیست.الان فقط دو نفری که درانتخابات غربی ها هستن نشون دهنده دموکراسی هست؟
خوب بود مثلا الان فقط توی ایران یه قالیباف از طرف اصولگرایان و یه هاشمی از طرف اصلاحطلب ها میومد.الان این میشه دموکراسی از نظر شما.؟
بعد هم اون شیوه انتقاد نیست که بیای همینطوری برای خودت بگی که برای اینه کاری نداره که رای ها رو عوض کنن.

 

[Hack-Hook]

میگن امسال بیشتر خانوما رای میدن که اونا همه به قالیباف میدن

این اولین بار نیست که قالیباف کاندید میشه اگه میخواستن به او رای بدن، اون موقع که جوانتر و خوشتیپ تر بود بهش رای میدادن.

 

[Uhuhu]

.......................................

 

[BeyondHeretic]

این اولین بار نیست که قالیباف کاندید میشه اگه میخواستن به او رای بدن، اون موقع که جوانتر و خوشتیپ تر بود بهش رای میدادن.

خوب اون موقع ناشناخته بود, الان تهرون غوغا کرده همه این زنای بازنشسته عاشقشن

Why?....................

خوب خانوما یکیو میخوان مثل احمدی نژاد که اصولگرا شیطون بلا باشه ولی لاقل یه کم استاندارد تر

 

[BeyondHeretic]

من با دوست عزیز سجاد موافقم امریکا اگرم دمکراسی باشه برای خوداشونه نه برای ما

 

[sajjaad1]

و رئیس قوه ی قضاییه توسط رهبر انتخاب می شود.
نمایندگان مجلس هم توسط شورای نگهبان تایید می شوند که باز توسط رهبر انتخاب می شوند.

در انتخابات غربی ها حزبها بر اساس محبوبیتشان در بین مردم وارد عرصه می شوند و نهبر اساس چاکری و چاپلوسی و پابوسی یک فرد .
هر چه قدر حزبی محبوب تر باشد و اقبال بیشتری داشته باشد شانس بیشتری برای برنده شدن دارد و نماینده ی خود را ارائه می کند.
در بیشتر جاها عموما 2 حزب بیشترین اقبال مردمی را دارند. و الا حزب زیاد است.

در آن جا علیه بالاترین فرد مملکتشان فیلم می سازند، آهنگ تولید می کنند، در روزنامه ها کاملا علیه طرف می نویسند و علیه سیاستهایشان روزانه مطلب می نویستند و نه تنها می نویسند بلکه تجمع هم می کن

.نه بابا مثل اینکه این غربی ها به طور کامل در افکارتون نفوذ کردن
الان اگه اینطوریه که اونجا هیچ کسی نیست که نظارت کنه که یکی ضد نظام هست یا نه که توی ریاست جمهور یا هر چیز دیگه ای کار دستشون نده
پس الان کارمنداشون هم میرفتن کاندید میشدن که شاید در آخر برنده شن.
اگه میخوای همینطوری ادامه بدی پس منم میگم که همه آمریکا زیر دست لابی صهیونیستی هستش و هر کسی که ضدشون باشه اجازه نداره وارد سنا بشه.
یا حتی رئیس جمهور بشه.
مثله یه بنده خدایی که اسمش رو میدونم که یه دفعه غیب شد.

 

[Rostam]

And the winner is - Khamenei

By Pepe Escobar

Nothing will be left to chance - even the hint of a green protest wave.

In 2009, 475 candidates registered to run for Iran's presidency. Only four were approved by the Guardian Council - the all-powerful, vetting clerical committee. This year, no fewer than 686 registered for the upcoming June 14 elections. Eight were approved.

Among them, one won't find the two who are really controversial; former president Ali Akbar Hashemi Rafsanjani, aka "The Shark" - essentially a pragmatic conservative - and Esfandiar Rahim Mashaei, adviser and right-hand man to outgoing President Mahmud Ahmadinejad are both out.

Those who will run are not exactly a stellar bunch; former vice president Mohammad Reza Aref; former national security chief Hassan Rowhani; former telecommunications minister Mohammad Gharazi; the secretary of Iran's Supreme National Security Council, Saeed Jalili; Tehran Mayor Mohammad Bagher Qalibaf; the Supreme Leader Ayatollah Khamenei's foreign policy adviser Ali Akbar Velayati; secretary of the Expediency Council Mohsen Rezaei; and Parliament Speaker Gholam-Ali Haddad-Adel.

But they do read like a who's who of ultimate Islamic Republic insiders - the so-called "principle-ists".

Shark out of water
According to the Interior Ministry, The Shark is out because of his advanced age (78). Not really. The Shark is out because he was the top moderate running - and was already catalyzing the support of most (excluded) reformists.

Mashaei is out because he would represent an Ahmadinejad continuum - supported by quite a few of Ahmadinejad's cabinet ministers and profiting from a formidable populist political machine that still seduces Iran's countryside and the urban poor. He would deepen Ahmadinejad's drive for an independent executive. This may not be a done deal - yet. Both Rafsanjani and Mashaei cannot, in theory, appeal. But the Supreme Leader himself could lend them a hand. That's unlikely, though.

Rafsanjani waited for the last day, May 11, to register as a potential candidate. Former president Khatami - of "dialogue of civilizations" fame - did not register, and announced his support for Rafsanjani the day before. One can imagine alarm bells ringing at the Supreme Leader's abode.

The Shark was recently reconfirmed as chairman of the powerful Expediency Council - which oversees the government (Khamenei had this post while Ayatollah Khomeini was still alive). This may be interpreted as a sort of consolation prize.

Ahmadinejad, for his part, had been hinting at blackmail - threatening to spill all the beans on corruption by the Supreme Leader's family. He will hardly be handed any favors.

Assuming the Supreme Leader remains immobile, himself and his subordinates across the conservative political elite do run a serious risk - that of totally alienating two very significant political factions in the Islamic Republic. By then, arguably the Guardian Council will have cleared the field for an easy victory by the former Revolutionary Guard Air Force commander and current Mayor of Tehran Qalibaf.

Qalibaf would be the ultimate politically correct vehicle for what I have described since 2009 as the military dictatorship of the mullahtariat - that is, the grip on Iran's institutional life by the Islamic Revolutionary Guards Corps and conservative clerics under the real decider, Supreme Leader Khamenei.

This report alludes to the not exactly gentle side of Qalibaf. That, in itself, is not surprising. Infinitely more crucial is the question of whether Khamenei and the ultra-conservatives can afford to remain ensconced in an ivory tower as the internal economic situation deteriorates further and a vociferous Sunni Arab axis - amply instigated by the US and supported by Israel - is barking at Iran's doors.

Vote, or else...
In the coming elections, the Supreme Leader badly needs numbers to boost the system's legitimacy. Thus municipal and rural elections will be held for the first time on the same day as the presidential poll.

For a little while, it seemed that Rafsanjani would be able to catalyze all the opposition. Now the reformist call for a boycott is bound to spread. But there's a huge problem. Voting in Iran is compulsory; if you don't vote, your chances of getting a job in government or a semi-official organization is in jeopardy. This means goodbye to a precious steady job, with free housing, no utility bills, decent salaries and benefits.

Everyone needs to carry a national ID booklet with stamps corresponding to every election. So a lot of educated urban youth actually go to the polls, but vote blank.

In rural Iran, things are much easier for the government. On December 2011, it ended plenty of subsidies for household goods and energy. To compensate the rise of inflation, the government started making direct payments to plenty of Iranian families - thus assuring its support in many rural provinces.

For the ultra-conservatives, nothing is enough to prevent a repeat of what happened in 2009; the green wave; Ahmadinejad's victory over reformist Mir Hossein Mousavi severely contested; anger in the streets; huge demonstrations; violent repression.

Mousavi, his wife (artist Zahra Rahnavard), and former parliament speaker Mehdi Karroubi - all Green Movement stalwarts - have been under house arrest since the large street protests of February 2011. Repression has not abated - on the contrary (see, for example this report in the Guardian. And that also spilled over to the Ahmadinejad camp; even pro-Ahmadinejad clerics have been rounded up or arrested by security services in some provinces, and five websites campaigning for Mashaie were shut down.

All VPNs (virtual private networks) have been closed down at myriad of Iranian Internet cafes, and Internet speed has been slowed to a trickle.

Even if all this "prevention system" works; and even if the Supreme Leader has his way (and winning candidate, possibly Qalibaf), the outlook is not pleasant. The post-Ahmadinejad incumbent will inherit an ultra-fragmented political landscape; a lot of people blaming the government's appalling management as well as international sanctions for their plight; and the same hardcore hostility displayed by the US, Israel and the Sunni axis. Hangin' on in quiet desperation seems to be the popular Iranian way.

Asia Times Online :: And the winner is - Khamenei

 

[The SiLent crY]

بحث تو این تاپیک سنگینه . من برم بخوابم

 

[SOHEIL]

این اولین بار نیست که قالیباف کاندید میشه اگه میخواستن به او رای بدن، اون موقع که جوانتر و خوشتیپ تر بود بهش رای میدادن.

چرا موضوع رو سکسیش می کنی !؟

چه ربطی داره !؟

الان قالیباف شناخته شده تر هست

بحث تو این تاپیک سنگینه . من برم بخوابم

بهترین کار رو انجام می دی !!! آخه بحث کردن چه فایده ای داره ؟؟؟

 

[Sam1980]

اگه میخوای همینطوری ادامه بدی پس منم میگم که همه آمریکا زیر دست لابی صهیونیستی هستش و هر کسی که ضدشون باشه اجازه نداره وارد سنا بشه.
یا حتی رئیس جمهور بشه.
مثله یه بنده خدایی که اسمش رو میدونم که یه دفعه غیب شد.

در آمریکا سیستم نظارتی برای انتخابات وجود نداره، در واقع هر کس می توانه برای انتخابات شرکت کنه (کاندیدا بش&#1607، ولی اکثر سیاستمداران به فاندریزینگ و پشتیبانی شرکت ها برای رسیدن به هدفشون که همون کرسی در سنا، کنگره و یا ریاست جمهوری است روی می آورند (هزینه ها سرسام اور&#1607. درآخر هم اکثرا کسانی که پشتیبانان مالی بیشتری دارند انتخاب می شوند. حالا این پشتیبانان مالی هر کس حقیقی و یا حقوقی می تواند باشد: شرکت های نفتی، شرکت های دارویی، لابی گر ها و غیره... هرکدام از پشتیبانان معمولا انتظاراتی دارند در صورتی که کاندیدای مورد حمایتشون انتخاب بشه.

مهمهترین پشتیبانی، در واقع پشتیبانی رسانه ای است، مثلا در حال حاضر رسانه های آمریکایی اکثر دست یهودی های طرفدار اسرائیل است ولی در انتخابات سال 2012 اکثر این رسانه ها به تخریب باراک اوباما روی آوردند. غیر از ام اس ان بی سی. حتی آیپک هم میت رامنی را ترحیج می داد ولی باراک اوباما انتخاب شد. پس حرف شما درباره نفوذ کامل لابی های اسرائیلی در آمریکا صحیح نیست. این لابی ها حضور دارند و از قدرتمندترین لابی های فعال در آمریکا هستند ولی سیاست افتضاح خارجه دولت احمدی نژاد در 8 سال اخیر در متحد کردن جهان علیه ایران و تاثیر گزاری تحریم ها کاملا موثر بودند. زیرا حرکات تحریک آمیز احمدی نژاد منجر به قدرت گرفتن نئوکان ها در آمریکا و اتخاذ سیاست های تهاجمی تر بر علیه ایران شده در واقع بزرگترین هدیه ای که احمدی نژاد به اسرائیل داده همان هلوکاست و محو شدن اسرائیل بود که باعث محکومیت های جهانی و تحریم های شدید بر علیه ما شد.

از قدیم گفتند: دوست را نزدیک نگه دار دشمن را نزدیکتر، درضمن وقتی قصد عملی کردن کاری هم داشته باشید درست نیست که توی شیپور داد بزنید تا قبل از عملی کردن آن آسیب ببنید.

 

[sajjaad1]

حواستون باشه 113 نیاد جمعتون کنه.

 

[ResurgentIran]

Wohoo Rafsanjani disbarred